Wat Als? Mabbie

Hoofdstuk 10.

Nu heb ik Robbie en ben ik eigenlijk nog blijer dan dat ik ooit ben geweest.
-

Ik pak mijn oude kleding, het is een beetje te klein maar niemand zal het heel erg opmerken.
Ik loop naar beneden en zie mijn ouders aan het ontbijt zitten. "Hey pap, hey mam." Zeg ik. "Ha Matt jongen, kom eens hier." Ik loop naar mijn vader en geef hem een knuffel. We hebben elkaar al een tijdje niet gezien, dus ik ga aan tafel zitten. "Hoe gaat het met je Matthyas?" Vraagt mijn moeder. Alleen mijn moeder noemt mij Matthyas en naast Robbie noemt alleen mijn vader mij Matt. Toen ik voor het eerst Matt uit de mond van Robbie hoorde komen, voelde het gelijk goed. "Het gaat erg goed, maar er zijn wel dingen gebeurt die mijn leven hebben verandert." Ook Ezra komt nu aan tafel zitten en Jair staat te ontbijten in de keuken. "Charlotte en ik zijn uit elkaar." Zeg ik. Ezra staat gelijk op en geeft mij een knuffel. "Ik vond haar zoizo een beetje bazig." Zegt Ezra.

We hebben nog bij gekletst. Ezra is ondertussen naar school gegaan en mijn ouders naar werk. Ik stap weer in mijn auto en ik ga onderweg naar kantoor.

"Hey Matthy!" Roept Koen als ik het kantoor binnenloop. "Hoi." Ik ga aan de tafel zitten en we bespreken nog even wat we vandaag gaan doen. We stappen in de tour bus en rijden naar een bowlingbaan. We gaan vandaag bowlen met heel veel andere youtubers.
-
Het is ondertussen nacht, we zijn nog even naar Utrecht gegaan, om wat te drinken. "Milo ik ga naar huis, ik moet morgen vroeg weer naar Robbie!" Roep ik naar Milo die naast mij staat. "Oh oke tot Vrijdag maatje." Ik ga naar kantoor, wat gelukkig op loop afstand is. Ik stap in mijn auto en ik rij naar huis.

Pov: Milo
Ik kijk Raoul aan en zie dat ook hij gehoord heeft wat Matthy zei. "Raoul kom eens?" Vraag ik. Raoul loopt achter mij aan. We lopen naar een stiller hoekje. "Heeft Robbie gevraagt of er iemand kon komen?" Vraag ik. "Nee." Antwoord Raoul. "Vreemd." "Hoezo is dat vreemd? Robbie kan toch ook alleen Matthy gevraagt hebben?" Vraagt Raoul. "Ja maar Matthy heeft het zeg maar een beetje veroorzaakt." Vertel ik. "Huh hoe dan?" Vraagt Raoul.

Flashback
"Robbie?" Vraagt Milo. "Ja?" antwoord ik. "Wat is er nou echt gebeurt?" Vraagt hij. "Ik heb het nummer aan Matthy laten horen nadat ik mee reed naar huis." Ik snik tussendoor. "Wat zei Matthy?" Vraagt Milo.
"Dat is het dus. Hij zei niets hij stond op en liep naar binnen." Antwoord ik. "WAT!"
Einde Flashback

Nadat ik dit verteld heb aan Raoul, kijkt Raoul mij met een verward hoofd aan. "Welk nummer?" Vraagt hij dan uiteindelijk. "Robbie had samen met Russo een nummer gemaakt, daarin is Robbie uit de kast gekomen en ik snap dat dit niet mijn taak is om te vertellen. Ik denk alleen dat Robbie niet veel vaker uit de kast gaat komen." Vertel ik. Raoul kijkt mij met een verbaast gezicht aan. "Ik zal met Matthy morgen naar zijn ouders gaan om te vertellen dat Robbie in het ziekenhuis ligt." Zegt Raoul.

We lopen weer terug naar de rest en zien dat Matthy weg is.

POV: Matthy
Ik kom thuis aan en loop gelijk naar boven naar bed. Ik app Robbie nog even.

U: Hey Robje, ik kom morgen ochtend langs dan kunnen we samen naar de fysiotherapeut.

Ik ga in bed liggen, ik krijg nog een appje binnen.

Robje: Heb er nu al zin in, het is hier zo saai. Ik kan ook niet in slaap vallen. Tot morgen X

Ik kijk nog een tijdje naar de X en val met een goed gevoel in slaap.
-
Ik wordt wakker gemaakt door mijn wekker die af gaat om 7.30. Ik stap mijn bed uit en maak mij klaar.
Ik stap na een tijdje in mijn auto en ik ga onderweg naar het ziekenhuis. Ik loop direct naar de nieuwe kamer van Robbie. Ik kom aan en ik klop op de deur. "Je mag naar binnen." Roept Robbie vanuit de kamer. Ik loop naar binnen en ik zie dat het gordijn van het andere bed al uitgeschoven is. Ik akn zo niet de persoon zien die daar in het bed ligt. Ik loop naar Robbie toe en ik ga zitten op het ziekenhuisbed. "Hey, hoe gaat het?" Vraag ik. "Wel prima, maar ik heb vanacht weinig geslapen." Legt Robbie uit. "Kom dan til ik je uit bed." Ik til Robbie het bed uit en ik zet hem in zijn rolstoel. "Zeg jij maar waar we heen moeten." Zeg ik.
-
We lopen de Fysiotherapie binnen en daar staat een man die Robbie gaat helpen met lopen. Ik ga op een stoel zitten en kijk naar Robbie hoe erg hij zijn best doet om weer gevoel te krijgen in zijn benen.
Na een kwartiertje zeg ik gedag tegen Robbie, want ik word gebeld door Raoul.

Raoul: "Hey Matthy, Ik had even een vraag. Weten de ouders van Robbie al dat hij in het ziekenhuis ligt?"
Ik: "Ik denk het niet."
Raoul: "Anders gaan wij even het nieuws brengen."
Ik: "Is goed. Ik ben nu bij Robbie in het ziekenhuis. Ik moet wel nog even wachten tot hij klaar is, maar dan kan ik komen. We spreken af om 13.00 af bij de ouders van Robbie?"
Raoul: "Helemaal prima."

Ik loop even terug naar Robbie's kamer voor zijn bidon. Ik doe de deur open en zie dat het gordijn open is van de kamergenoot. Ik pak de bidon en wil al naar buiten lopen, als ik mijn naam hoor. 
"Matthyas?" Vraagt een vaag bekende stem. Ik draai mij om naar het bed waar zojuist nog het gordijn voor hing.

*==*
Jullie hebben lang moeten wachten sorry daarvoor. Ik was erg druk. Ik heb ook geen hoofdstukken meer klaarstaan dus het duurt weer even voor het volgende hoofdstuk.
Luv you all.
We hebben ook al 500 reads omg dankjulliewelll.

Woorden: 1011
*==*