Şuan buğra da ben de şok olmuş gözlerle ekrana bakıyoruz . Başardım , başardık yıllar önce babamın zoruyla terk etmek zorunda kaldığım memleketime geri dönüyorum .Aslında dürüst olmam gerekirse konu memleketim değil konu babamın beni bir çöpmüşüm gibi memleketten göndermesi. Bundan yıllar önce babam evli olduğu halde anneme aşık olmuş ve onu karısının üzerine kuma olarak almış .2 yıl boyunca çok güzel aşk yaşamışlar ta ki ben doğana kadar . Ben doğduktan sonra annem vefat etmiş. Babamın bana olan sevgisini asla inkar edemem sevgisini parasını benden hiçbir zaman esirgemedi . Ama beni kardeşlerimden ayrı tuttu . Onlar konakta babamla yaşarken ben burada kendimi bildim bileli tek başıma yaşadım . Hastalandım tek başıma iyileştim ,düştüm tek başıma kalktım , ağladığım zaman gözyaşlarımı kendim sildim annem istese de yanımda olamazdı çünkü vefat etti . Ama babam babam hayattaydı istese her anımda yanım da olabilirdi ama o olmak istemedi . Bahanesi de her zaman beni töreye kurban vermek istemezmiş istemediğim biriyle evlenmek zorunda kalırmışım hangi devirdeyiz Allah aşkına ya saçmalığa bak eskiden inanırdım ama artık inanmıyorum şimdide hakkım olanı almaya gideceğim gözlerinin içine baka baka benden aldıkları hayatımı yeniden onların şehrinde yaşayacağım .
"elvin emin misin ? Bir daha mı düşünsek şu Mardin işini ?"
"ne oluyor sana buğra ? neden bir anda böyle endişelendin? "
"ne bileyim burada ikimizin de düzenli bir yaşamı vardı ,şimdi farklı bir şehir yeni hayat üstelik ailen de orda doğu kültürleri sence ikimizi aynı evde barındıracaklar mı ?"
"öncelikle onlar benim ailem değil bu bir eğer ailem olsaydılar benim yanımda olurlardı . Orada sadece babam var merak etme babam bana saygı duyması gerektiğini bilir unutma ben oraya ailemle yaşamaya değil okumaya gidiyorum . Ne benim yaptığım onları ilgilendirir ne de onların yaptıkları beni."
Buğra biraz daha rahatlamıştı ona hak veriyordum ben ne kadar takmasam da doğu insanları biraz gariptir töreler cinayetler ha bir de meşhur ağalar var gerçekten hiç sevmem böyle şeyleri. Bazen iyi ki babam beni İzmir'e bırakmış demediğim olmuyor ama bazen. Ne kadar böyle katı kuralları olsa da Mardin çok güzel şehirdir . Hele ki akşam manzaraları , yemekleri , tatlıları gerçekten çok güzel şehir . Düşüncelerim telefonumun çalmasıyla bölündü ve tabi ki arayan kişi babamdı.
"Efendim baba"
"kızım Mardin'e geliyormuşsun?"
"evet baba okulumu orada kazandım senin için bir sakıncası mı var ?"
"hayır kızım tabi ki yok da " hızla babamın lafını böldüm
"iyi o zaman bir sıkıntı yok demektir ben kalacak yerimi de ayarladım zaten eğer beni görmek istersen kapım sana her zaman açık" babam konuşmaya devam ettiğin de sinirlendiğini anlamıştım .
"nasıl yani burada benim konağım da yaşamayacak mısın ?"
"sen o konağın kapısını bana 10 sene önce kapattın ölürüm de yaşamam o konakta "
"bak güzel kızım seni buralardan neden uzak tuttuğumu biliyorsun yapma böyle ne olur ".
"neyse daha fazla konuşmaya gerek yok Mardin'e geldiğimizde seni ararım görüşürüz." cevap vermesini beklemeden hemen telefonu kapattım .
"Hadi elvin ya geç kalacağız senin yüzünden uçağa "
"of yeter söylenip durma buğra geldim işte alla alla ".
