¹³F...

281 33 341
                                    

Angst finaldir,istemeyen diğer finali okuyabilir.

Gözlerim sadece birazdan kendimi bırakacağım boşluğa bakıyordu,burada cesedimi kimse bulamazdı.

Mektubumu alıp tam yanıma koydum ve uçmaması için üzerine ağır taşlar dizdim.

Beni bulurlarsa,notu okurlardı tabi.

Beni şuan bu uçurumun ucuna getiren,kendimden çok sevdiğim kişiydi.

Her aklıma geldiğinde gözlerim doluyor,kalbime şiddetli bir ağrı saplanıyordu.

Telefonumda açık olan fotoğraflarımıza baktım son kez,keşke sevseydi beni.

Gözlerimden taşan yaşlar yanaklarıma süzüldü,dudaklarım titredi,görünüşüm bulanıklaştı.

Ve onun mesaj kutusuna girip tek bir şey yazdım:

"Seni seviyorum."

Mesaj gittiği an telefonumu kapattım,dediğim gibi kurtulma şansım yoktu,beni burda kimse bulamazdı.

Ayağa kalktım.Kalbimdeki acı,sonsuza dek dinecekti şimdi.

Gözyaşlarım ile kendimi boşluğa bıraktım.

Her şey,bitmişti.Başaramamıştım yaşamayı,tutunduğum dal kopmuş ve beni öldürmüştü.

Benim hikayem ise,buraya kadardı.

♠︎

Felix'in attığı mesajdan sonra endişelenip karakola gelmiştim,telefonundan nerede olduğuna baktığımızda ise,gözyaşlarına boğulmuştum.

Sikeyimki bunları ona söylemek zorundaydım!Yapmasaydım başımıza çok kötü şeyler gelecekti,hem...ben bugün Felix'e her şeyi söyleyecektim!

Ona zarar gelmesin diye söylediğim sözler,onu öldürmüştü.

Olabildiğince hızla uçurum kenarına geldiğimizde,Felix...yoktu.

Yapamazdı,yapmamalıydı.Onun kokusu olmadan nefes alamazdım ben.

"Felix!" her yerde bağırarak onu arıyorduk,en son büyük bir taşın altındaki kağıt ve telefon,dikkatimi çekti.

Felix'in telefonu.

Şifreyi girip açtığımda,gördüğüm resimlerimiz yüzünden acı içinde bağırıp yere çöktüm.Yoktu,gitmişti.

Ekipler bulunduğum yerde toplandığında titreyen ellerim ile taşı çekip mektubu aldım

Okuduğum satırlar,içimi paramparça etti.

.

Eğer beni bulduysanız ve kurtulmak için %1'lik bir şansım varsa bile götürmeyin,yaşatmayın beni.Bırakın öleyim.

Hyun'um,bu notu okur musun bilmiyorum ama;seni seviyorum.

Dediklerin...Evet canımı çok yaktı ama eğer şuan gittiğime üzülüyorsan,üzülme.

Tek bir damla gözyaşına dayanamam,ağlama.

Sen hep mutluluktan ağlamalısın,hep gülmelisin,sürekli eğlenmelisin.

Eğer ağlıyorsan,ağlama işte.

Ölümüm,seni mutlu etti ise iyiki ölmüşüm derim,o kadar seviyorum seni güzelim.

Biliyordum,her şeyin bu kadar iyi gitmesi çok garipti zaten.

Ama keşke,hayat seni almasaydı benden.

5 August | hyunlixHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin