კონტრაქტი🔞

თავი25

რამოდენიმე დღის შემდეგ.
-იუჯინ...
-რა გინდა!?
-ვახშამი მოგიმზადე.
-არ მშია.
-მე აბაზანაში შევდივარ.
-რაც გინდა ის ქენი.
ვალე იმდენად იყო შეშინებული რომ იუჯინის გარეშე ნაბიჯის გადადგმისაც კი ეშინოდა.
აბაზანის შემდეგ ვალე თავის ოთახში დაბრუნდა და სილურჯეებზე მალამოს წასმა დაიწყო.
-მე მეგობრებთან ერთად მივდივარ.
-იუჯინ არ დალიო გთხოვ.
-შენ არავინ გეკითხება! წყნარად ეგდე!
ვალე სახლში მარტო დარჩა.
როდის დამთავრდება ეს ყველაფერი!? აღარ შემიძლია...
ვალე საწოლზე იწყვა და ტიროდა, უეცრად მის ტელეფონზე შეტყობინება მოვიდა.
,,ვალე როგორ ხარ? მშვიდობა გაქვს?"
,,კი."
,,ამდენი დღე სად ხარ? არც იუჯინთან ხარ, არც ონლაინ, ზარებსაც არ პასუხობ."
,,მაპატიე."
,,ვალე რა ხდება?"
,,არაფერი ჯიმინ."
,,დღეს მნახავ?"
ვალემ სარკეში ჩაიხედა და თავის დალურჯებულ თვალს და გახეთქილ ტუჩს შეხედა.
,,მაპატიე დღეს ვერა."
,,ვალე ვგრნობ რომ რაღაც ხდება, მითხარი რამე დაგიშავა იუჯინმა?"
,,ყველაფერი კარგადაა."
,,ვალე გთხოვ ნუ მიმალავ, რა მოხდა?"
ვალეს ტელეფონზე ზარი გაისმა.
-ვალე რა ხდება!?
ჯიმინს ხმის გაგონებისას ვალეს ცრემლები წამოუვიდა.
-არაფერი, ხომ გითხარი.
-რა ხმა გაქვს?
-ცუდათ ვიყავი ეს დღეები, გავცივდი და სიცხე მქონდა.
-ვალე!
-მართლა, ეხლა უნდა წავიდე.
ვალემ კარების გახსნის ხმა გაიგო და ტელეფონი გათიშა.
ნეტავ ფხიზელი იყოს.
ვალე ოთახიდან გავიდა.
-იუჯინ რას ეძებ?
-თავი მტკივა.
ვალემ იუჯინს წამალი დაალევინა.
-ყავას გაგიკეთებ და დალიე.
-არ მჭირდება.
იუჯინი მეორე დილამდე ოთახიდან არ გამოსულა, მთელი ღამე ვალეს იუჯინის ხველება ესმოდა.
-იუჯინ...
ვალე მორცხვად შევიდა ოთახში.
-რა გინდა?
-ჩაი მოგიტანე.
-არ მინ...
იუჯინს ხველება აუტდა.
-ლიმნით და თაფლითაა, ხველას შეგიმსუბუქებს.
ვალეს გული დაეწვა როდესაც უძლური იუჯინი დაინახა.
-არ მჭირდება შენი ზრუნვა, ჯიმინს მიხედე!
-იუჯინ ნუ ჯიუტობ.
ვალემ იუჯუნს ჩაი მიაწოდა.
-აფთიაქში ჩავალ წამლებს ვიყიდი.
იუჯინი პატარა, სუსტ და დაუცველ ბავშვს გავდა.
ვალემ წამლები იყიდა, შემდეგ კი იუჯინს წვნიანი მოუმზადა.
-იუჯინ წვნიანი მოგიმზადე, შეჭამე და მერე წამალი დალიე.
-ვალე... მადლობა.
-არაფრის.
იუჯინმა წვნიანი შეჭამა.
-იუჯინ სიცხეს გაგიზომავ.
ვალემ იუჯინს სიცხე გაუზომა.
-მაღლი სიცხე გაქვს, სიცხის დამწევს დაგალევინენ.
ვალემ იუჯინს შუბლზე ხელი დაადო.
-რა რბილი ხელი გაქვს.
-მადლობა.
იუჯინმა ვალეს ხელზე აკოცა.
-ჭამე იუჯინ.
ვალე იუჯინს ხელით აჭმევდა.
-ეხლა წამალი დალიე.
-კარგი.
-მიდი დაისვენე.
იუჯინმა ვალეს მუხლებზე თავი დაადო.
-არ წავიხვიდე... გთხოვ...
-კარგი.
იუჯინს მალევე ჩაეძინა და რამოდენიმე ხანში მარტომ გაიღვიძა.
-ვალე...
იუჯინმა სახლი დაათვალიერა.
სად წავიდა!?
იუჯინმა კარების გახსნის ხმა გაიგო და მისაღებში გავარდა.
-იუჯინ უკვე გაიღვიძე?
-სად იყავი?
-პიჟამოებით და პარკებით ვარ და როგორ ფიქრობ?
იუჯინი ვალეს საწყალი თვალებით უყურებდა.
-მაღაზიაში ვიყავი.
იუჯინმა ვალეს პარკები გამოართვა და ქურთუკი გახადა.
-შემოდი.
-ქათამი ვიყიდე და ბოსტნეული, წვნიანისთვის.
ვალემ ფეხსაცმელი გაიხადა.
-მიდი დაწექი მე წვნიანს მოგიმზადებ.
-აქ ვიქნები.
-იუჯინ დაწექი გაციებული ხარ.
-მაშინ შენც ჩემთან ერთად წამოდი.
-მე საჭმელი უნდა გაგიკეთო.
-გთხოვ.
-კარგი ხო! პატარავა ბავშვივით იქცევი.
-დედააა.
იუჯინი ვალეს ჩაეხუტა.
-შტერი ხარ.
ვალემ საჭმლის კეთება დაიწყო.
-პატარავ.
-გისმენ.
-რატომ მივლი?
-იმიტომ რომ ცუდათ ხარ.
იუჯინი ვალეს მოეხვია.
-იუჯინ ფეხშიშველი ნუ ხარ!
-კაი დედა.
-იუჯინ!
ვალე რამოდენიმე დღე ზრუნავდა იუჯინზე.
-პატარავ საოცრება ხარ, ასე უცებ როგორ მომარჩინე.
-საიდუმლოა.
ღიმილით თქვა ვალემ.
-პატარავ რეპეტიციაზე მივდივარ.
-კარგი.
ვალემ იუჯინი რეპეტიციაზე გააცილა თვითონ კი ჯიმინს ესტუმრა.
-წიწილა.
ვალე ჯიმინს მოეხვია.
-შემოდი.
ვალე მისაღებში მოთავსდა.
-ლეპტოპი გახსენი!