Onlar o gün birisinin nefesini aldılar, o gün de onların hayatlarını. Bir iyi hiç kazanır mı? Ya da bir iyi olarak kazanır mı? Bir savaşa varsa savaşçılar da var ve savaşın sonunda kazanan ve kaybeden. Kazanan hep iyiyse bile o asla iyilikle kazana...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İlk cümleyi yazdığımda içimdeki kayıp kız çocuğunu düşünüyordum. O hiçbir zaman başaracağına inanmıyordu, o sadece acıyı yazmaya adamıştı kendini. Şimdi bir yıl geçmesine rağmen o büyüdü. Ve evet insan bir yılda da büyürmüş. Sonra o kız nefes aldığını hissetti. Tıpkı yazdığı o üç kişi gibi kaybolup gitmiş olan o kız ait olduğu yeri bulmuştu.
Ait olduğu yer ise ruhunun nefes aldığı yerdi, ait olduğu yer yazdığı satırlardı.
O kız başarmıştı, tamam tam olarak değil ama ruhunu yazmıştı. O artık yalnız değildi, onunla sonsuza dek olacak 3 kişi vardı.
Tabi siz kitabımın oyunu ve okumasını gördükten sonra, ne başarısından bahsediyor bu deyeceksiniz. Ama başarmak illa bilinmek midir? Ünlü mü olmaktır? Oysa kitabımı okuyan o tek kişi bana ruhunu sardığımı söylemişti. Oysa kitabımın alıntılarında binlerce kişi kendini bulmuştu. Oysa bu kitap içinde benim ruhumu taşımıştı.
Yalnız değilim ben, onlar var. Onları ben yazdım ve biz 4 kişiyiz. Ama ben asla inanmayı bırakmayacağım, bir gün biz binlerce olucağız. Zaten asıl konu buydu, kaybolmuş olanlar, onları kimse bilmedi, görmedi, okumadı. Ama ben de biliyorum bu dünyada kabolmus olan tek biz değiliz, biz tek değiliz bizden binlerce, yüzlerce var. Ruhumuz bir, kalbimiz bir ve biz hep bri olacağız.
Korkmayın, sizi bekliyiceğiz. Kaydolmuş olanların olduğu yerde, ait olmadıkları yerlerde. Ve biz biliyoruz ki, kaybolanlar bizi zaten bulur. Onlar orayı çok iyi bilir. Ben ve dünyanın bir yerinde her zamna kalacak o 3 kişi siz her zamna bekliyor olucağız.
Şimdi ise size en güzel haberi veriyorum evet, evet biz kitap oluyoruz. Ölüm Damlası Salon yayınlarının aracılığıyla kitap oluyor! Her bir satırında beni saklayan Damlam kitap oluyor. Ne kadar sevindiğimi bilemezsiniz. Beni en çok da mutlu eden bu inancım. Tam 1 yıldır yazdığım, binerlece kez değiştirdiğim cümlelerle. Silmeyi düşünüp ancak o hisse inanıp yazmaya dema ettiğim. Ve her zamna benim gibi, bazen yaralı, bazen kırık ve elbette kusursuz olamayacak kadar derin olan bu hikaye kitap oluyor.
Şimdi buarada size hoşçakal demem gerekiyor galiba, evet bu başlangıç ama asla son değil. Benim binlerce damlam.
Her şeyden haberdar olmak için insatgarm sayfamı kitapperisioficial takip edebilirsiniz. Bu süreçte her birinizin güzel sözlerini duymayı diliyorum. Sizi her şeye rağmen çok ama çok seviyorum. Görüşmek üzere❤️
