Μηδέν και έναΕικόνες εγκατάλειψης εδώ κι εκεί
Στα αδέσποτα που κοιμούνται στο τσιμέντο
Σε ανθρώπους που εγκαταλείφθηκαν μαζί με τα όνειρα τους
Δύο τρεις μελωδίες φευγαλέες
Άνθη αμυγδαλιάς και ανθεμιου
Εικόνες παροδικές αλλά αναγκαίες δίνουν χρώμα και ζωή στο κενό, στις φθαρτες μας υπάρξεις.
Ξεφεύγουν δραπετεύουν από την επιβλητική αποθάρρυνση οδηγώντας σε κοσμική ισορροπία.
Κάπου εκεί στην σιωπή φανερώνονται ένας ένας όσοι ελπίζουν
Όσοι έχουν να δώσουν κάτι άλλο από μιζέρια ρουτίνα και γλυκόπικρη νοσταλγία μιας ουτοπίας που υπήρχε παλιότερα, κατασκευάστηκε και μένει στέρεη.
Οι καρδιές των παιδιών μικρών και αιωνίων ακόμα πάλλονται σαν χορδές κιθάρας που θα ηχεί για όσο μένουν στα τάστα.
Τα ιερά και ανίερα δεσμα,
μένουν ακόμα σταθερά να συνδέουν τα φαινομενικά ασύνδετα.Α/Ν:
Γεια σας τι κάνετε;
Επέστρεψα με άλλη ποιητική συλλογή μετά από καιρό.
Πως σας φάνηκε;
Πείτε μου στα σχόλια αν σας αρέσει σαν κονσεπτΤα φιλιά μου στο χάος
Άλεξ.
YOU ARE READING
Heart of Cosmos
PoetryΠοίηση. Κάποιες φορές βαρύ άλλοτε όχι και τόσο. Διαβάζετε με δικιά σας ευθύνη.