Ένα χαμόγελο
Ένα βλέμμα
Ένα φιλί που δεν δόθηκε
Ένα ατελέσφορο αντίο
Μωβ και χρυσό σε πλάνο ασπρόμαυρο
Το κέρμα δεν είναι αρκετό να καθορίσει τα ενδεχόμενα και έτσι μένουν μετέωρα σαν ακροβάτες πριν ανοίξουν οι κουρτίνες και φωτιστεί η σκηνή
Το χρώμα τονίζει την έλλειψη
Κενό και ολόκληρο
Οι δίδυμοι περιμένουν πετώντας πάνω από την ανθρωπότητα
Και εμείς περνάμε στάδια καινούργιου κύκλου ζωής και ιστορίας
Γνωστοί άγνωστοι
Τα βήματα μας οδηγούνται σε μονοπάτια ανεξερεύνητα
Μικρά γράμματα περνάνε βιαστικά από τις οθόνες
Ζωντανοί, νεκροί κάποιες φορές ενδιάμεσα
Ασθμαίνουμε ζωή
Σε μια στιγμή πριν το τέλοςΑ/Ν: Σε καθετί που έμεινε μισό σε κάθε ολόκληρο που χάθηκε σαν όνειρο θερινής νυκτός
Αφήνουμε αστερόσκονη σε μονοπάτια ελπίδας
Τα φιλιά μου στο χάος
Με αγάπη
Αλεξ
YOU ARE READING
Heart of Cosmos
PoetryΠοίηση. Κάποιες φορές βαρύ άλλοτε όχι και τόσο. Διαβάζετε με δικιά σας ευθύνη.