neredesin sevgilim~//HYUNLİX¬

FİNAL

"Ah gülünç olma woojini, bizi öldürürsen neler olacağınıda biliyorsundur"

"umrumdamı sanıyorsun hwang?"

"birşey sanmıyorum woojin"

"işte herşeyin başladığı yerdeyiz. Ne olacak şimdi hwang"

"şu olacak, sen kızının acısıyla bide bunun verdiği mutlulukla yaşayacağız, hadi sevgilim, gidelim"

"gidelim sevgilim"

Arkamızı döndük. İlerlerken bir ses ve belimde hissettiğim acıyla silah olduğunu anladım. Hyunjin şaşırmış bir şekilde beni tutuyordu. Ama çok geçmeden woojin onuda vurdu. Hani derler ya ölmeden önce bütün hayatınız gözünüzün önünden film şeridi gibi geçer. Bütün hayatımı izledim. Babamın dövüşleri,tacize uğrayacağım akşam hyunjin in beni kurtarması, hyunjin le sevgili olmamız,, hyunjin le sevişmelerimiz, hyunjin le olan sekslerimiz.. Böyle diyince komik geliyor değilmi? Seks aslında aşık olan birbirini seven iki insan için çok şey ifade ediyor. Ama normal aşık olmamış insana için gülünç kaynağı... Hyunjin le şarkımızı bağırarak söyleyişimiz.. Hepsi.. Bunların hepsi. Gözümün önünden aktı gitti.

Hyunjin tam yanımda elimi tutmuş bana bakıyordu.

"g-güzelim çok a-acıyormu?"

"H-hayır jinnie"

"yanındayım güzelim korkma"

"H-hyunjin biz beraber ölmek istiyorduk. Belki daha mutlu olacağız? Beraber olalım yeter sevgilim. Heryerde beraber olalım o bile yeter"

"heryerden beraber olalım sevgilim. Heryerden yanında olacağım"

"bende sevgilim"

Sesimiz çok az çıkıyordu. Bir fısıltı gibi. Ama birbirimizi duysak yeterliydi. Sadece dünya ikimizden ibaretti sanki. Ben sadece hyunjin oda beni görüyordu. Yine aşırı sessiz birbirimizin duyabileceği kadar çıktı fısıltımız. O şarkıyı. Hayı hayır. O şarkımızı söylemeye başladık.

"Senin kollarında başlayan sabahlara
Biten gecelere, doyamadım hala
Huzur bulduğunda kıskanırmış işte hayat
Garip ama sen nolur
Üzülme artık, değilsin yalnız
Bu bir veda değil, mutluyum inan
Anladım bi şanstı bu aşkınla dolu bir gün bile bir ömür yeter bize
Gitme kal, gitme kal
Yada bende yanına al, kalmayayım
Bir başıma bu diyarda
Sensiz olamam, yapamam
Bende al yanına..."

Hyunjinle birbirimize hep söylerdik. Ölümümüz bile beraber olsun. Şimdi erken olsada öyle oluyordu.

Onun gözyaşları akıyordu, bütün hikayemizi içeriyordu.
Benim göz yaşlarım akıyordu, bütün hikayemizi içeriyordu.

Hyunjin ağlayarak konuştu. Yine fısıltı gibi çıkıyordu sevgilimin sesleri.

"sen herşeyimsin lix. Sensiz yaşayamazdım zaten. Tanrı bize en iyi şekilde acı yaşatmadan verdi ölümü. Seni herşeyden herkesden çok seviyorum miniğim. Seninle daha çok hayalimiz vardı. İlk olarak bir kaç saat sonra evlenmek gibi. Ama şuan sonsuzluğa adım atıyoruz değilmi? Korkma bebeğim her yerde yanında olacağım. Sensiz yaşayamam biliyorsun. Seni çok seviyorum güzelim"

Belkide son kez güzelim, miniğim, bebeğim, lix demişti hyunjin bana. Ama ikimizde hala az çok bilincimiz yerindeyken konuştum azıcık çıkan sesimle.

"sende benim herşeyimsin jinnie. Hayatımı kurtaran,benliğimi ortaya çıkarttın. Geçmişimi silmeme yardım ettin. Yaralarımı sardın. Beni kurtardın. Yanlış fikirlere sahip olsam bile beni destekledin. Şuanda beni yüzümden bu durumdayız değilmi? Bana öyle bakma. Ben ısrar ettim sana. Şuan nikah için hazırlanıyor olabilirdik. Ama hikayemiz bitmedi. Ucu kapanmayan bir yola açıldı sevgilim. Seni çok seviyorum "