კონტრაქტი🔞

თავი10

-წიწილააა!
-ესეც შენი წიწილა სასაჩუქრე შეფუთვაში.
ვალე ჯიმინს ჩაეხუტა და ფეხები წელზე მოხვია.
-როგორ მომენატრე, ჩემო სიყვარულო, ჩემო წიწილა.
ვალეს ცრემლები წამოუვიდა.
-ჰეიი შტერო რა გატირებს?
-გამიხარდა შენი ნახვა ჯიმინ... მე... მე.
ვალე ჯიმინს ძლიერად ჩაეხუტა.
-მეც ძალიან მომენატრე ჩემო ფისუნია, წამოდი გაჩვენო რეები ჩამოგიტანე.
-არ გაგიშვებ!
-ვაიმე სიყვარულო.
ჯიმინმა ვალე დაბლა დასვა.
-გუკ გამარჯობა.
ცივად მიესალმა ჯიმინი.
-გამარჯობა.
ვალე ჯიმინს ჩაეხუტა და წამითან არ შორდებოდა მას, გარშემო კი ვალე ვერავის და ვერაფს ვერ აღიქვამდა.
-ვალე მე სახლში წავალ უკვე.
-კარგი გუკ დროებით.
გუკი ყველას დაემშვიდობა და წავიდა.
რამოდენიმე ხანში გუკის სხვა სტუმრებიც მიყვნენ და წყვილი  მარტო დარჩა.
-კნუტო როგორ იქნ...ა მარტოები ვართ.
ვალე ჯიმინს თავისი ახალი თეთრეულით დახვდა.
-ჰმ კნუტო...
-შენი საჩუქარი მოვიზომე.
ვალე ჯიმინის წინ მუხლებზე დადგა და შარვალი ჩახადა.
-კნუტო...
ვალემ ჯიმინის პენისს ენა აუსვა და წოვა დაიწყო.
-ააახ... ახ... ვალე...
ჯიმინი ხვნეშოდა და ვალეს თმაზე ხელს უჭერდა.
-ახხხ მიდი... ცოტაც...
ვალემ წოვა უფრო ძლიერად დაიწყო.
-ჯანდაბა! რა კარგია!
ჯიმინმა ვალეს მკერდეზე გაათავა.
-ახხ რა იყო ეს?
-ბევრს ლაპარაკობ ჯიმინ!
ვალემ ჯიმინს ხელი კრა, ის კი საწოლზე დაეცა.
-ფისო რა მონდომებული ხარ.
ვალე ჯიმინის უზარმაზარ პენისზე დაჯდა.
-შენ რა არა?
ჯინინმა ხელები ვალეს საჯდომზე დაალაგა.
-არ მეტყობა?
-მინდიხარ სიგიჟემდე.
-მოდი ჩემო გოგო.
წყვილი რამოდენიმე საათი ერთობოდა.
-ახ... უჰჰ კნუტო.
-აჰ ჯიმინ...
-კნუტო ძალიან მომენატრე.
-მეც წიწილა, მეგონა გავგიჟდებოდი.
ჯიმინმა ვალეს ნაზად აკოცა.
-მართლა ჯიმინ ეს ვისი სახლია?
-ვიქირავეთ.
ვალემ ჯიმინს ლოყაზე აკოცა.
-ვალე შენსა და გუკის შორის რა ხდება?
-რას გულისხმობ?
-მეჩვენება რომ დაახლოვდით.
-წიწილა გუკიზე ეჭვიანობ?
-არა ფისუნია, გამიკვირდა უბრალოდ დაბადების დღეზე რომ დაპატიჟე.
-უბრალოდ დავპატიჟე.
-კნუტო ძალიან მიხარია რომ მეგობრებს იჩენ მაგრამ გთხოვ ფრთხილად იყავი.
-კარგი საყვარელო... იცი ვფიქრობ არაა ცუდი რომ გუკიმ ჩვენს შესახებ იცოდეს.
-არ იცოდა რომ შეყვარებული გყავს?
-იცოდა მაგრამ სად ცოდნა და სად დანახვა.
-კარგი, მოვრჩეთ გუკიზე.
ჯიმინმა ვალეს ლოყაზე აკოცა.
-ჩემო ლამაზო, ნეტა იცოდე როგორ მენატრებოდი.
-მეც წიწილა ძალიან ძალიან, ეხლა ისევ ერთად ვართ.
-კნუტო ისევ მივდივარ, ოღონდ ცოტა ხნით.
-ხომ...
ვალეს გაუჭირდა ემოციების დამალვა.
-კნუტო მალევე ჩამოვალ, სამი ან ოთხი დღით მივდივარ.
-კარგი წიწილა.
ჯიმინმა ვალეს აკოცა.
-რიდის მიდიხარ?
-ხვალ საღამოს.
-ჩემს გამო ჩამოხვედი?
-კნუტო აბა დაბადების დღეს უჩემოდ იქნებოდი?
