Oy vermeyi unutmayın 🫶🏼
_________________________________________
『Melih』
Olduğum yerde gözlerimi kırpıştırdım. Sabahın köründe ekmek almak zorunda olmam beni üzüyordu. Bende abim gibi uyumak istiyordum. Sersem adımlarla ilerlerken omzuma atılan kolla duraksadım. Burnuma gelen tanıdık ferah kokuyla yutkundum. Kasıldığımı hissettim.
"Neden bu kadar erken kalktın?" yakından gelen sesle istemsizce titredim "ekmek almak için..." zar zor çıkan sesimle konuştuğumda hafifce kıkırdadığını işittim yada bana öyle geldi.
"Bu kadar kasılma,yavrum." Daha çok yaklaşarak kurduğu cümleyle, bayılmamak için büyük bir çaba sarf ettim. "Neden beni görmezden geliyosun?"söylediği şeyle duraksadım ve "seni görmezden mi geldim?" "evet." dedi bu durumdan rahatsız olduğunu belli eden bir sesle.
Aslında haklıydı ama bunu onu önemsemediğim için değil utandığım için yapıyordum. Onu her gördüğümde nefsim kesiliyor elim ayağım birbirine dolaşıyordu."Belki dışarıda görüşmek istemezsin diye yanına gelmiyorum." Kaşlarını çalarak bana baktı ve "neden istemiyeyim?" dedi sert bus şekilde.
Sorusuna karşı sadece omuz silktim. "Beik ekmek almam lazım,beni bekliyorlar." konuyun değiştirmemi umursanadan"Cem napiyoda seni yürüyorlar bu saatte." diyerek saçımla oynamaya başladı."Küçük çocuğum diye ayak işçisi ilan edildim resmen evde."dudak bükerek kurduğum cümleyle yüzüme derin bir şekilde bakmaya başladı.
"Ben derim bir daha yapamaz yavrum, merak etme." Bebek avutur gibi kurduğu cümleyle karşı küçük bir kıpırtı kaçtı ağzımdan. "Neden gülüyorsun?" "Çok tatlısın." diye mırıldandımğımda bu sefer o kızardı.
Telefonumun çalmasıyla "Benim gerçekten gitmem lazım sonra görüşürüz. Tamam mı?" dediğimde, isteksizce kolunu çekti. "Eve geçince bana yaz o zaman." dedi ve hızlıca yanağımdan öptü,biraz bekleyip diğer yanağımdan da öpünce kıpkırmızı kesildiğimi hissettim.
Telefonum çalıncaya kadar arkasından bakmaya devam ettim.
_________________________________________
Bölüm nasıldı?
Sizi seviyorum
Bb
ŞİMDİ OKUDUĞUN
kocambey
Narrativa generale【Tamamlandı】 Mahalle abisine anonim yazan Melih'in hikayesi. !İlk kurgumdur!