კონტრაქტი🔞

თავი6

ხო ძაან მაგრა ცეკვავს კნუტო?
-კი, მომეწონა.
-ერთ თვიანი სწავლება ორასი დოლარი ღირს.
-ვაუუ.
-სეულში აქვს თავისი სკოლა.
-შენც გექნება.
-რათქმაუნდა კნუტო.
ვალემ ჯიმინს ლოყაზე აკოცა.
-გავალ ორი წუთი.
-სად?
-საქმე მაქვს.
-რა საქმ...
-ტვალეჩი მინდა ჯიმინ!
ჯიმინს გაეღიმა.
-მიდი.
საფირფარეშოს ძებნისას ვალე დაიკარგა და დიდ დერეფანში აღმოჩნდა.
-აქ რას ეძებ!?
ვალე შეხტა და უკან მიიხედა.

ვალე იუჯინს მიაშტერდა.
-აჰ ჯანდაბა, შენც ჩემი ავტოგრაფი გინდა?
იუჯინი ვალეს მიუახლოვდა.
-არა... საპირფარეშო.
იუჯინმა ვალე თავიდან ბოლომდე აათვალიერა.
-რა!?
-საპირფარეშოს ვეძებდი.
იუჯინს გაეღიმა.
-რაო პატარა გოგო დაიკარგე?
-დიახ...
-არაფერია.
იუჯინმა ვალეს თმაზე ხელი ჩამოუსვა.
-წამოდი ლამაზო.
-სად?
-საპირფარეშოში.
-იყოს მე წავალ...
იუჯინს გაეღიმა.
-წამოდი, დიდი დარბაზია აქ და დაიკარგები ისევ.
იუჯინმა ვალეს მხარზე ხელი დაადო.
-შენც ცეკვავ?
-არა...
-ჰმმ აბა აქ ჩემს სანახავათ მოხვედი?
ღიმილით თქვა იუჯინმა.
-შეყვარებულს გამოვყევი...
-მშვენიერი, ვფიქრობ ცეკვა უნდა სცადო.
-არა... არაა ჩემი.
-აი საპირფარეშო.
-მადლობა.
ვალე საპირფარეშოში შევიდა, გამოვლისას კი კვლავ იუჯინს შეეფეთა.
-მისმინე გვიანია უკვე, სახლში მიგიყვან.
-არა, მადლ...
ვალემ სიტყვის დასრულება ვერ მოასწრო.
-კნუტო სად ხარ!?
ჯიმინმა იუჯინი შეამჩნია.
-გამარჯობათ.
-გამარჯობა.
ცივად მიესალმა იუჯინი.
-ძალიან მაგრა ცეკვავთ, თქვენ ყველა ვიდეოს ვუყურებ.
-მადლობა, ისე იცი... შეგიძლია მაჩვენო შენი ნიჭი?
-რა!? მართლა!?
-კი, წამოდი ცარიელი ოთახი აქვეა.
ყველამ ოთახში გადაინაცვლა.
-ბატონო იუჯინ შეიძლება ვალეც დარჩეს?
-რათქმაუნდა, შენი სახელი?
-ჯიმინი, პაკ ჯიმინი.
იუჯინმა ვალესთვის სკამი მოიტანა.
-მიდი ჯიმინ.
ჯიმინმა მთელი სული, ენერგია და შრომა ჩადო სამ წუთიან ცეკვაში.
-ჯიმინ ვაუ.
იუჯინმა ჯიმინს ტაში დაუკრა.
-რომ არ დაგიმალო აღფრთოვანებული ვარ.
ჯიმინმა თავი დაბლა დახარა.
-მადლობა.
-არაფრის, მჯერა რომ ბევრს მიაღწევ.
-იმედია.
იუჯინმა ვალეს გახედა.
-ეხლა დაგემშვიდობებით.
-ნახვამდის.
წყვილი იუჯინს დაემშვიდობა და წავიდა.
-მადლობა კნუტო.
-რისთვის?
-რომ წამომყევი.
-ნუ მადლობა ხო... მაგრამ...
-მაგრამ?
-მადლობა შიმშილის გრძნობას არ გამიქრობს.
-ჩემ ფისოს მოშივდაო?
-კი...
ჯიმინმა ვალეს ნაზად აკოცა.
-აბა... პიცა, ბურგერი, რამიონი... რას შეჭამ?
-არ ვიცი, პიცა ალბათ.
-კარ...
-არა რამიონი, ხო.
-კა...
-ბურგერი მინდა.
ვალემ ჯიმინს მხარზე თავი ჩამოადო.
-აჰ...ძვირფასო არ ვიცი რა მინდა.
ჯიმინს გაეღიმა.
-ცენტრში წავიდეთ და იქ ავარჩიოთ.
-კარგი.
წყვილი არხეინად მისეირნობდა ქუჩებში.
-ჯიმინ...
-ჰო ლამაზო.
-დავიღალე.
-ჰმ...
ჯიმინმა ვალეს ლოყაზე აკოცა.
-მოდი აგიყვანო ხელში.
ვალე წამში აღმოჩნდა ჯიმინის მკლავებში.
-მადლობა წიწილა.
რამოდენიმე ხანში წყვილი პატარა კაფეში მივიდა.
-ძალიან მძიმე ვარ?
-არა კნუტო.
წყვილი პატარა ყავისფერ მაგიდას მიუჯდა.
-მოიფიქრე ფისო?
ვალემ მენიუ გახსნა და თვალიერება დაიწყო.
-იხუნია...
