3. SUÇLU

104 19 38
                                    

Bol bol yorum atmayı ve bölümü oylamayı unutmayalımm

Keyifli okumalar ✨

Keyifli okumalar ✨

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

- 3. BÖLÜM -

"SUÇLU"

🖇️

Elinden geldiğince hızlı koşarken, arada bir arkasına bakmayı ihmal etmiyordu Hectör. Karanlık ormanın içinde, ardında yüzün üzerinde siyah siluetler onu kovalarken kaçmaktan başka çaresi yoktu.

Ayağının birden taşa takılmasıyla oldukça sert biçimde yerde sürüklendi. Canının yanmasını önemseyemeden yeniden kalkıp koşmaya devam etti. Bu düşüş arkasındakilerin ona yetişmesini sağlamıştı.

Karşısına çıkan silueti görünce durdu.
Arkasındaki siluet topluluğu azalmıştı. Siluetler ona yaklaşırken kendi etrafında dönüp durdu . kaçacak boşluk arıyordu fakat öylesine fazla olan bu siluetler tüm çevresini sarmalamıştı. "Nesiniz siz? " diye bağırdı olağan gücüyle. Karşısındaki siluetlerden tek bir ses çıkmadı. Hectör aralarından birine yaklaşmayı denedi. Elini uzattığında buz gibi soğuk tüm elini kapladı.

Elini uzattığı siluet derin, boğaz yırtıcı bir çığlık attı. Hectör korkuyla bir kaç adım geriledi. Siluet çığlığını kesmesiyle yerin sarsılması bir oldu.
Hectör neye uğradığını şaşırdı. Karşısındaki devasa kaya oyulmuş gibiydi. Kayanın içinden uzun boylu ince bir kadın ve hemen yanında uzun ve kalıplı bir adam duruyordu.

Kadın, üzerindeki siyah tüm vücudunu saran dar kadife bir elbisesiyle, Belindeki korsesi bel inceliğini ortaya çıkarıyorken yürümekte hiçte zorlanmışa benzemiyordu. Ağır ağır kayanın oyuğundan çıktılar. Yanındaki adam her an tetikte bekliyordu. Kadın gittikçe yaklaştı Hectörle aralarında bir kaç adım kala durdu. Ellerini havaya kaldırıp bir anda indirince Hectörün bedeni yere yığıldı. "Öldürdün mü onu Veronica ?" yanındaki adam Veronicaya yaklaşmıştı. "Henüz değil."

(...)

Karşıdaki evi izlerken oldukça sinirliydim. Evime gelip belgeleri çalan kişi Hectör'dü. Bir dedektifin evinde hiç kamera olmayacağını düşünüp, kamufle bile olmadan gelmesi delilikti.

Evin kapısı açıldığında içerideki kişinin çıkmasını bekledim. Hectör hızlı adımlarla evden uzaklaşırken, peşinden ilerledim. Ara sokaklardan birine girdi. Onu takip ettiğimi Anlamış olmalıydı. Girdiği sokağın çıkmaz olduğunu bende peşinden girdiğimde fark ettim. Duvarın önünde öylece dikilmiş, elleri ceplerinde bekliyordu.

"Gel dedektif"

Adımlarım ona doğru ilerlerken "Ben olduğumu nasıl anladın?" diye sordum formaliteden. Yavaş yavaş bana dönerken alaycı gülümsemesi yine yüzündeydi. "Saklanmak yerine ulu orta takip edersen herkes bunu anlayabilir. "

SİREN Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin