Αϋπνα μάτια
Γυάλινες καρδιές
Ο παλμός και μόνο τις ραγίζει
Πόσο μάλλον το συναίσθημα
Αν γίνουν θρυψαλα θα γίνουν έργα του Γκαουντί
Θα μείνουν να φθείρονται στο χρόνο και ίσως να ενωθούν με αστερόσκονη
Στον Κόσμο καθώς θα ταξιδεύουν
Περίμενα απόψε
Με τα μάτια καρφωμένα στο άπειρο
Καθώς οι σκέψεις μου διαδέχονται η μία την άλλη
Τόσο γρήγορα που η παρουσία τους δεν πρόλαβε να γίνει καν αντιληπτή
Τα ερωτήματα στοιβάζονται ζητώντας απαντήσεις
Το σώμα και πνεύμα ζητάνε ότι δεν τους δόθηκε
Κιεγω εδώ ερμηνεύω την σιωπή σου άλλοτε σαν άρνηση άλλοτε σαν αποδοχή άλλοτε ουδέτερη σαν μεσοαστική ρουτίνα
Πολύ δουλειά κι ευθύνη
Μα κοίτα ο κήπος μένει ολανθιστος
Τα αστέρια συνεχίζουν τον κύκλο της ύπαρξης τους
Οι Περσείδες συνεχίζουν να αυταναφλεγονται
Και οι πανσέληνοι διαδέχονται η μία την άλλη σε δίσεκτο η μη έτοςΑ/Ν:
Τα φιλιά μου στο χάος
Με αγάπη
Άλεξ
YOU ARE READING
Heart of Cosmos
PoetryΠοίηση. Κάποιες φορές βαρύ άλλοτε όχι και τόσο. Διαβάζετε με δικιά σας ευθύνη.