-ვინ!?
-პატარა იხუნია.
-აბა წიწილაო?
-წიწილაც ხარ და კვატუნიაც.
წყვილთან მიმტანი მივიდა.
-უკვე აარჩიეთ?
-დიახ, მე ქათმის სენდვიჩი და ცეზარი.
-სასმელი?
-ფორთოხლის წვენი.
ჯიმინმა მიმტანს გაუღიმა.
-მე ბურგერი და კოლა.
მიმტანმა შეკვეთა მიიღო და დარბაზში მიიკარგა.
-კნუტო მოდი მხოლოდ წიწილაზე შევჩერდეთ.
-ოოო ჯი...
-წიწილა!
-კარგი ხო.
ჯიმინმა ვალეს ხელზე აკოცა.
-წიწილა... ტატუს გაკეთება მინდა.
-ჩემო სიყვარულო... ტატუ დაგრჩება მთელი ცხოვრება და რომ მოგბეზრდეს მერე რა უნდა ქნა?
-მინდა...
-ჯერ ჯერობით სჯობს თავი შეიკავო.
-რატომ!? ყველა ყველაფერს მიკრძალავს.
-რას გიკრძალავ აბა? უბრალოდ გირჩევ მოიცადო.
-მართალია ჯიმინი.
ვალემ ვლადის ხელი იგრძნო მხარზე.
-ძამიკო!
ვალე ვლადს მოეხვია.
-ცოტახნით შემოგიერთდებით ბავშვებო.
-დაბრძანდით ბატონო ვლად, რას მიირთმევთ?
-მადლობა არაფერს.
ვალემ ჯიმინს ხელი მხარზე დაადო.
-ჯიმინ შეიძლება გადავჯდე?
ჩასჩურჩულა ვალემ ჯიმინს.
-ძამიკოსთან გინდა ფისო?
-კი.
-მიდი კნუტო.
ვალე ვლადს მიუჯდა გვერდით და ჩაეხუტა.
-დაიკო სეულზე რა მოიფიქრე?
-ცოტა კიდევ მინდა დრო.
-კარგი ჩემო პრინცესავ.
ვლადი ჯიმინს მიუბრუნდა.
-ჯიმინ შენ რაშვები?
-არაფერს ისეთს... თქვენ?
ვალეს არ ესიამოვნა ჯიმინის მორიდებულობა.
-ძამიკო იცი ჯიმინმა თავისი სიმღერა ჩაწერა.
-ხო?
-კი და ვიდეო რგოლიც ექნება.
-ვაუ ძალიან კარგია.
-იცი რა მაგრად ცეკვავს, ხმა ხომ საერთოდ ანგელოზის აქვს.
ჯიმინმა ვალეს შებღვირა.
-ბავშვებო მე უნდა გავიქცე.
-კარგი ძამიკო.
ვალე ვლადს ჩაეხუტა.
-დროებით პრინცესა.
ვლადმა ჯიმინს ხელი ჩამოართვა.
-ნახვამდის.
-დროებით ჯიმინ.
წყვილი კვლავ მარტო დარჩა.
-წიწილა...
-რა გინდა?
ვალემ ჯიმინს ხელზე ხელი დაადო.
-ვალე უნდა ვილაპარაკოთ.
-გისმენ.
-ნუ აკეთებ ესეთ რაღაცეებს.
-რას გულისხ...
მიმტანმა საჭმელი მოიტანა და მაგიდაზე დაალაგა.
-რას ვაკეთებ ჯიმინ?
-შეჭამე ჯნუტი, არაფერია.
-მითხარი!
ჯიმინმა ვალეს აკოცა.
-არაფერია მართლა.
-მაგრ...
-სახლში ვილაპარაკოთ!
სახლში წყვილი სრულიათ სიჩუმეში და დაძაბულობაში დაბრუნდა.
-ჯიმინ...
ჯიმინმა კონტროლერი გვერდით გადადო.
-მორჩი ბანაობას?
-კი.
ჯიმინმა ვალეს ხელზე აკოცა.
-ჩემო გოგო.
ვალე ჯიმინს გვერდით მიუჯდა.
-ჯიმინ რაზე გინდოდა ლაპარაკი?
-დაივიწყე.
-არა...
ჯიმინმა სიგარეტს მოუკიდა.
-კნუტო ვიცი რომ გიყვარვარ და ძალიან მაფასებ, მაგრამ საჭირო არაა ყველასთან ისე მაქო თითქოს შენი შვილი ვიყო.
-ცუდს ხომ არაფერს ვიძახი.
-მესმის კნუტო, მაგრამ არ მსიამოვნებს.
-ბოდიში...
-საბოდიშო არაფერია.
-აღარ ვიზამ...
-თან კნუტო ეგრე რო მაქებ და მადიდებ, სხვასაც რომ მოვუნდე?
ვალეს გაეღიმა.
-მომიფრთხილდი ცოტა.
ჯიმინმა ვალეს ყელში აკოცა.
-ტატუს რაც შეეხება... მეც მინდა ახალი და სეულაი ერთად გავიკეთოთ.
-როგორც იტყვი.
-ვაიმეეე ჩემო დამჯერო.
ვალემ ჯიმინს მუხლებზე თავი დაადო.
-წიწილა...
-თავზე მოგეფერო?
ვალემ ამოიკრუტუნა, ჯიმინი ერთი ხელით ვალეს ეფერებოდა მეორეთი კი ტელეფონში დაძვრებოდა.
-კნუტო, კნუტო...
-რა იყო?
-შენი ფოტო ვნახე.