Choi krallığına, yakın olduğun krallıktan, veliaht prenslerinin kayıp olduğu haberi gelir. Bunun üzerine dört kardeş veliaht prensi ülkelerinde aramaya çıkarlar. Peki bu arama onlara nelere mal olacaktır?
- - - - -
"Deneyin lütfen, emin olun yediğin...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
- ☆ - ☆ - ☆ -
"Üç gündür prens Yeosang'ın yanında duruyorum zaten prensim, iyileştiğini düşünüyorum. Yine de yanında olmamı mı istiyorsunuz?"
"Her ne kadar iyileşse de o hala çok güçsüz general, hem ben birazdan saraydan çıkacağım. Onu emanet edebileceğim, güvenebileceğim tek kişi sensin."
"Peki prensim. Onunla kılıç çalışması yapalım mı?"
"Hala kılıç çalışacak kadar sağlam olduğunu düşünmüyorum. Bugünlük birlikte 1. bölgede yürüyüş yapın sadece."
"Peki prensim, yanımıza fazladan asker alalım mı?"
"Ya da vazgeçtim general, birlikte sivil giyinerek 2. bölgeye gidin. Yanınıza fazladan asker almayın, yanında sen olsan yeter."
"Yine de tehlikeli olmaz mı?"
"Tek başına gitseydi evet tehlikeli olurdu ama sen bu işin üstesinden gelebilirsin diye düşünüyorum general?"
"Evet prensim, yapabilirim."
"Güzel, ben şimdi çıkıyorum. Kardeşimle size iyi randevu- yürüyüşler."
"Teşekkür ederim prensim."
Prens Yunho salondan çıkmıştı ama benim aklım hala o dediğinde takılı kalmıştı. Size iyi randevular...
Biliyordum, bunların başıma geleceğini biliyordum. Neden duygularıma hakim olamadım ki zamanında, neden hayır diyemedim ki duygularıma.
Benim gibi basit bir köylü nasıl bir prensle birlikte olabilirdi ki?
Şu an bile, hala benimle dalga geçiyorlar. Resmen şaka malzemesi oldu duygularım onlar için. Zamanında sırf bu yüzden kraldan yediğim dayağı asla unutamıyorum, ettiği tehditler aklımdan çıkmıyor.
'Eğer Yeosang'tan uzak durmazsan seni ve aileni sonsuza dek sürgün ederim! Anladın mı beni! Gidecek bir yeriniz kalmaz!'
15 yaşındaki bir çocuk için ağır değil miydi bu sözler? Attığı o dayağı gerçekten hak etmiş miydim? Sadece prens ile oyun oynadığım içindi bu sözler ve o dayak...
O günden beri her ne zaman prens Yeosang ile yakın olsak kendimi geri çekiyorum, kaçmaya çalışıyorum. Çünkü biliyorum, ben ve o farklı dünyaların insanıyız. Biz imkansızız.
Her şeye katlanabiliyorum, prens Yunho'nun dalga geçmesine, kralın aşağılamasına ama... prens Yeosang'ın benimle dalga geçmesine katlanamıyorum.
Geçen gün bana o kadar yakın davranması ve 12 sene öncesinden bahsetmesi...
Babasından dayak yemem çok hoşuna gitmişti galiba.
