Hii
ភរិយាមួយរាត្រី
ភាគ២២
« ទាញនាងឲងើបឈរ» គេនិយាយមែនបើនាងមិនស្ងៀមគេនិងបាញ់វាពិតមែន!
ឆ្វាច់!
« អ្ហា...អ្ហឹស..សឺត! ខ្ញុំខ្លាចហើយ!ឈឺ..សុំអង្វរ..ហេតុអីចាំបាច់ធ្វើបែបនេះ...ហឹក..ហឹក..សម្លាប់ខ្ញុំទៅ»
« សម្លាប់ភ្លាមមិនសប្បាយទេ»
_______
រាងក្រាសទម្លាក់ព្រួញចុះបន្ទាប់ពីបាច់ជើងរបស់នាងម្ខាងរួចហើយមក! មុននិងទាញពូថៅមកមើលនិងប៉ះវាថ្នមៗប្រៀបដូចជាមនុស្សកាចសាហាវ
« ហឹក...ហឹក...សុំទៅចោះ...កុំធ្វើបែបនេះអី...បាញ់សម្លាប់ខ្ញុំទៅ» នាងស្រែកឡើងមក ធ្វើបែបនេះធ្វើអីមិចក៏ មិនសម្លាប់នាងភ្លាមៗទៅ ធ្វើដើម្បីអ្វី ?
« នាង! គួរតែរស់និងស្លាប់ស្មើរគ្នាបានយ៉ាងសប្បាយចិត្ត» រាងក្រាសនិយាយហើយក៏កាន់កាំបិតដើរតម្រង់មករកនាងដែលដេកនៅនិងដី មើលមកមើលកាន់យ៉ាងកំសត់
« ហឹក...ហឹក...សម្លាប់ខ្ញុំភ្លាមទៅហឹក...ហឹក..ហឹក..»
« ដៃខាងណាដែលនាងចាក់ប្រពន្ធយើង យើងនិងកាប់ឲខ្ចិច» រាងក្រាសនិយាយបង្ហាញពូថៅមុតស្រួចឲនាងមើល
« ហឹក...ខ្ញុំមិនបានចាក់គេទេ...គេទេជាអ្នកចង់ឲខ្ញុំចាក់...ហឹក...ហឹក..»
« យើងសួរថាដៃខាងណា»
« ហឹក..ខ...ខាងស្តាំ..»
«នេះពូថៅកាប់ដៃនាងទៅ »រាងក្រាសបោះពូថៅទៅឲកូនចៅរបស់ខ្លួន។ មិនមែនគេមិនហ៊ានសម្លាប់ទេ តែគេមិនចង់ប៉ះពាល់ខ្ពើមនិងសម្លាប់នាងណាស់។ កូនចៅរាងក្រាសទទួលបញ្ជាយកកាំបិតមកកាប់ប្រអប់ដៃនាមួយទំហឹង នៅចំពោះមុខនាង រកតែនាងស្រែកតវ៉ាមិនទាន់
«អ្ហា~~~~~ហឹក...ខ្ញុំឈឺ...»
«នាងចេះឈឺដែលមែនទេ? ចិញ្ជ្រាំដៃនាងភ្លាមទៅ» រាងក្រាសអង្គុយសាឡុងបញ្ជរ។ យកកាំបិតចិញ្រ្ជាំប្រអប់ដៃនាងនៅចំពោះមុខនាងភ្លាមៗ ធ្វើឲនាងស្ទើរតែគាំងអស់ស្មារតីទាំងមូល
« យ៉ាងមិចដែលល្អមើលទេ?» រាងក្រាសញញឹមចុងមាត់ទៅកាន់នាងដែលដេកដួលសម្លឹងមើលប្រអប់ដៃខ្លួនទាំងទ្រូងឈឺពើតផ្សារ នេះហេរជាបាកម្ម?
« បាញ់សម្លាប់ខ្ញុំទៅ...ហឹក...ហឹក..» នាងស្រែកឡើងទាំងមុខមាំក្រហមភ្នែកអស់ហើយ រូបរាងកាយនាងពេលនេះគឺពិបាកមើលណាស់ហើយក៏វេទនាខ្លាំងណាស់ដែល
« noo!មិនអាចទេ!»រាងក្រាសនិយាយមិនទាន់ចប់ផងសំឡេងទូរសព្ទបានបន្លឺឡើង
ទ្រឺងៗ
« អាឡូអ្នកម៉ាក់»
( កូនចាន់ចេញពីបន្ទប់សង្គ្រោះបន្ទាន់ហើយ កូននៅឯងណា)
« ចោះចាន់យ៉ាងមិចហើយអ្នកម៉ាក់»គេមិនបានឆ្លើយតបថាគេនៅឯងណាឡើយបែរជាសួររឿងរាងតូចទៅវិញ
( រួចផុតពីគ្រោះថ្នាក់ហើយ ហើយក៏មានដំណឹងល្អប្រាប់ដល់កូនដែល)
« ដំណឹងល្អ? បន្តិចទៀតខ្ញុំទៅដល់ហើយម៉ាក់»រាងក្រាសនិយាយហើយប្រញាប់ចុចបិតទូរសព្ទរបស់ខ្លួន ដើម្បីបញ្ចប់ភារកិច្ចទៅមើលប្រពន្ធ លឺថាមានដំណឹងល្អ? នេះគ្រាន់តែគេដឹងថាប្រពន្ធគេមិនកើតអីសប្បាយចិត្តស្ទើរហោះទៅហើយ
«យើងមានការរវល់គ្មានពេលលេងជាមួយនាងទេ! ពួកអាដែងបោចសក់របស់នាងទៅឲអស់ពីក្បាល...បន្ទាប់មកកាត់នាងម្ខាងទៀត...បន្ទាប់មកបាញ់នាងសម្លាប់ចោលកាត់ក្បាលរបស់នាងឲក្រពើសុី ដុតសកសព្វនាងកុំឲសល់សូម្បីតែឆ្អឹងលឺទេ!» រាងក្រាសងើបឈរ សេរេឥរិយាបថមុននិងសម្លឹងមើលមុខនាងមុននិងចាកចេញទៅបាត់ ដោយមានbiiជាអ្នកមើលការខុសត្រូវចំពោះរឿងនេះ....
« បាទចៅហ្វាយ»
_________
+មន្ទីពេទ្យ
មុននិងមកមន្ទីពេទ្យគេក៏ឆានជើងមកភូមិគ្រឹះដើម្បីប្តូរសំលាក់បំពាក់ដែលប្រលាក់ឈាមរបស់រាងតូចបន្តិច មុននិងប្រញាប់ប្រញាល់មកមន្ទីពេទ្យ ចិត្តអន្ទសារជាខ្លាំង
« លោកប៉ា~~» រាងក្រាសបើកទ្វាមកក៏ឃើញលោកវ៉ាងអង្គុយមើលកូនប្រសារ និងកូនប្រុសដែលគេងលក់នៅក្នុងរង្វង់ដៃរបស់លោកតាយ៉ាងគួរអាណិត ចំពោះកូនប្រុសជាខ្លាំង មើលទៅពិតជាសរឡាញ់ម្តាយគេខ្លាំងណាស់រាងក្រាសដើរទៅអង្អែលមុខភរិយាថ្នមៗ!
« យ៉ាងមិចហើយ?» រាងក្រាសដើរយឺតៗមករកលោកប៉ា មុននិងលើកកូនប្រុសមកឲគេលើទ្រូងរបស់គេវិញទាំងអង្អែលក្បាលកូនសម្លឹងមើលទៅភរិយាដែលគេងសន្លប់ស្តូកស្តឹងនោះទាំងទឹកមុខស្លេកស្លាំង ឃើញហើយបេះដូងស្ទើរតែធ្លាយចេញមក្រៅទៅហើយ នៅពេលឃើញភរិយាដែលថ្នាក់ថ្នមស្រឡាញ់ស្ថិតនៅរូបភាពគេងលើគ្រែពេទ្យ
« រៀបចំរួចហើយលោកប៉ា យៀនគេងលក់យូរហើយឬលោកប៉ា?» រាងក្រាសថើបសក់ក្បាលកូនថ្នមៗ
«គេងលក់យូរដែលហើយ អាណិតណាស់ ប៉ាឃើញគេរកយំរហូតតែមិនហ៊ានយំ» លោកតាសម្លឹងមើកចៅទាំងអាណិតស្រឡាញ់ ចរឹកគេដូចទៅនិងឪពុកគេណាស់ឆ្លាតពូកែរស្តាប់បង្គាប់យល់និងរឹងមាំល្អណាស់ ធ្វើឲតាយារឹតតែស្រឡាញ់ សឹងតែថាទ្រព្យសម្បិត្តគាត់ដែលមាននេះឲទៅចៅទាំងអស់ពេលគេពេញវ័យ
« ហឹម...កូនខំទប់ដោយសារសម្តីប៉ាឬ? ប៉ាស្រឡាញ់កូនប៉ាចង់ឲកូនរឹងមាំ!» រាងក្រាសនិយាយទាំងចង់រលឹងរលោងរំភើបចំពោះចរឹកកូនប្រុសរបស់ខ្លួនមុននិងងាករកម៉ាក់របស់គេ
« លោកប៉ាអ្នកម៉ាក់ទៅណាហើយ?»
«ម៉ាក់ឯងទៅផ្ទះមុននេះ »
« អរបាទ..»
« អឺកនែក៎..ប៉ាមិនរំខានឯងទេ...ប៉ាទៅវិញហើយ ...» លោកវ៉ាងខ្ជិលនិយាយច្រើនក៏សុំខ្លួនទៅវិញព្រោះថារាងក្រាសមកមើលថែរាងតូចទៅហើយ គាត់ក៏អស់តួនាទី
«បាទលោកប៉ាធ្វើដំណើរសុខសប្បាយលោកប៉ា» គាត់ងក់ក្បាលមុននិងដើរចាកចេញទៅបាត់ស្រមោលឈឹងតែម្តង រាងក្រាសដកដង្ហើមសម្លឹងមើលប្រពន្ធនិងមានកូនក្នុងដៃ
« ឈប់សិន! ចោះអ្នកម៉ាក់ថាមានដំណឹងល្អប្រាប់ខ្ញុំ! គាត់បែរជាទៅផ្ទះទៅវិញ??»
_______
ដំណឹងអីហូវ
170ឡាច 30sh ខមិនផងណាៗ
#Mujing