~AJAN VE MAFYA~ {TAMAMLANDI}

~30.Bölüm~

Yavaş yavaş gözlerimi açtım. Ne olmuştu bana ? Kafamı temkinlice kaldırdım ve bir arabada olduğumuzu gördüm. Yanımda Natalie vardı ön koltuktada Marcus ikiside uyuyordu.
Alex dışında. Sinirliydi çok sinirliydi en son odaya girdiğini hatırlıyordum. Daha sonra ne oldu bilmiyorum.

:Günaydın Arin.

:G-günaydın.

:Evet ama nereye gidiyoruz uçak saati ne daha çok var?

:Doktor bir arkadaşımın kliniğine.

:Hasta mısın?

:Hayır ama sen hastasın.

:Yoo değilim.

:Arin günlerdir kusuyorsun senin için endişeleniyorum lütfen bir kez olsun olay çıkartma.

:Tamam.

Ona zorluk çıkaramazdım. Hasta olduğunu bende fark etmiştim. Aramızdaki bu kavga beni çok yormuştu belkide artık barış sağlanmalıydı.

:Alex hadi özür dile barışalım.

Bir anda güldü ve dikiz aynasından bana baktı.

:Ömrümü yedin bence sen özür dile.

Sırıtarak ona yaklaştım.

:Alex.

:Efendim gülüm.

:Özür dilerim.

Arabayı yavaşça kenara çekti ve indi. Benim kapımı açıp beni kucağına alıp çıkardı. Ben ise gözlerimi öylece açmış ona şaşkınlıkla bakıyordum.

:Özlemişim.

:Beni kucağına hergün alıyorsun Alex.

:Onu değil senin bu şaşkın hallerini.

:Arabayı bir anda durdurup beni kucağına alırsan insan şaşırır Alex'cimm.

Sırıtarak beni indirdi tam arabaya binecekken beni kolumdan tutup kendine çekti.

:Nereye küçük hanım?

:A-arabaya.

:Öpmeden gidemezsin.

Gülerek yanağına bir öpücük kondurdum.

:Dıt dıt yalnış! Ordan değil dudaktan gülüm.

:Ne çok öpülmeye meraklısın.

:Senin tarafından öpülmeye evet. Baya hastasıyım.

:Zaten benden başka biri öperse olucaklardan ben sorumlu değilim.

:Oo bunu gayet iyi biliyorum. Neyse en son sen beni öpüyordun.

Boynunu kavrayıp tam onu öpücekken arkadan o iki gerizekalının sesi duyuldu.

:Ehemm şu işlerinizi bari yolun ortasında yapmayın yaa!

:Evet ya biz izlemek zorundamıyız?!

Alex sinirlenerek boynumu tuttu ve beni öpmeye başladı. Açıkcası bunu beklemiyordum. Sonra benden ayrılıp bana göz kırptı ve o mal ikiliye dönüp

:İyi izlediniz mi bari.

Dedi ve arabaya bindi. Natalie ve Marcus ise kıkırdamaya başlamıştı. Sonra Natalie hemen söze atlayıp

:Alex sen yeterince sürdün sen arkaya gel Marcus sürsün bende kocamın yanına geçeyim.

Marcus aniden akrasını dönüp

:Bu bir evlilik teklifimi EVET!!

Anında gülmeye başladık. Bunların ilişkileri çok tatlıydıı.

:Hayır değil ama senden bekliyorummm.

:Tamam o zaman benimle evlenir misin Nataliee.

:Oha hayvan insan biraz güzel bir yerde teklif eder ayrıca yüzük nerde gerizekalı.

:Alex haklıı dimi Natalie.

:Yo benim için sadece Marcus olsada yeter.

Marcus ona hayranlıkla bakarak yanağını öptü. Hemen yerlerimizi değiştirip oturduk. Alex arkada benim yanımda Natalie ve Marcus ise öndeydiler.

:Kliniğe daha ne kadar var?

:Yarım saat falan.

:Tamam.

Dedim ve Alex'e sarıldım. Oda benim saçımı okşuyordu. Galiba artık bitmişti.

~Steve~

:Efendim Alex'ler şuanda bir kliniğe gidiyorlar.

:Nedenini biliyor musun?

:Evet efendim Arin hanım için diye biliyoruz.

:Anladım onları kliniğe kadar takip edin neden oraya gittiklerini öğrenin ve hemen bana iletin. Havalimanına vardıklarında adamları hazır et.

:Tamam efendim.

:İşte şimdi elime düştün Alex BRUCE.

~Arin~

~Yarım saat sonra~

:Arin kalk güzelim geldik.

:Tamam geldim.

Yavaşça arabadan indim. Kliniğe gelmiştik. İçimde çok kötü bir his vardı. Umarım kötü bir şey yoktur.Kliniğe girdiğimizde bir adam yanımıza gelip Alex'le selamlaştı daha sonra beni odasına alıp bazı sorular sordu  "Ne sıklıkla kusuyorsunuz" demişti ben ise ona nerdeyse her gün çok fazla demiştim. Daha sonra beni dışarı çıkarıp odasına girdi. Alex bana endişelenmememi söyleyip duruyordu. Aradan bir 5dk geçti ve sonunda doktor elinde bir raporla bize geldi.

:Heh doktor bey noldu kötü bir şey yok dimi.

:Yok Arin hanım merak etmeyin.

Oh çekerek Alex'e sarıldım. Çok rahatlamıştım.

:Ancak...

Alex'ten ayrılıp korkuyla arkamı döndüm.

:Ancak?

:Hayırlı olsun Arin hanım hamilesiniz.

Devam edicek...

(Oooo hayırlı olsun Arincimm)