Heart of Cosmos

Αλυσίδα

Απόψε σαν άλλοτε
Οι αναμνήσεις πασχίζουν να μείνουν ανέπαφες από του χρόνου το άγγιγμα
Οι μετρήσεις και τα δεδομένα θεμελιώνονται  έτσι που να διευκολύνουν την χαοτική μας συνύπαρξη
Ανώφελο
Οι μετρήσεις μπερδεύονται γιατί ήταν αξίωμα η όλη ύπαρξη τους
Ο κοσμικός παλμός  δημιουργεί και μας συνθλίβει
Ζούμε στιγμές
Στιγμές που βυθίζονται στα εφτά ποτάμια
Στιγμές που το μυαλό δραπετεύει ελεύθερο στα Ηλύσια Πεδία.
Στιγμές που ευχόμαστε για το ένα η το άλλο ενδεχόμενο
Στιγμές που δεν ζήσαμε και ούτε θα ζήσουμε
Διάλογοι που δεν θα κάνουμε και έχουν ήδη συμβεί γίνονται το ένα και το αυτό καθώς τα όρια μεταξύ τους είναι διάφανα ολοένα περισσότερο με την πάροδο του χρόνου
Πίσω από αν και εφόσον και εμείς τα γνώριμα θύματα και γνώριμοι θύτες αφήνουμε τον εαυτό μας να πεθάνει προς όφελος ξένο της αυτοσυντήρησης
Εφτά στάσεις πριν το σταθμό τερματισμού
Το τραίνο γεμάτο από μικρόκοσμους συνεχίζει την προκαθορισμένη πορεία του.
Ύστερα σταματά
Το χρώμα δίνει την θέση του στο ασπρόμαυρο
Ήχος και σιωπή εναλλάσονται με έναν δικό τους τρόπο στην αστική ρουτίνα
Και είμαστε εδώ
Στο σταθμό τερματισμού στο τελευταίο δρομολόγιο να περιμένουμε το άνοιγμα της πόρτας

Α/Ν: Τα φιλιά μου στο χάος
Με αγάπη
Αλεξ