Nefes nefese kaldıklarında San gülerek geri çekilip başını koltuğun sırtlığına yasladı. Wooyoung ise parmaklarını dudağına değdirerek gülümseyeceği sırada sinirle San'a baktı.
"Bir daha bunu asla yapma!"
Bir hışımla ayağa kalkan Wooyoung'ı kemerinden tutup kendine yaklaştırdı San. "Sanki hoşuna gitmemişte, istemiyormuşsun gibi konuşuyorsun"
"Hoşuma gidiyor ama beni zor durumda bıraktığın için istemiyorum"
San, onun kemerinde duran elini biraz daha aşağı indirip parmaklarını bacaklarının arasına soktu ve aletini kavradı.
"Merak etme, ne kadar hoşuna gitti belli oluyor"
Wooyoung beklemediği dokunuşla inlerken bacaklarını iki yana açıp San'ın kucağına oturdu.
"San..."
San yavaş hareketlerle hala avcunun içinde duran Wooyoung'ı okşamaya devam etti. "Söyle bebeğim"
"Imhh~" Wooyoung inleyerek diğerinin dudaklarına yapıştığında San elini ondan çekip kalçalarını tuttu.
San dudaklarını ayırdığında arkasına iyice yaslanıp üzerinde oturan Wooyoung'ı süzdü.
"Çok güzel gözüküyorsun"
Wooyoung bu cümleleri çoğu zaman duyuyordu zaten ama ilk defa bu kadar heyecanlandırmıştı. Kalbi yerinden çıkacak gibi atarken yüzünü San'ın omzuna koydu.
"Utanmanın sırası değil güzelim, sevişmemiz gereken konular var"
Wooyoung bir şeyler mırıldanarak San'ın boynunu ısırdı uyarırcasına. San'dan gelen acı dolu inleme, Wooyoung'ın ısırdığı yerleri emmesiyle zevke dönüştü.
San, Wooyoung'ı yavaşça soymaya başladığında Wooyoung'da onun üzerini çıkarmak istemişti. San ise diğerinin tişörtünü çıkardıktan sonra kendi kemerini çıkardı. Wooyoung'ın bileklerini arkasına çevirip kemerle sabitlerken o sadece San'ın yüzünü inceliyor, kendini yavaşça ona sürtüyordu.
"Uslu dur Young" San'ın kemeri bağlama işi bittiğinde Wooyoung'ı hafifçe kucağından kaldırıp altındakileri çıkardı.
Tamamen çıplak kalmış çocuğu tekrar kucağına oturttuğunda, Wooyoung konuşmadan San'ı izliyordu.
"Imh çok iyisin" San diğerinin bedenini incelerken inleyerek söylendi.
"San... beni niye soyd- aahh!" Wooyoung tam konuşacağı sırada kalçasında hissettiği yanma hissiyle inleyerek kendisini oturduğu kucağa bastırdı.
"Çok mu sabırsızsın, hm?" San, Wooyoung'ın kalkmış aletini eline alarak okşadı.
"E-evet.. hadi artık"
Diğer elini Wooyoung'ın deliğine yaklaştırarak parmaklarıyla masaj yaptı San.
Yavaşça parmağını içine iterken Wooyoung'ın çoktan zevk inlemeleri kulaklarını kutsamaya başlamıştı.
San iki parmağıyla makaslama hareketi yaparken Wooyoung yüzünü onun omzuna bastırmış kalçasını hareket ettiriyordu.
San dudaklarını ulaşabildiği her yerde gezdirirken Wooyoung hafifçe zıplamaya başlamıştı bile.
San hazır olduğunu hissedince parmaklarını çıkarıp ağzına aldı. Wooyoung bu görüntü karşısında delirircesine inleyip daha hızlı zıplamaya başladı olduğu yerde.
San, Wooyoung'ı kucağından kaldırıp koltuğa koymuştu. Ayağa kalkıp tam pantolonunu çıkaracağı sırada cebindeki telefon titreşmeye başlamıştı. Çok geçmeden odanın içerisinde yankılanan zil sesi ikisinin de dikkatini dağıtsa da Wooyoung umursamadan kıvranarak inlemeye devam etmişti.
"Seonghwa hyung arıyor, önemli bir şey olmasaydı aramazdı... Wooyoung açmak zorundayım"
Wooyoung ise düştüğü boşluk ve çaresizlik yüzünden akan göz yaşlarıyla hayır diye mırıldandı bir kaç sefer.
"Hayır San"
Sanki son söylediği 'hayır'ı bekliyormuş gibi San'ın yüzü düştü. Üzgün bir suratla Wooyoung'a bakarken telefonu kapattı.
"Wooyoung çok özür dilerim... gerçekten ben, ben böyle olsun istemezdim ama Jongho ile ilgili bir sorunumuz var. Wooyoung, gitmek zorundayım"
San Wooyoung'ın elindeki kemeri çözüp beline taktıktan sonra dudaklarına küçük bir öpücük bıraktı. Koltuğun yanındaki battaniyeyi alıp onun üzerine örterken sürekli iki şey mırıldanıyordu; 'seni seviyorum' 'özür dilerim'
San evden çıkıp gittiğinde Wooyoung bağırarak ağlamaya başlamış, hem doluluğunun verdiği acı ve hassasiyetle hem de San'ın gitmesi kalbini kırdığı için canının yanmasına engel olamamıştı...
--
Bölümü yazan Younghee98 teşekkür ederim
O da olmasa yazmayacaktım 👍😔
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Amoureux des imitateur | Woosan
Short StoryCan sıkıntısından ne yapacağını şaşıran Jung Wooyoung, eğlenmek için okulda hoşlandığı ve bir o kadar da gıcık kaptığı çocuğu taklit etme kararı alır. - Dünyanın en saçma kurgusuna hoş geldiniz.
