Gënjeshtarja E Pafajshme

"Na ishte nje here..."

I

Prisni te filloje me na ishte njehere apo jo?Hah,ketu nuk ka perralle,ketu Hirushja nuk shkon ne ballo,e te vallezoje me princin,duke kurorezuar dashurine me nje martese.

Kjo eshte historia e nje vajze 20 vjecare,Atara Brait,te ciles jeta e perplas me ndryshimin e historise se saj,pikerisht ate nate...

Feste ne mbreteri,kont e kontesha vinin e iknin nga salla e madhe e asaj keshtjelle.Mbreti do te gjente nje princeshe te ardhshme,fatlumja e cila do te mbarte nje pasardhes te vogel per ate vend aq te madh,dhe pikerisht ate nate,u ngjize nje femije.

Vajza e cila mbarte ne fytyre nje vello te kuqe,hapi deren duke u ulur ne mes te atij shtrati perallor,por e mbytur ne ngasherimet e saj te shuara.Ende nuk e kuptoje perse gjendej aty,ose jo asaj te pakten,kishte shume e shume vajza te bukura ne ate vend,dhe fati ra mbi te.

Nje adoleshente e papjekur,ende ne lule te rinise,plot 20 vjec gjendej aty ku mendonte se do e shihte veten shum kohe me vone.

-Pse ma bete kete?Pse mua?-mermeriste teksa priste qe ajo nate te mbaronte sa me shpejt.

Dera ngadale leshoi zhurmen e saj,duke aprovuar hapjen,dhe duke lejuar dike,te hynte brenda.

-Nuk me intereson emri yt,ndaj kursehu te ma thuash,madje as zerin sdua te ta degjoj!-theksoi i mistershmi,dhe u afrua tek vajza,ngadale,e me pas te gjendjen ne ate shtrat prane saj.

Nisi ta ledhatonte,por nga ato prekjet e tij ajo shtangu,dhe lotet nisen te lagnin duart e saj te buta,te cilat tashme ndriconin nga pikat e ujit qe kullonin nga syte e saj.

Qirinjte e atij momenti paten fundin e tyre pikerisht ne ate cast,kur djali tashme ishte shume afer vajzes.

Sado te degjohej zhurma e muzikes aristokrate te asaj mbremje,serish nuk arrinte ta thyente dot heshjen qe ndodhej mes tyre.

Djali preku copen e kuqe,duke hequr vellon e vajzes prej fytyre,dhe nisi te bente hapat e pare.Preku buzet e saj te njoma,dhe e trajtonte aq mire,saqe ajo u perhumb mes buzeve te tij.

Renkimet e vajzes,per djalin,cuditerisht ishin me te bukura se muzika e luajtur ne ballo.Djali i cili tregohej i bute,sikur te mos donte ta lendonte,sepse i dukej aq e brishte,dhe dallohej nga zeri i saj i vaket,qe tashme i ishte ngulur ne koke.

Ai ngadale u afrua tek veshi i saj,dhe ne momentin e fundit te tyre,ku do te niste historia,peshperiti:

-Tashme je imja...-dhe keto fjale,perfunduan intimitetin e tyre,ate nate te vecante.

E nersermja agoi,ai nisi te zgjohej ngadale,duke perpelitur syte,dhe me pas te kthente koken nga krahu tjeter,ku per ironi te fatit,gjendej vetem ne ate shtrat.

Nuk i pelqeu aspak ajo ndjesi,ndonese ende e kujtonte aromen e trupit te saj,apo lekuren e bute e te brishte,por e dinte se cfare e priste pas asaj nate.

Edhe pse do te ishte me mire per te,sikur te mos terhiqej aq shume pas asaj femre.

-Madheri,mengjesi eshte gati,babai ju pret poshte.-nje sherbetore arriti te degjohej nga ana tjeter e deres.

I nevrikosur,u ngrit prej andej,u vesh,dhe ne fund doli.

-Princi Helias,cte ka ndodhur qe ne mengjes qe je me humor te kthyer koke poshte?-pyeti nje ze burreror,kavalieri I tij besnik Eiven,me nje ton paska qesharak.

-Qepe,sdua te te degjoj tani per tani.-tha pa kursjyer ndjesite e pasura,dhe u largua.

-Miremengjes bir.-zeri I madherise se tij Mbreti Lusius,pasi pa te birin te hynte brenda salles se ngrenies,dhe Helias thjesht dha nje pershendetje me koke,e me pas rrehatua ne karrige.