Κρυφτήκαμε όσο μπορούσαμε καλύτερα
Χωρίς να ξέραμε ότι είμαστε πάντα ορατοί σε αυτούς που μας ζητάνε
Φορέσαμε χαμόγελα και ρούχα όμορφα τακτοποιημένα προσεκτικά διαλεγμενα
Να κρύψουμε το χάος μας σε καθωσπρεπισμό σε στυλ και άποψη
Κι ύστερα σαν άλλοι λωτοφάγοι
απαρνηθηκαμε την φύση μας κοιτώντας αλλού
Κι όταν το ερασιτεχνικό μας σκετς ήταν διάτρητο στρέψαμε άλλου την προσοχή βιαστικά μη και πέσει ξένη ματιά σε καθρέφτισμα της ψυχής και της ουσίας μας και καταλάβουν ότι είμαστε ξεχωριστοί και όχι ένα με τους υπόλοιπους
Αυτοκαταστροφή και διαστροφή σε μια διαστρέβλωση που ξέμεινε
Σε μίζερους καιρούς και άχρωμους αριθμούς 2 και πάνω ψηφίων
Απόψε η σωτηρία μας δεν θα έρθει με από μηχανής θεούς σκηνοθετηματα και τα μόνα μας ρούχα δεν βρίσκονται στο χθεσινό βεστιάριο θεάτρου
Απλώνουμε το χέρι στον ουρανό πατάμε γερά στο χώμα
Ίσως να ριζωσουμε
Ίσως να πετάξουμε
Θα φανεί μετά την βροχή
Εκεί που το φως σμίγει με το σκοτάδιΑ/Ν:
Τα φιλιά μου στο χάος
Με αγάπη
Άλεξ
YOU ARE READING
Heart of Cosmos
PoetryΠοίηση. Κάποιες φορές βαρύ άλλοτε όχι και τόσο. Διαβάζετε με δικιά σας ευθύνη.