အပိုင်း ၂
အပိုင်း ၂
ဘုန်း...!!!
မင်းတို့ ကိုစာသင်ဖို့ တီချယ်တစ်ယောက်လုံးအရှေ့မှာရှိနေတာတောင် ၊ စကားကပြောလို့မပြီးကြသေးတာလား။
ဟမ်..!!
ဒေါ်ခိုင်ရွေဇင်မြင့် ရဲ့အော်သံတစ်ချက်မှာမှ ကျောင်းသားတွေဟာ အသံတိတ်ကုန်သည်။
တီချယ်ဒီကိုလာတာစာသင်ဖို့ မင်းတို့အတင်းပြောတာတွေကိုနားထောင်ဖို့မဟုတ်ဘူး။
တီချယ်နမည်တွေခေါ်မယ်တစ်ယောက်ချင်းဆီထူး
ခိုင် အတန်းထဲစဝင်လာတာနဲ့ ဆရာမတစ်ယောက်ရှေ့မှာရှိနေတာတောင်စကားများနေကြတဲ့ကျောင်းသူကျောင်းသားတွေကြောင့် ၊ အော်လိုက်မိသည်။
"ဆ..ဆရာမ"
| No.. အာ့လိုမခေါ်နဲ့
တို့ကို တီချယ်လို့ပဲခေါ် ကြ မင်းတို့အားလုံး
"ဟုတ်..ဟုတ် "
ဒီလောက်ဆူနေတာတောင်စကားများနေကြသေးတဲ့ကျောင်းသူကျောင်းသားတစ်ချို့ကြောင့် အနည်းငယ်ဒေါသထွက်မိသည်။
တီချယ် သားတို့ကို တီချယ့်နမည်ပြောရအုံးမယ်လေ..”
မင်းတို့ဒီလောက်စပ်စုတက်တာ တီချယ့်
နမည်ကိုလည်းသိပြီးပြီ မဟုတ်လား ၊ ဘာမှမိတ်ဆက်နေစရာမလိုဘူး။
ခိုင်ပြောတာအမှန်ပင်ကျောင်းသူကျောင်းသားတွေက ခိုင်မရောက်ခင်ထဲက စကားတွေများနေကြပြီး ၊ ခိုင့်အကြောင်းပြောနေကြတာမို့ သူတို့ကိုဆူလိုက်ရသည်။ ပထမဆုံးရက်မှာတင်.."
"ကဲ..စာအုပ်သာထုတ်ကြ တီချယ် သင်မှာ.. "english စာပဲ တီချယ်ကမင်းတို့အတန်းပိုင်ဆရာမ မလေးမစားလုပ်ရင်ဆုံးမပိုင်ခွင့်အပြည့်ဝရှိတယ်။
"အခုတော့ စာပဲသင်ကြမယ်.."
"တီချယ်.."
ပြောပါ ခလေးမ
ဟို..အတန်းရဲ့ မော်နီတာကိုမရွေးတော့ဘူးလား ဟင်။
ခိုင် စားပွဲမှာထိုင်ပြီး စာသင်ဖို့စာအုပ်ထုတ်နေချိန်....ခလေးမတစ်ယောက်ဆီကအသံကြားလို့ ၊ စာကြည့်တဲ့အခါမျက်စိမထိအောင်တက်ထားတဲ့မျက်မှန်လေးရဲ့မျက်ဝန်းအောက်ကနေ ၊ မျက်လွှာလေးကိုပင့်ကာ။
YOU ARE READING
"မမျှော်လင့်သော..."(Complete)
No Ficción" ချစ်မိပြီဆိုရင်..လူတိုင်းကပိုင်ဆိုင်ချင်ကြတာပဲမဟုတ်ပါလား .." " ဒါဆို ငါကရော..."
