Tavuk Pilav || Texting

1.3

Kapıdan çıkan beden kalbimin hızlanmasına sebep oldu. Bacaklarında ne bol ne de dar olan mavi pantolonu vardı, bende mavi kot giymiştim uyumumuza gülümsedim, üstüne de beyaz bir sweatshirt atmıştı, benim de üzerimde kırmızısı vardı. Oldukça uyumlu giyinmiştik.

Arabanın kilitlerini açtığımda kapıyı açtı ve bindi. Emniyet kemerini yavaşça taktı, çok yakışıklı çocuktu. Çevremde bir kaç kişinin Burak'ı tanıdığını fark ettiğimde nasıl bir insan olduğunu sormuştum, hiç kötü bir şey söyleyen olmamış hatta bayağı övülmeye başlanmıştı. Her tavuk pilav yediğinde yanına gelen kedileri besliyordu, tüm tavuklarını verme pahasına da olsa besliyordu. İyi bir insan olduğunu fark edince daha çok beğenmeye başlamıştım.

Acaba kaçırsa mıydım hazır arabamdayken?

Burak çantasını arka koltuğa bırakıp sonunda yerleştiğinde önüne baktı ama araba hareket etmeyince bana döndü, gülümsedi "Niye gülüyorsun?" diye sorduğunda güldüğümün farkında bile değildim. "Seni kaçırsam mı diye düşünüyordum." dedim ve arabayı çalıştırdım. Minik bir kahakaha attı. Daha derin gülümserken yürümeye başladım. "Evet, Utku nerede yaşıyor?"

Yolu tarif ettiğinde Eren'e yakın oturduğunu fark ettim.

"Utku'ya yaz, Ahu beni kaçırıyormuş sen otobüsle gidecekmişsin de." dediğimde önce kafasını sallayip telefonunu çıkardı, sonra hemen gülerek bana döndü ve "Ciddi misin?" diye sordu. Kahkaha attım, "Ciddi olmamı istersen anında ciddi olabilirim bak soldan dönersem il sınırı?" sonra o da güldü ve kafasını iki yana salladı "İnanılmazsın ya."

Böyleydim işte, duygularımı belli etmekten, şaka yapmaktan utanmazdım.

"Yaz, insin aşağı." kafasını salladı.

"Eren'in evi de hemen iki üç sokak ötede." dedim. Burak'ın yüzünü göremedim acaba Eren'in yönelimiyle beraber Utku'ya aralarında olan çekimi fark edebiliyor muydu? Arkadaşıydı sonuçta, biliyordur herhalde?

Döndüğüm sokağın ilerisinde Utku'yu görünce yavaşladım. Kilitleri açtım, Utku bindi.

"Merhaba." diye girince gülüp dikiz aynasından baktım. "Merhaba mı? Sen demesen öyle bir kelimenin varlığını unutmuştuk ya." diye takıldım, Burak arabaya binince konuşmamıştı. Bana alttan bir bakış attığında ona laf attığımı anladığını anladım.

"Çok ayıp, selam vermek önemlidir." dedi Utku ben kalkarken. Kafamı salladım. "Nasılsın?"

"İyiyim. Sen nasılsın Ahu?"

"İyi bende, Eren'le evleriniz yakınmış. Umarım bu bilgili Eren bilmiyordur." dedim gülerek. Eren o kadar deli dolu ve ne yapacağı belli olmayan bir tipti ki, sürekli Utku'yu darlayacağını düşünüyorum çünkü ben ne zaman Burak'ı beğendiğimi söylediysem, Eren'in dikkati de Utku'ya çekilmişti ve uzun zamandır beğeniyordu.

"Biliyor... Geçen gün köpeklere yem olacaktım az daha, kurtardı beni." dediğinde Burak kahkaha attı. "Olum bizim mahallede çok köpek var diye şikayet ederken yine köpekli bir mahalleye mi düştün?" Utku üzgünce kafasını sallarken, "Şansına en çok köpeklerin bulunduğu mahalleler oralar." dediğimde dikiz aynasından baktım tekrar Utku kaşlarını çattı, "Şansıma ben..."

"Aa, lan sana ne dicem yavşak." derken Burak'a seslendiğini biliyordum. "Ne diyeceksin?"

"Bizim fakültedeki Osman var ya," deyip sustu, Buraktan bir cevap bekliyordu. "Ee?"

"İşte, bi de bunun sevgilisi vardı hani?"

"Evet?"

"Kanka bu kız Osman'ı çatır çutur aldatıyormuş." Hemen yüzü koltuk arasından fırladı heyecanla "Hemde kimle biliyor musun?"