Dominque's POV
Its our third day today and as we created a lot of bonding, quality time and such things I felt like we've been slowly growing like a family, family that will fight for you, protect you and love you for who you are.
A lot of dramas and cries that felt like flood on our hearts, drifted away with one goal. And that is to Win the Championship, I strongly felt it.
As I was actually chilling out here, I received a message.
"Monchang pongpong" Misaki mimic my message alert tone as we laugh and just sip on our tea while enjoying our rest at a local villa.The message was actually from Zyrene.
She says "Lande ano equivalent ng isang Pie?" talagang binasa ko pa ito nang tatlong beses sa isip at mata ko kasi ang unang basa ko talaga e "Lande, Ano isang PIE?" bahagya akong napatingin sa mga ulap. "Pie...Pie...Pie" bulong ko. "Ohhh..equivalent kala ko naman anong gusto kong PIE." napangiwi ako."Bakit, anong klaseng pie ba gusto mo?"
"Fruit pie? Ewan ko, parang bigla naman naging masarap ang pie ate." sagot ko saka lumingon kay Ate Misaki. At nakakagagong tulog pala itong katabi ko.
"Gago, minumulto ata ako." bulong ko. Naisipan ko nalang syang pag tripan at mag reply.
"Slr. HAHAHAHA. XD" unang reply ko.
"Ano bang flavor? May Buko Pie kasi, meron Apple pie, name it! hahahaha. :D" bungisngis ako ng bungisngis habang tinatype ko yung message ko.
At sa pangatlong message ko sya tinodo. "Pie ba saan? Saan sa Math ba o sa Pagkain?
Kung sa Pagkain ang equivalent n'on eh BUSOG. Liban nalang kung timawa ka kulang pa sayo yung isang Pie. Kung sa math naman ehehehe diko alam Jk. 3.14 pag sa math." yaan ang reply ko sakanya.May ilang minutes din bago sya nag reply. Nakapag stretching nako at nakakuha nako ng bagong drink. Halos mabulunan pako sa iniinom kong pocari sa pag mamadaling basahin yung message nya. Kasi I have this gut feeling na sya at wala nang iba ang mag rereply saakin ng mga oras na yon.
At hindi nga ako nagkamali sya nga ang nag message.
" -_-" sinasabi ko na nga ba e." laman ng message nya. Halos maiyak ako kakatawa gawa ng napaka musit na naman ako ng wala sa oras.
"Tuwang tuwa na naman ang baby bombshell, let me guess nakapang busit ka na naman no?" Sabi ni Ate Arinya, ang local player dito na ka tune up namin. Yes, nag visit kami sa Thailand, para sa tune up game namin. Medyo nakakapamulubi pala ang maging player buti nalang din mahusay si Adam mag baby face kay Mama at nawiwire-an nya akong pera. Kapalit ng pasalubong hays. Parang nag pabili lang din.
"Hehehe, ate.." bungisngis ko saka naman ako inabutan nito ng Thai Tea. As she claims, "Narinig ko yung boyfriend mo kagabi na gusto daw nyang Tea." sabi nito. Agad na nag konekta ang kilay ko sa sinabi ni Ate Arinya.
"Ate?" Tatlong beses akong mabilis na napapikit mata.
"Oh, hindi mo ba boyfriend yon?" tanong nito.
"Ateeeee sino po baaaa?" yung mukha ko parang pinag sasakluban na ng langit. Baka kasi talagang minumulto ko dine.
"Yung tinatawag kang, ano yung yung...naka pulang jacket?" sagot nito.
Napa isip naman akong todo, "Pulang jacket....pulang jacket...Oh!" expression ko. "Si Adam, Kapatid ko yun. Oo sya lang naman kausap ko kagabi kasi nanghihingi akong allowance."
YOU ARE READING
When the Princes Bows
RandomThis isn't a typical fairytale story that the Prince will go out of ranch and accidentally meets her Maiden. Fells in love, a little hardship then solved. Then, live happily ever after. The End. NO! Three boys named, Ceb Del Rosaz, The Man of Few...