Heart of Cosmos

Μινώταυρος μπροστά στο καθρέφτη

Ένα τέρας λιγότερο
Ένας Μινώταυρος αυτοκτονεί στο μέσο της φυλακής του
Καθώς είδε στο καθρέφτη μία αναπάντεχη αλήθεια
Και αηδιασε με όλο του το είναι
Παλλόμενη καρδιά
Ύπαρξη γυμνή
Τα ρούχα δεν αρκούν για να σε σκεπάσουν.
Το θνητό εγκαταλείπεται για χάρη του αιώνιου
Βασιλεία Θεού σε εγκαταλελειμμένο βασίλειο
Πλήθος πιστών Γραμματέων και Φαρισαίων
Πλήθος αντιχριστων
Πλήθος φωτιών αναμμένων
Πλήθος κόσμου να φανατίζεται με θάνατο
Πλήθος φωτισμένων ανθρώπων
Πλήθος κενών ανθρώπων
στο άχρωμο πλήθος
Αγιότητα και δαιμονοποίηση
Κάθαρση καταδίκη
Κόσμος ασπρόμαυρος και ας ψάχνουμε το γκρίζο
Το χώμα γίνεται λάσπη
Το αίμα μας θυμίζει φευγαλέα την θνητότητα μας
Ενθύμια ζωής που δραπετεύει από τα χέρια μας ξεγλιστρά σαν νερό πριν καν την καταλάβουμε
Πρωτόγονο ένστικτο και κοινωνική πίεση
Τα μυαλά μας εν δυνάμει πυροτεχνήματα
Μετά την έκρηξη
Να μαζέψουμε τις στάχτες τους
Και να τις αφήσουμε ελεύθερες στον αέρα να στροβιλιστουν σαν εμάς που γίναμε πλανήτες ενός ηλίου που σταδιακά γίνεται άστρο νεκρό και σκοτεινό στο κέντρο του σύμπαντος μας σε έναν γαλαξία μικρό σε κάποια μικρή και κατά ταλλα σχεδόν ασήμαντη γωνιά του Κόσμου.

Α/Ν: Κοσμικός παλμός και εκκωφαντική σιωπή, μουσική δωματίου ονειρόδραμα και εμείς μαζεύουμε ενθύμια ζώντας 33 θάνατους πριν την αναγέννηση μας.
Τα φιλιά μου στο χάος
Με αγάπη
Άλεξ