Kıskanç sanji

Bozuk para

3. Person bakış açısı(herşey)
Bir hafta. Koskoca bir hafta boyunca ne bir haber ne bir mesaj ne de bir telefon. Cevap alınamamış cevap vermemişti aşçı. Okula gelmemişti o kaçtıkları günden sonra ve aramaya çalıştıklarında mesaj atmaya çalıştıklarında engellendiklerini fark etti tüm ekip. Ekibin toplu olduğu guruptan da ayrılmıştı sanji. Ulaşılmaz olmuştu. Pazartesi günü ekip okulda oturmuş ne yapacaklarını düşünüyorlardı kara kara.

Usopp:Abi bu çocuk nerde lan bugün de gelmedi.

Nami:Evinin adresini de bilmiyorum ki uf. Luffy sen biliyor musun?

Luffy en azından bir kere bile olsa her kesin evinde bir kere bulunmuştu eve zorla girer zorla çıkarılırdı.

Luffy:Bir kere gitmiştim ama hatırlamıyom yolu. Öğffff.

Herkes bi robine baktı sonuç olarak onda türlü bilgi ve sonuç vardı.

Robin:Bende de bir şey yok. Hiç sormadığımız için bilmiyorum. Farklı bir numaradan arasak?

Chopper:Ben bi cesaret edip denemiştim ama açmadı..

Zoro:Aile?

Herkes zoroya döndü oturduklarından beri hiçbir şey söylememişti ve bir öneride bulunmuştu aşçı hakkında.

Zoro:Ne var. O da mı yok.

Dedi robine sinirli bir şekilde bakarak.

Robin:Hayır aile ile alakalı bir bilgisi yok bay aşçının. Belki de ailesi yoktur?

Nami:Olabilir... Yani hiç böyle bir konu konuşmadık sanjiyle. AMA KONUMUZ BU DEĞİL. Burdan bir yere varamıyoruz!

Usopp:Arada bizim yanımızdan gidiyordu belki birinin yanına gidiyordu ha?

Luffy:Ne hep burda değil miydi?

Nami:Senin mallık iyileştirilemez. Olabilir usopp. Da nereye kime ne yapmaya gittiğini bilmiyorduk bile. Bize gerçekten hiçbir şey söylemedi...

Üzülmüşlerdi sonuç olarak arkadaşları yoktu ve iyi olup olmadığını bilmiyorlardı bile. Ama robin zoroya bakıyordu. Zoro ise nereye kime gittiğini biliyordu ve düşündükçe dişlerini sıkıyordu alnındaki damarlar belli oluyordu ve robin şüphelenmek yerine sormaya karar verdi.

Robin:Bay kılıç ustası, bu sinirli halini bize açıklar mısın yoksa bay aşçının nereye gittiğini biliyor musun?

Herkes zoroya döndü köşeye sıkıştırmıştı kendini.

Zoro:Ben...

-O sırada okulun başka bir sınıfında-

Tashigi de arkadaşını merak ediyordu ama bir yandan da o söylediklerini düşünüyordu. Neden böyle söylemişti ki? Bunları düşünürken dalmıştı.

Smoker:Tashigi.? Hey.

Tashigi:Ah pardon daldım.

Smoker:Hadi derse geç kalmayalım.

Smokerdan önce Tashigi sınıfa girip yerine ilerledi ve masasının üstünde bir kâğıt buldu.

Tashigi:Bu da ne.?

Oturup tek kez katlanmış kağıdı açtı.

ÖĞLEN. BAHÇEDE. KILICINI AL İHTİYACIN OLACAK.

Kalın bir şekilde yazılmıştı neredeyse arkası yırtılacak gibiydi. Acelesi vardı sanki. Tashigi sınıfa baktı. Kimseye sormamaya ve öğlen tenefüsünde kendi görmeye karar verdi. Ama kılıç? Bu kişi onunla dövüşmek mi istiyordu?
Görüp öğrenecekti.