-მადლობა.
ვალემ ჯიმინს ვნებიანად აკოცა.
-წიწილაა...
-გისმენ ჩემო პატარავ.
-დაბადების დღის საჩუქარზე მინდა ლაპარაკი, რაც ჩამოიტანე კი კარგია მაგრამ...
-მაგრამ?
-შენგან განსაკუთრებული საჩუქარი მინდა.
-კნუტო ჯერ მართვის მოწმობა არ გაქვს მანქნა რომ გაჩუქო, ტელეფონი შენმა ძმამ გაჩუქა და...
-არა!
ვალემ ჯიმინს თმაზე ხელი ჩამოუსვა.
-გახსოვს მუხლებზე რომ თავს გადებდი და მიმღეროდი?
-კნუტო გინდა რომ გიმღერო?
ვალე ჯიმინს ბავშური აღტაცებით დაეთანხმა.
-ძალიან მინდა წიწილა.
იმისდამიუხედავად რომ ჯიმინი რამოდენიმე წელიწადში ძალიან შეიცვალა, ვალე მასში ყოველთვის თბილ და მზრუნველ ბიჭს ხედავდა, ანგელოზური ხმით.
-კარგი პრინცესავ.
ჯიმინის ანგელოზური ხმა ვალეს იავნანასავით ჩაესმოდა ყურში და რამოდენიმე ხანში მას უკვე ტკბილად ეძინა ჯიმინის მკლავებში.
ვალეს დილა არანაკლებ სასიამოვნოდ დაიწყო.
-ფისუნია...
ვალე გაიზმორა.
-ჯიმინ რა კარგი დილაა.
ჯიმინმა ვალეს სახიდან თმა გადაუწია და ნაზად აკოცა.
-კნუტო, დღეს ღამე მივდივარ.
-ვიცი...
მოწყენილი ხმით თქვა ვალემ.
-და ვიფიქრე რომ დღის ერთად გატარება არაა ცუდი აზრი.
-წიწილა საუკეთესო ხარ.
-ჩემო ლამაზო.
-და რა გავაკეთოთ?
-რაც შენ გინდა ფისუნია.
ვალემ ეშმაკურად ჩაიცინა.
-გითხრა რა მინდა წიწილავ?
ვალემ ჯიმინს ყელში კოცნა დაუწყო.
-რაც მინდა? ყველაფერი მინდა...
-მოდი ჩემთან ფისუნია...
ვალე ჯიმინს კალთაში ჩაუჯდა.
-კნუტო... რა მაცდური ხარ.
წყვილმა მთელი დღე საწოლში გაატარა.
-კნუტო რა გაუმაძღარი ყოფილხარ...
ხვნეშოდა ჯიმინი.
-ჯიმინ ორი კვირა უშენოდ ვიყავი!
-ცოტაც კნუტო, სულ ოთხი დღე არ ვიქნები.
-ვიცი...
-ფისო მინდა რაღაცას შემპირდე.
-რას?
-რომ წავალ არ იტირებ, როგორც წინაზე.
-არ მიტ...
-ნუ მატყუებ!
ჯიმინმა ვალეს ლოყაზე აკოცა.
-ძალიან ვნერვიულობ როდესაც ტირი.
-ეხლა ხომ მალე ჩამოხვალ?
-რათქმუნდა ფისუნია.
ვალე ჯიმინს ძლიერად ჩაეხუტა.
-კნუტო ეხლა გავემზადოთ შენ სახლში მიგიყვან, მე წავალ.
-კარგი ჩავიცვამ და.
-მიდი ფისუნია.
წყვილი გაემზადა.
-ფისო მოვედით.
-არა რა.
ვალე ჯიმინს ჩაეხუტა.
-ფისო...
ჯიმინს ცრემლები წამოუვიდა.
-კარგი ვალე გეყოს.
ვალემ ჯიმინს ცრემლები მოწმინდა.
-მალე შევხვდებით ჯიმინ... ნუ ტირი.
-არ ვტირი ფისო.
წყვილი დიდი ტკივილით დაემშვიდობა ერთმანეთს.
-გუუკ... მოვედი.
გუკიმ ვალე გადაკოცნა.
-რაშვები? როგორ გაატარე დრო შეყვარებულთან?
ვალემ მოწყენილი სახე მიიღო.
-ისევ წავიდა...
-ვაიმეე საყვარელო.
გუკი ვალეს ჩაეხუტა.
-როდის ჩამოდის?
-ოთხ დღეში.
-მალე გავა ეგ ოთხ...
კარებზე კაკუნი გაისმა.
-ვინმეს ელოდები?
-არა, თეჰიონი კიდევ გაუფრთხილებლად არ მოვა.
ვალეს თვალები გაუფართოვდა.
-გუკ შენ გააღე გთხოვ.
ვალე სავარძელზე ჩამოჯდა, გუკიმ კი კარები გახსნა და ვალეს მამა დაინახა.
