1. Bölüm-Yeni bir başlangıç

276 18 1
                                    

Selam aşklarım ❤️❤️❤️❤️
Bu ilk bölümümüz. Bende sizin kadar heyecanlıyım çok uzatmayım ve hikayeye geçelim...

------------------------🦋---------------------------

Bavulum'un üstüne oturunca bavulu sonunda kapatabilmiştim.
(Sıdıka)"Demek ki o kadar ağırsın"
Diyen sıdıka'yı susturup kapı' nın zili çaldığı için odamdan çıktım ve koşarak aşağı indim.Mihra abla kapıyı çoktan açmıştı, kapı'nın ardında Defne'yi gördüğümde sevindim hemen Defne'nin yanına gidip ona sarıldım.

Bugün babam,abim ve Defne ile birlikte İstanbul'a taşınıyoruz. Defne ile aynı üniversite'yi kazandığımız için o da bizimle birlikte geliyor.

Defne"Ayy çok heyecanlıyım,baya baya İstanbul'a gidiyoruz." Dedi."Bende biraz heyecanlıyım"dedim.

İzmir'i çok sevsem de İstanbul'u görmek,gezmek istiyordum. Zaten babacığım da holding sahibi olunca gezme fırsatım fazla fazla oluyordu.

Daha sonra biz Defne ile birlikte merdivenlerden benim odama konuşarak çıktık."Efom Alperen ile vedalaştın mı?"

" Yok ya, ne vedalaşacğım ben o pislikle,benden uzak Allah'a yakın olsun iyi çocuk diyeceğim olmayacak beni aldattı sonuçta"

Defne"doğru söylüyorsun"

"Neyse boşver kapatalım konuyu saat kaçta gidicez?" Tam söylerken sözüm kesildi, çünkü kapı tıklandı."Girr!" dedim.

Mihra abla içeri girdi."Eftelya abin ve baban geldi bir saat sonra uçağınız kalkacakmış." Dedi. "Tamam, teşekkürler Mihra abla"dedim ve Mihra abla gitti.

Mihra abla bizim evin temizlikçisiydi.Bana göre çok iyi bir insandı,biz bir çok kez taşınmıştık babam'ın işi yüzünden ama bunlar kısa süreli taşınmalardı. En uzun bu evde kalmıştık.Babam İstanbul'a taşınacağımız ve bir daha hep orada kalacağımızı söylemişti.

Biz gittikten sonra arkamızdan Mihra ablada gelecekti.(evli olmadığı için)

O bana ve abime çocukluğumuzdan beri hem abla hem anne olmuştu.Ben bunları düşünürken Defne bavullarımı alıp asansörün önüne taşıdı. Ben de el çantamı alıp asansöre koydum ve asansörü giriş kata yollayıp merdivenlerde aşağı indik.

Benim klostrofobi rahatsızlığım olunca asansörüde maalesef kullanamıyordum.

Babamın yanına indiğimizde abim de mutfaktan elinde sıcak bir poğaça ile yanımıza geldi. Bir yandan yerken bir yandan da yanıma gelip yanağımı öpüp boş eliyle saçımı karıştırıyordu.

Saçımı bozmasına sinir olup karnına hafif bir yumruk attığımda sırıttı ve beni kolunun altına aldı. Defne bizim bu halimize gülmüştü.

Babam şoförlere talimat verdikten sonra yanımıza geldi."evet çocuklar uzun bir yolculuğa hazır mısınız?" Diyerek elini kaldırdı, biz de ona eşlik ettik ve ellerimizi ortada kavuşturarak hep bir ağızdan "EVET!!" dedik

-------------------------🦋--------------------------
Evet aşklarrrr ❣️kısa ve güzel bir bölüm oldu. Diğer bölümlerin daha uzun olacağını düşünüyorum.

Hikayeyi nasıl buldunuz???

İkinci bölümü en kısa zamanda atmaya çalışacağım şimdilik görüşürüz bebeklerim 💕💕

Yorum yapmayı ve oylamayı unutmayın! Sizin yorumlarınızı dikkate alacağıma emin olabilirsiniz💜

Öpüldünüzzz<<3
😘

SERSERİ | Yarı TextingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin