《Melih》
Olabildiğince hızlı koşmaya çalışıyordum. Saçım başım dağılmış, kalbim koşmanın etkisiyle patlayacakmış gibi atıyordu. Arkamdaki havlama sesleri artınca,içimdeki son enerjiyle hızımı arttırdım. Bu kovalama ne zamandır sürüyordu emin değilim ama nefesimin kesilmesinden ve ilerlemekte zorlamamdan uzun olduğu anlaşılıyordu.
İlerideki ara sokaklardan birini gözüme kestirip,o tarafa doğru koşmaya başladım. Tam ara sokağa giriyordum ki çarptığım bedenle sendeledim,düşmeyi beklerken belimden tutulup bir göğüse bastırıldım. Ciğerlerime dolan tanıdık ferah kokuyla içimde ki adrenalin ve korku duygusu azalmaya başladığını hissettim. Asırlar gibi geçen saniyelerden sonra yavaşça geriye doğru adımladım.
Karşılaştığım yeşil gözlerle kalbim bu sefer koşmaktan değil,heyecandan hızlı atmaya başladı. Beni baştan aşağıdan süzdü. Yanaklarımın kızardığını hissettim. Kaşları merakla çatıldı, "iyi mis-" diye soru yönelticekken arkadan gelen kuvvetli havlama sesleriyle irkilip bütün hızımla bana doğru gelen abimin arkasına saklandım.
Gelen köpek kovalama sesleriyle, sindiğim yerden yavaşça uzaklaştım.
Ben korku içerisinde etrafı süzerken yanımdan gür bir kahkaha sesi geldi. Sesin geldiği tarafa döndüğümde abimin gülmekten kızardığını gördüm . Canım abim benim için ne de çok endişelenmişti öyle. Sorar gözlerle ona baktığımı görünce gülüşü daha da gürleşti.Kaşlarım sinirle çatıldı "neden gülüyosun?" diye homurdandım. "Oğlum ufacık hayvandan mı kaçıyodun lan sen" dedi ve gülmeye devam etti.
"Ufacık dediğin hayvan iki mahalle kovaladı beni,resmen canıma kastetti." diye çıkıştım."Tamam lan bir şey demedim,alınma hemen." diyip beni göğsüne çekti. "Allah'tan demedin." diye homurdanıp sarılışına karşılık verdim. O sırada Murat'ın sesini duydum. "İyi misin?" diye sorudu. Ama biliyordum gerçekten merak ettiği için değil,sadece kibarlık amacıyla soruyordu. Mahallede ki çocuklara davrandığı gibi davranmadı bana. Aramızda bir mesafe vardı ve İkimizde bunun farkındaydık. Ufak bir tebessümle "iyiyim abi saol."dedim .
Bana bir şey daha diyecekken,arkadan gelen naif sesle oraya döndük . "Murat bende seni arıyodum hadi gidelim."dedi ve murat'ın kolunu tutarak kendine çekti. Bu kadını daha önceden de görmüştüm. Sorduğumda arkadaşım diyip geliştirmişti.
İçimde engel olamadığım kıskançlık hissiyle,dudağımı yemeye başladım. "Nereye?" diye sordu Murat. Kız hafif kızararak Murat'ı hafif çekti. Murat bu harekete karşı eğildiğinde kız bir şeyler fısıldadı. Murat'ın yüzünden oluşan gülümsemeyi görünce daha fazla dayanamayacağımı anladım .
Abim ve arkadaşlarına dönerek " ben eve gideyim,biraz yoruldum." dedim. Deniz abi saçımı karıştırıp "sonra görüşürüz ufaklık. Dikkat et." dedi. Onu onaylayan mırıldandım. Saniyelik Muratların tarafına baktığımda,kaşları çatık bir şekilde bana baktığını gördüm.
Arkamı dönerek seri adımlarla evin yolunu tuttum.
_________________________________________
Umarım beğenirsinizBb.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
kocambey
Ficción General【Tamamlandı】 Mahalle abisine anonim yazan Melih'in hikayesi. !İlk kurgumdur!