-მობრხანდით.
-გამარჯობა გუკ.
თავაზიანი ღიმილით მიესამა კაცი გუკის და მისაღებში გადაინაცვალ.
-მამა?
ვალე ფეხზე წამოხტა.
-კარებს სტუმარი უნდა ხსნიდეს!?
კაცმა ვალეს ხელი ისე გაარტყა რომ ვალეს ტუჩი გაუსკდა.
-რას აკეთებთ!?
გუკიმ ვალე წამოაყენა.
-ჯონგგუკ ნუ ჩაერევი!
ვალეს ცრემლები წამოუვიდა.
-სტუმართან თავი მომჭერი!
-მაპატიეთ მამა...
ამოიქვითინა ვალემ.
-კვირის ბოლომდე სახლიდან ფეხს ვერ გაადგავ!
-მაგრამ სკოლა...
-როგორ ბედავ შეწინააღმდეგებას!?
კაცმა შარვლიდან ქამარი მოიხსნა და მოიქნია.
-გაჩერდი!
გუკი ვალეს გადაეფარა, ხელი გადახვია და ოთახში აიყვანა.
-ვალე კარგად ხარ? ძალიან გტკივა?
-მიჩვეული ვარ... მადლობა გუკ.
-ღმერთო რას იძახი? მსმენია რომ მკაცრია მაგრამ ეს ზედმეტია.
-შენ... არ უნდა გენახა ეს.
-კარგი დამშვიდდი.
გუკიმ ვალეს ხელსახოცით ტუჩიდან სისხლი მოწმინდა.
-მამასიც მესმის, ჩემ გამო მან ცოლი დაკარგა.
-რა?
-მშობიარობის დროს დედა ინვალიდი დარჩა, ვერ გაუძლო და თავი მოიკლა.
-ვალე ეს შენი ბრალი არაა.
ვალემ ცრემლები მოიწმინდა.
-ჯობდა საერთოდ არ დავბადებულიყავი!
ვალეს ოთახში კარები გაიხსნა.
-აქ მოეთრიე!
ვალე წამოდგა, გუკი კი მას გადაეფარა.
-თავი გაანებეთ!
-ნუ ერევი, ჩემი შვილია და რასაც მინდა იმას ვუზამ! ეხლა კი დაგვტოვე!
-მამაჩემთან თანამშრობლობა თუ გინდათ ვალეს თითი არ დააკაროთ!
კაცმა კარები მიიჯახუნა და გავიდა.
-გუკ მადლობა...
ვალე გუკის ჩაეხუტა.
-წამოდი დღეს ჩემ ოთახში დაიძინებ.
-არა... არა...
-წამოდი, ხვალ სკოლაში ერთად წავალთ.
-მაგრამ მამამ...
-მაგაზე არ ინერვიულო.
გუკის დაცვის ქვეშ ვალე თავს მშვიდათ გრძნოდა.
-ვალე არ გინდა დღეს სადმე გავისეირნოთ?
-მამა არ გამიშვებს.
-ჰმ...
-გუკ... ესეთს რას აკეთებ მამა რომ ყველაფერში გეთანხმება?
-მაგაზე არ იფიქრო კარგი?
გუკი ვალეს ჩაეხუტა.
-რას აკეთებ?
-ჯიმინს უნდა მოეწერა და ველოდები.
-ხვალ ჩამოდის ხო?
-ხო... იმედია სკოლაში მაინც ვნახავ.
-ვალე მამაშენი ჩემთან ერთად ყველგან გამოგიშვებს.
გუკიმ ვალეს ლოყაზე უჩქმიტა.
-შენ ჯიმინთან წადი მე თეჰიონთან, შეგიძლია ღამეც დარჩე.
-გუკ...
ვალე გუკის მოეხვია.
-მადლობა!
იწივლა ვალემ.
-არაფრის, შეტყობიმება მოგივიდა.
,,ფისუნია რაშვები?"
,,

შენთვის გადავიღე😻❤️"
,,ჰმმ ჩემი ფისუნია რა ლამაზიაო😻❤️❤️"
,,შენს ფისუნიას შენს კალთაში მოკალათება და შენს მკლავებში ნებივრობა უნდა."
,,ცოტაც მოითმინე კნუტო."
,,სხვა რა გზაა?"
,,ფისუნია ხვალ შეძლდბ მნახო?"
,,დარჩენასაც შევძლებ."
,,ვაიმეეე❤️❤️"
,,წიწილა ეხლა წავედი და საღამოს მოგწერ❤️"
,,კარგი კნუტო❤️"
მეორე დღეს ვალე ჯიმინის სახლში იყო და დედამის გართული ათვალიერებდა ჯიმინის პატარაობის სურათებს.
-ძვირფასო ჩაი კიდევ ხომ არ გინდა?
-არა მად...
მისაღებში ჯიმინი შემოვიდა.
-წიწილა!
დაიწივლა ვალემ და ჯიმინს მოეხვია.