Osfor ülkesinin güzel ve bir o kadarda hırslı, inatçı bir prensesi vardı. Bu prensesin adı İsabellaydı. Onun babası annesi öldükten sonra ülkeyle o kadar da ilgilenmiyordu. İsabella 2 döyüş ve 6 ülke ile sülh bağlamışdı. Bir gün İsabella annesinin mezarına gitti. ~Annesinin mezarı ile konuşmaya başladı~ -Annecim,seni çok özlüyorum senin yokluğunda babam iyice yıkıldı ve ben seni kaybettim diye kendimi suçluyorum. Sen yalnız hayatta deyl benim kalbimde de kayıbsın. ~Saraya geri döner~ -Prenses,Aryata ülkesinden bir elçi gelmiş ve kralla bir şey konuşuyor. -Aha demek düşman ülkeden bir elçi. Tamamdır sen gide bilirsin Yeha bundan sonrası benim gözetim altında. Yüzü parıldayan ve döyüşde gözünün altına yara alan prenses yavaşça kralın odasına gitmeye başladı. ~Kralla Aryata elçisi bir şey konuşuyordu~ -Kralım rica ediyorum bu tac hem sizin hem bizim krallığımızın simgesi. Onu bize verin. -Sen,benim gözümde kaybettiğin onurunu nasıl geri alamıyorsan bu tacıda alamazsın. Bu tac biz arkadaşken sizdeydi şimdi benim ve bu tacı size geri vermeyeceğiz. Hadi kapı orada buyurun. Bence yolu tanıyorsunuz. Prenses hep kralın aksine giderdi ama bu sefer annesinin tacını onlara vermek istemiyordu. Elçi çıktıktan sonra babasının yanına gitti. -Kralım, bu tac annemin sakladığı tac yanılmıyorsam. -Evet İsabella,zaten bu yüzden onlara tacı vermedim. -Baba, Sen yalan söyledin tacı annem ölmeden önce saklamışdı. -Kızım inanki bende tacı kaybettiğimi onlara söylemek istemedim. -Baba izin ver o tacı bulayım -Kızım sen hastasın buna izin veremem. Ülkede çok az bulunan bir hastalık vardı. Bu hastalık Ceir adlanıyordu ve ölümcüldü. -Baba ben bunu sana kızın olarak deyl savaşçı bir kız olarak söylüyorum. -Ah,Kızım tamam ama annen gibi senide kaybetmek istemiyorum. -Merak etme baba ben bir savaşcıyım bana bir şey olmaz.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
