SAYIN SAVCIM

8. BÖLÜM

ATAKAN BUĞRA KARAHAN'DAN

Ben: Anne bak sana son kez söylüyorum bana kız bulma çabasından vazgeç lütfen ne Özge'yi ne de Hande'yi ne de başka birini istemiyorum tamam mı?

Annem: Annecim bak 28 yaşına girdin artık daha ne kadar bekar kalacaksın?

Ben: Anne evlenmek istemiyorum neden anlamıyorsun beni?

Annem: O mu yoksa Buğra?

Ben: Kimden bahsediyosun anne sen?

Annem: Eskiden sırf beni kırmamak için gider buluşurdun ama şimdi duymaya bile tahammül edemiyorsun

Ben: Anne açık konuşur musun?

Annem: O Savcı kız onunla tanıştıktan sonra çok değiştin ve

   Deyip sustu

Ben: Ve ne anne?

Annem: O kadın sana Atakan diyormuş ve sen hiç bir şey demiyormuşsun Sevda bile yanlışlıkla söylediğinde kıyamet koparmıştın

  Annem böyle deyince sustum bu konu da haklıydı ikizim Asena öldükten sonra hiç kimseye Atakan demelerine izin vermedim

 
  Asena çok severdi Atakan ismini her "zaman bir oğlum olursa dayısının ismini vericem" Derdi

  Ama daha 25inde o piçlerin tuzağına düşmüştü ve son nefesini kucağımda kollarımın arasında vermişti

  Son kelimesi ise Atakan oldu o günden sonra hiç kimse bana Atakan diyemedi çünkü ben izin vermedim

  Ben böyle düşüncelere dalmışken bu seferde babam konuştu

Babam: Savcıya aşık mı oldun Buğra?

Evet baba aşık oldum o ormanı aratmiycak kadar parlak olan yeşil gözlerini gördüğüm ilk gün ilk dakika vuruldum ona o an anladım benim kaderimdi Erva çünkü hiç bir kadına karşı böyle hissetmemiştim ben

Onu içinden söylüyor Atakan

Sevda: Bir şey demiycem misin abi?

Babam: Doğru mu anlıyorum Buğra?

Ben: Evet baba aşığım çok aşığım Er Ba'ya 8 ay önce üstüne döktüğüm çay için bana bağırırken kafasını kaldırıp gözlerime o yeşil gözleriyle baktığı an vuruldum ona gördüğüm ilk dakika da hemde ilk görüşte aşka onıu görünce inandım ben

Sevda: Abi bence o sana göre biri değil yol yakınken dön bence

Ben: Sevda onu tanımıyorsun hakkında düzgün konuş

Alp: Ben tanıyorum

Annem: Nasıl biri?

Alp: Çok iyi bir kadın çokta yardım sever ama bir o kadar da sert

Babam: Evet Buğra konuşurken duydum sert olduğu belli

Alp: Aynen tam abim lik

Annem: Destek çıkıp durma Alp

Alp: Valla ister kusura bak istersen bakma anne ama ne olursa olsun abimin yanındayım tıpkı onun benim yanımda olduğu gibi Sibel'i de istemiyorsun ya o zaman abim vardı arkamda

    Daha fazla annemleri dinlemek istemediğim için telefonumu alıp evden çıktım

  İçinde kötü bir his var sanki nefes alamıyormuş gibi hissediyorum kendimi annemler iyi olduğuna göre aklımda ki tek kişi de Erva

   Acaba bir şey mi oldu diye düşünmekten kafayı yiyecektim en son çareyi aramakta buldum telefonumu çıkarıp aradım 5 saniye sonra açtı ve bağırdı sesi çok kötü geliyordu ve sanırım ağlıyordu

(Telefon konuşması)

Erva: Ne var ya ne ne var?

Ben: Erva sen iyi misin?

Erva: Çok iyiyim ya o kadar iyiyim ki anlatamam

Ben: Nerdesin sen?

Erva: Cehennemin dibindeyim Atakan cehennemin dibinde

  Deyip telefonu kapattı biliyordum işte bir şey olduğunu hemen Burak'ı aradım

Ben: Alo Burak sana bir numara atıcam konum bilgisini bul acil

Burak: Emredersiniz komutanım

Ben: Çabuk ol Burak acil lazım acil

Burak: Hemen bakıyorum komutanım

Deyip kapattı 5 dakika sonra mesaj geldi Burak konumu atmıştı bir uçurum kenarındaydı sinyali umarım bir delilik yapmamıştır Erva umarım

  Arabayı o kadar hızlı sürüyorsun ki kırmızı ışıkığı bile görmedi gözüm delirmiş gibiydim mantığımla hareket edemiyordum

  Her zaman hep soğuk kanlı olan ben şimdi kafayı yemek üzereydim delirmiş gibiyim

  " Allah'ım nolur birşey yapmış olmasın kendine nolur bir şey olmasın ona lütfen lütfen "

  Tam 2 saatlik yolu 55 dakika da gelmiştim gördüğüm arabayla derin bir nefes aldı  arabayı hemen durdurup indim ve Erva'nın arabasına doğru koştum

  Camda gördüğüm kadar içerisindeydi arabanın kapıyı açıp elimi yüzüne koydum

Ben: Erva Erva beni duyuyor musun güzelim?

  Ne  kadar seslensem de cevap vermedi hemen kucağıma alıp arabama götürdüm arka koltuğa yatırdım tekrar arabasının yanına gittim çantasını ve telefonunu alıp hemen kendi arabama geri döndüm binip çalıştırdım be geldiğim hızla geri gitmeye başladım o sıra da da Alp'i arıyordum

(Telefon konuşması)

Alp: Efendim abi

Ben: Alp bizim seninle hep geldiğimiz uçuruma gel orda Erva'nın arabası var onu al abim

Alp: Tamam abi alayım da birşey mi oldu yoksa?

Ben: Sonra Alp sonra abim hadi sen dediğimi yap ben hastaneye götürüyorum onu baygın

Alp: Tamam abi tamam

( telefon konuşması bitti)

Telefonu kapattım ve arabayı sürmeye devam ettim acilen hastaneye gitmem lazım Erva'nın iyi olduğunu da garantiledik ten sonra onu bu hale getireni bulup çıktığı yere geri sokucam

_________________

Eveeeet yeni bölümle karşınızdayımmm nasıl buldunuz bu bölümüüüüü yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın

Keyifli okumalar dilerimmm