KATRAN DİLİM

1 0 0
                                    

Ne özlüyorum toy sokaklarımı ne dert bana şimdi ki karanlığı, sevgiye tirnaklarıma batan o fidan anası topraklarını.
Tahta kapıma cızırtı, tabak çanağa örümcek ağı, mendilime kir bulanmış .
Ne geri getirir içimdeki ızdıraplı hasret gençliğimi, nede rahat bırakır benliğimi.
Âh cennete yetişir gibi yeşile koşan çocuklar nolur büyümeseniz, nolur on on beş vaktinizi ödünç verseniz .
Ne sakaldan rağbet gördük , ne zülüften hoş söz , her boşlukta erişkinliği bize bir müşkül tatlı kaşık diye hatırlatan muallim , büyüdüysen nedir çocukların içinde bu deli dumrul koşuşturman ?
Ağaç büyür de gölge verir , incirleri zarif zarif . Kul büyürde ağıt yakar , içi dışı tamah hiciv .
Ne dokudum ömrüme eksik kaldı akıl ilim ,
Ne topladım heybeme Allah demez katran dilim.

VELHASIL Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin