KOYU KIRMIZI

4 1 0
                                    

Evrenin boşluğunu dolduran bu varlığın, varlığına ilâhinâye hoşnutluğun. Tenin, yaşamına can suyu koyu kırmızı kanı saklayan gümüş tenin. Her gece ölü toprağı dirilten, husuf vaki olanı. Ak kar beyazının, sıcak zarif parmakları tek tek öpülesice. Esfel kusurlara, en hoş portre. İçi boş gönüllere cevelan kalbimin son, iyiki sen durağı. Ay ile güneş tutulmasının koyu rengi dudakların, yaşamın başladığı. Parmaklarınla öpüşen toprağın seni hak edişi, bir gün sen Mahfuz'u göğsünde uyutacağı içindir.

VELHASIL Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin