KORUYUCU

BÖLÜM 3: Su Elementi

Genç kız havuzun içine bir balık misali dalmıştı. Onunla birlikte diğer yarışmacılarda daldı. Çekişmeli bir maç işte böyle başlamıştı. Amanda olabildiğince hızlı bir şekilde yüzmeye çalışıyordu. Her yarışmada olduğu gibi bu yarışmada da bitiş çizgisine ulaşan ilk kişi yarışın galibiydi. Amanda hırslı ve kararlı bir kızdı, bu yarışı kazanmak için elinden gelen her şeyi yapacaktı. Hissediyordu, yaklaşmıştı. Bitiş çizgisi tam karşısında duruyordu Amanda'nın. Daha da hızlandı Amanda, büyük bir sevinçle geçti bitiş çizgisini. Amanda'nın havuzdan çıkması ile alkışlar, çığlıklar ve ıslıklar en iyi şekilde kendini belli etmeye başladı. Amanda başardığını hissediyordu. Bu yarış onun için çok önemliydi. Babası, o kendisini babasına kanıtlamak istiyordu. Babası ile arası pek iyi değildi Amanda'nın. Babası annesi ile ayrılıp başka biri ile evlenmişti. Ama kızını ihmal etmiyordu. Yine de araları pek iyi değildi. Mutlulukla gülümsedi Amanda, kendini mükemmel hissediyordu. Kalabalığın arasında gözü ile babasını aradı. Bulmuştu, orada ona el sallıyordu. Karşılık olarak el salladı Amanda.

Diğer yarışmacılarında havuzdan çıkması ile yarış sonlanmıştı. Sıra ödül törenindeydi. Yine büyük alkışlar eşliğinde birincilik kürsüsüne çıktı Amanda. Yarışın birincilik ödülü olarak, nadir bulunan su elementi tozu ile kaplanmış olan bu elmas madalyonu kazanmıştı Amanda. Bu onun küçüklükten beri hayaliydi.

Ödül töreninin sonunda koşarak babasının yanına gitti Amanda. Babası büyük bir gururla kızına bakıyordu. Kızı, kendisine doğru koşarken kollarını açtı Nick." Benim başarılı kızım nasıl hissediyormuş bakalım?" Amanda gülümseyerek konuştu. " Mükemmel hissediyorum babacığım." Nick kızından ayrılıp konuşmaya devam etti. " Gerçekten başarabildiğine inanamıyorum kızım." " Bende inanamıyorum baba, bütün bunlar bir rüyaymış gibi geliyor. Fakat sana söylemiştim baba, bir gün başaracağım diye ama sen bana inanmamıştın." "Üzgünüm tatlım seni desteklemem gerekiyordu, biliyorum." " Sorun değil baba."

Amanda babası ile birlikte konuşurken annesi Lora yanlarına gelmişti. " Bizi biraz yanlız bırakabilir misin Nick?" " Hadi ama anne bir kerede ailecek konuşsak olmuyor mu?" " Biz bir aile değiliz Amanda." "Biliyorum, en azından öyle hissettirseydiniz bu güzel olabilirdi." Amanda sinirle oradan ayrılmıştı. Annesi hep böyle yapardı. Bu durumdan ne kadar hoşlanmasa da katlanmak zorundaydı Amanda.

Soyunma odasına gidip üzerini değiştirdi ve dışarıya çıktı. Sokaklarda öylesine dolaşırken gözüne çarpan bir kafeye girdi. Cam kenarı bir masaya geçip oturdu ve siparişini verdi. Siparişini beklerken yanına yaklaşan bedenle kafasını kaldırdı Amanda. Bu üvey kardeşi Clara'dan başkası değildi. " Oturabilir miyim?" " Evet.". " Bilet bulamadığımız için yarışı canlı olarak izleyemedim fakat arkadaşlarım ile birlikte burada, kafede izledik. Gerçekten çok iyiydin." "Teşekkür ederim" " Mutsuz gibisin yoksa babam performansını beğenmedi mi?" " Hayır, çok beğendi ama annem babamın orada olmasından hiç hoşlanmadı." "Anladım." "Sen arkadaşların ile gelmemiş miydin? Neden onların yanında değilsin?" "Onlar çıktılar." "Peki." Amanda'nın siparişi gelmişti. Masada yeni birinin olduğunu fark eden garson ona da siparişini sordu. Daha önce bir şeyler yemiş olsa da saygısızlık olmaması adına Amanda gibi kahve siparişi verdi Clara. "Söylesene hangi ırktansın?" "Bunu daha öğrenmedim Clara." "Bence su ırkındansın." "Neden böyle düşünüyorsun ki?" "Seni tanıdığım ilk günden bu yana hep yüzüyorsun da ondan." "Bende seni tanıdığım ilk günden bu yana sıcaktan nefret edersin ama bir hafta önce ateş ırkından geldiğin ortaya çıkmadı mı?" "Oh doğru ya." " Her neyse kahveni içtiysen bir şeyler yapmaya gidelim." "Olur."

İki kardeş kafeden çıkmış yürümeye başlamışlardı. Amanda ne yapacaklarını bilmediğinden bunu Clara'ya sormaya karar verdi. "Sence ne yapmalıyız?" "Hmm birlikte denize gidelim mi? Fakat yanımda mayom yok." " Sorun değil havuzdan geldiğim için bende yedek var sana verebilirim." "Peki teşekkür ederim." "Rica ederim."