Time to say goodbye guys
ဂယူဗင်းဆေးရုံဝင်းထဲဝင်လာလိုက်တာနဲ့သတင်းထောက်တွေရော မိသားစုဝင်တွေနဲ့ပါပြည့်နေတော့သည်။ဂယူဗင်းဆေးရုံထဲအမြန်ဝင်လို့သူ့အဖေကိုရှာရတော့သည်။ဒါပေမဲ့တော်တော်နဲ့ရှာမတွေ့။ရူးတောင်ရူးချင်လာသည်။တစ်ခန်းဝင်တစ်ခန်းထွက်ရှာရလွန်းလို့လည်းမောနေပြီ။ဒါပေမဲ့နောက်ဆုံးခန်းထဲမှာတော့သူ့အဖေဟာရှိနေသည်။ပါးမှာပတ်တီးနဲ့ဖြစ်ပြီးလက်မှာလည်းဆေးသွင်းထားရသည်။သတိမေ့နေတာလား အိပ်ဆေးတွေကြောင့်အိပ်ပျော်နေတာလားတော့ဂယူဗင်းလည်းမပြောတတ်။သူ့အဖေကုတင်နားကိုသာကပ်သွားလို့ငေးကြည့်နေမိသည်။ဒါပေမဲ့ဂယူဗင်းပျော်လွန်းလို့မျက်ရည်တောင်ကျနေသည်။
''လူနာရဲ့မိသားစုဝင်လား''
''အာ ဟုတ်ပါတယ် သူသားပါ ''
''လူနာပိုင်တဲ့ပစ္စည်းတွေပါ ''
''အာ ကျေးဇူးဘဲနော်''
သူနာပြုကောင်လေးရဲ့လက်ထဲကသူ့အဖေရဲ့ပစ္စည်းတွေကိုယူလိုက်ပြီးသူ့အဖေရဲ့ကုတင်ဘေးကကြမ်းပြင်မှာဘဲ ဂယူဗင်းဖြစ်သလိုထိုင်ချလိုက်သည်။သူဒီနေ့တစ်နေ့လုံးပင်ပန်းနေပြီလေ။ယူဂျင်းရောအဆင်ပြေရဲ့လားမသိ။ပြီးမှဘဲသူ့အဖေရဲ့ပစ္စည်းတွေထဲကစာတစ်စောင်ကိုတွေ့တာမို့ထုတ်ဖတ်လိုက်သည်။
''Dear Gyuvin ;
သားလေးအဖေကတောင်းပန်ပါတယ်။ဒီနေ့ ညမတိုင်ခင်ထိသားအဖေ့ကိုဒီလောက်ထိမုန်းနေမှန်းမသိခဲ့ဘူး သားနဲ့သားအမေကိုအဖေလုံလုံလောက်လောက်မချစ်ပေးခဲ့မိဘူး။မချစ်သလိုမျိုးဖြစ်သွားရင်တောင်းပန်ပါတယ်။သားနဲ့သားအမေကိုအဖေအတတ်နိုင်ဆုံးချစ်ပေးခဲ့တယ်ဆိုတာကိုတော့ယုံပါ။အဖေ ပဲရစ်ခရီးစဥ်ကိုဖြတ်ပြီးရှန်ဟိုင်းသွားဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်ပြီ ။တစ်ခြားချွမ်ကဘယ်သူလဲလို့သားမေးခဲ့တယ်နော်။အဖေအခုရှန်ဟိုင်းကိုသွားရမှာကလည်းသူ့ကြောင့်ဘဲ။သူ့နဲ့အတူနေမလို့မဟုတ်ပါဘူး သူ့ကိုနှုတ်ဆက်စကားပြောချင်လို့ပါ သူနဲ့ပတ်သတ်ပြီးကျန်သမျှကိုမြုပ်နှံပစ်တော့မလို့ပါ သားနဲ့သားအမေကိုအဖေဒီနည်းနဲ့နှစ်သိမ့်မလို့လေ မချစ်ဘူးလို့ခံစားစေခဲ့ရတဲ့နှစ်တွေအတွက်ပေါ့ အဖေတောင်းပန်ပါတယ် သားနာကျင်ခဲ့ရတာတွေအကုန်လုံးအတွက်လေ သားကိုအဖေ့ပိုက်ဆံအိတ်ထဲအမြဲထည့်ထားတဲ့ပုံလေးပြချင်တယ် ဒီပုံကိုအချစ်ဆိုတာဘာလဲအထေသိတဲ့အချိန်မှာရိုက်ခဲ့တာဘဲ မင်းမွေးလာတဲ့ရက်ကစပြီး အဖေအသက်ရှင်ရမဲ့အကြောင်းအရာရလာတာ သားကအဖေ့ဘဝရဲ့အချစ်ဆုံးပါဘဲ တစ်ခြားဘယ်သူထက်မဆိုသားကိုပိုချစ်တယ် ''
