Gene o akşamlardan biriydi. Babam tarafından dövüldüğüm akşam. Biraz alıştım gibi ama hala zor geliyordu. Bir baba sevgisi görmemem üstüne üstlük biyolojik babam olan ama sevgisini göstermeyen babam tarafından dövülmek. Annemle aram iyiydi fakat annem babama bişey diyemiyordu babama laf derse babam annemle beraber benide dövüyordu.
F:"ahhh!! baba lütfen yapma, çok acıyor"
B:"sus çok konuşma konuşursan daha fazla acı çekersin yada keyfim ve kahyam daha fazla acı çekmeni istiyor hahaha"
F:"ahhh b-baba lütfen ahh"
B:"sus demedimmi sana ben"
Evet canım çok yanıyordu keşke zaman hızlı geçsede bu işkenceden kurtulsam.
(Ertesi gün)
Gözlerimi açtığımda müthiş bir ağrı hissettim.
Ama daha fazla yatamam diyip kalktım. Yavaşça kapıyı açtım lavaboya doğru ilerledim. Babamın evde olmadığını fark ettiğimde içimde mutluluk sevinci oluştu. Aşağı indiğimde annem kahvaltı hazırlıyordu.F:"annelerin bir tanesi kahvaltı mı hazırlıyormuuuşş"
A:"tabii biricik felixime kahvaltı hazırlıyorum."
Dedi ve gülümsedi annem.ve babamın dün vurduğu yerlere yaklaşarak.
A:"felixim yaraların çok acıyorum krem sürelim istermisin."
F:"hayır annem acımıyor merak etme"
Dedim ama çok acıyorlardı. Bugün pazardı yarın okul vardı ve hiç gitmek istemiyordum çünkü bana zorbalık yapıyorlar. Ben bunları düşünürken annem araya girdi.
A:"oğlum felixim sana bir şey söyleyeceğim"
F:"tabi annem söyle"
A:"senin okulda gördüğün zorbalıklardan haberdar oldum ve koreye taşınmaya karar verdik babanı zor ikna ettim ama bu senin iyiliğin içindi herşeyimi yapardım oğlum"
Annem bu zorbalıklardan nasıl haberdar olmuş olabilirdi ki. Bunu çok düşünmedim ve havaya zıpladım.
F:"anne sen gerçekten mi diyorsun!!"
Diyerek çığlık attım ve anneme sarıldım.
A:"hadi koş valizini hazırla evi ayarladık herşeyi ayarladık bugün akşam gidiyoruz"
Ne!? Kadar çabuk mu. Neyse bu benim işime geldi ve koşarak valizimi hazırladım bir tane bile eşya bırakmadığımdan emin olmak için son kes odamı kontrol ettim. Aşağı indiğimde annemde valizleri indirmiş çıkmaya hazırlandığını gördüm yanağına bir buse kondurarak valizleri çıkarttım tam o sırada babam geldi. Biraz sinirli bakıyordu ama gittiğimizden haberi var olduğu belliydi
Babamda valizleri aldı.Koreye geldik. Çok heyecanlıyım yeni arkadaşlıklar ve yeni bir hayatım olacak.
Eve gelir gelmez kendimi yatağa attım ve gözlerimi kapattım. Ertesi gün okulum için heyecanlıydım
(Ertesi gün)
Gözlerimi alarmla açtım. Ve hemen yeni aldığımız üniformayı giydim. Çantamı kaptım aşağı indiğimde annem gene enfes kahvaltısını hazırlıyordu.
F:"günaydın annem mm"
A:"günaydın oğluşuummm"
Hızlıca kahvaltımı yapıp çıktım. Okul evimize yakındı. Ve kulaklığımı çıkarttım müziğimi dinleyerek okuluma gittim.
Evet o en gerildiğim anları yaşayacağız şimdi.
Okulun önündeydim ve derin bir nefes çekerek içeri adımımı attım. Herkesin beni seveceğini düşünmüştüm. Maalesef ki herkes iğrenerek bana bakıyordu. Bi anda biri önümü kesti ve.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
neredesin sevgilim~//HYUNLİX¬
FanfictionAnladım Bi şanstı bu aşkınla dolu bir gün bile bir ömür yeter bize... Ana ship Hyunlix Yan shipler ¬chanmin ¬jeonbin ¬minsung