Medya: Elvin'in kıyafeti.Ne kadar süredir uyuyorum bilmiyorum. Ama adımın bağırılmasıyla yerimden sıçrayıp hemen salona geçtim.
"Adar?"
Sanki bir saniyeliğine hiçbirşey olmamış da Adar normal bir şekilde gelmiş gibi hissettim. Hemen sonra kendimi toparladım.
"Ne işin var senin burada?"
"Buğra bize biraz izin verir misin?"
Buğra Adarı onaylayarak evden çıktı.
"Ne işin var senin burada dedim sana !"
"Bu soruyu benim sana sormam gerekmez mi küçük hanım?"
"Ne saçmalıyorsun be sen ?"
"Asıl senin orada o adamla ne işin vardı."
Kocaman bir kahkaha attım.
" Ne oldu Adar romantik yemeğini mi böldüm ?"
"Saçma sapan konuşma!"
"Asıl sen saçma sapan konuşma hatta hiç konuşma ben burada beyfendiden haber bekliyorum . O ise bana hiç haber vermeye tenezzül etmeden keyif yaşıyor!"
"Bu senin neden bu kadar zoruna gitti Elvin?"
"Zoruma giden şey o kızla yemek yemen değil bana haber vereceğini söyleyip bir kere bile aramaman!"
"Akşam arayacaktım. Nikah yarın."
"İstemez."
Sinirle omzuna vurup koltuğa oturmaya geçiyordum ki aniden kolumu tutup çekmesiyle bedenine çarptım.
"Bu çocuk tavırlarını bırak, benimle neden evlenmek istediğini biliyorum. Herşeyden haberim var."
"Vazgeçtim diyorum Adar, anlamıyor musun?"
"Ne yapacaksın peki Buğranın ölümünü mü izliyeceksin?"
Derin bir nefes aldım. Konduramıyordum işte bu yaptığını, herşeyi mahvetmek zorunda mı bu adam?
"Şiyar ile evleneceğim."
Sinirle kolumu sıktı.
"Dalga mı geçiyorsun kızım sen benimle?"
"Kolumu acıtıyorsun bırak."
Yavaşca kolumdaki elini geri çekti. Bende koltuğa geçip oturdum.