propose ✦ woosan

30

merhabalar merhabalar nasilsinizzz ben iyiyimmmm oncelikle bolum sonunda konusacagim

simdi bolume gecelim.

1942 kelime🥹🥹
-

san

wooyoung

"Konuşmayacak mısın?" San yanımda bana dönmüş bir şekilde oturuyor, hareketlerimi izliyordu.

"Diyecek bir şeyim yok." Elimde bulunan beze alkollü suyu biraz döküp, yüzünde bulunan kan birikintilerini silmeye başlamıştım.

"Bana güvenmeyecek misin?" Omuzlarını silkmiş, "Yaparsan yap, etkilenmeyeceğim." Elim duraksamış, yüzüne bakakalmıştım.

"Her zaman bekleyeceksin, yapabilme ihtimalim aklında değil mi? Yapmayacağım gerçekten, yapamam öyle bir şey. Sana ihanet edemem ben." Gözlerimizi sabitleyip ciddi olduğumu anlamasını bekliyordum.

"Tekrar açmasak bu konuyu?" Elimde bulunan bezi koltuğa bırakıp ayağa kalktım. "O zaman konuşmadık, şimdi de konuşmuyoruz ne zaman konuşacağız biz bunu, San? Ne zaman birbirimize tamamen açık olacağız? Ne zaman birbirimizden şüphe etmeyeceğiz söylesene?" Başını ellerinin arasına alıp, "Benim elimde olmadığını kaç kere söyleyeceğim? Niye beni anlamaya çalışmıyorsun ki?" demişti.

"Sen gerçekten bana güvenmiyorsun." Seslerimiz odada o kadar gürültülüydü ki, dışarıda olan birisi rahat bir şekilde duyabilirdi.

"Ben sana güvenmiştim Wooyoung, keşke bana yalan söyleyip bütün her şeyi yıkmasaydın."

"Beni yanlış anlayacağından korktum diyorum ya!"

"Sen de bana yalan söylemeyi tercih ettin yani öyle mi? Şu an daha mı iyi bir haldeyiz?"

"Özür dilerim."

"Özürünü kabul ediyorum zaten ama beni anlamıyorsun. Sana güvenmem süre alabilir ama sen beni dinlemiyorsun. Eğer yine yalan söylersen, aldatsan bile etkilenmeyeceğim demiştim, beni aldatırsın demedim sana."

"Bana güvenmeyeceksin, bu daha kötü."

"Zamanımı alır eğer sorun yok diyorsan devam ederiz, bekleyemem diyorsan burada bitiririz." Dediğine inanamamış bir şekilde bakakalmıştım.

"Senden ayrılmam."

"İyi düşün." Eliyle elimi tutmuş, yanında bulunan boşluğa oturmamı sağlamıştı. Tuttuğu elimi eliyle güzelce okşuyor, gözlerime bakıyordu.

"Ayrılmam. Süreye mi ihtiyacın var, kabulüm. Zaman mı istiyorsun, veririm ama senden ayrılmam. Sırf senin isteklerin beni bekletiyor diye senden asla ayrılmam. Seni her zaman beklerim ben."

"Sen cidden insanı delirtirsin, çok ciddiyim." Sağ elimi eğilerek öpmüş, alttan alttan bakarak öpücüklerini omuzuma kadar getirmişti.

"Önce pansuman." Ellerimi yanaklarına koyup, başının benden ayrılmasını sağlamıştım.

"Önce seni yiyeyim, yaralarım iyileşir yavrum." Kafamı olumsuzca sallamış,"Olmaz." demiştim. Bıkkınca nefes vermiş, pansumanını bitirmemi küçük çocuk gibi oturarak beklemişti. Peki, pek de küçük çocuk denemezdi elleri her yerimi turlamıştı çünkü. Yüzündeki yaraları tamamen temizlemiş, üstüne yara bandını yapıştırarak işime son vermiştim.

"Elleyip durma."

"Sana dokunmadan yaşayabilmem imkansız yavrum." Üzerimde bulunan tişörtün eteğinden ellerini sokmuş, kafasını da göğsüme gömmüştü. Temas bağımlısıydı ve ben bununla nasıl başa çıkacaktım bilmiyordum.