Soğuk iyice kendini göstermeye başlamış, gecenin karanlığı soğuk ve sisli havaya eşlik ederken bir ses yankılanmıştı. Hızla elindeki feneri çevirdi. Alnından dökülen terler gerginliğinin göstergesiydi. Bu sefer oldukça sık olan ağaçların arasından b...
Bol bol yorum atmayı ve bölümü oylamayı unutmayalımm
Keyifli okumalar dilerim ✨
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
- 8. BÖLÜM -
"NEFELİA"
🖇️
Veronica ordusunun yeniden Nullusa geldiğini görünce aldığı haz tüm yüzünde belli oluyordu. Winchent savaşı detaylıca anlatmak için Veronica'nın oturmasını bekledi.
Veronica tahtına kuruldu. Winchent'ın neler olup bittiğini anlatması için oldukça heycanlıydı. Winchent söze "Plan tam da istediğiniz gibi ilerliyor" diyerek başladı. "Askerler önce fexunanın duvarlarını yıktılar, çatışma böyle başladı. Sky sana verdiği sözü tutarak başta hiçbir şekilde karşılık vermedi fakat duvarlar yıkılıp da askerler içeriye girdiğinde kılıcını kaptığı gibi en ön safadan savaşa girdi."
Veronica bir kahkaha attı. "Demek kralımız bana verdiği sözü unutmamış" Winchent başını sallayıp anlatmaya devam etti. "Ruhların gücünü arttırman başarılı bir hamleydi Sky bile askerlerimize bir şey yapamadı. Savaş giderek ciddi bir boyuta evrildi. Krallıktan çıkarken Fexunanın hayatta bir tek askerini görmedim" Winchentın bu söylemi üzerine Veronica'nın bakışları ciddileşti. Onlara acımamak İçin kendi kendini kışkırttığı aşikardı.
"Umarım Axel ve Samanta absolutumun gücünü almayı başarmıştır!"
(...)
Fexunadan ayrılışımız üzerine bir kayalığın tepesine çıkıp orada durmaya karar vermiştik. Wolstra öylesine büyüleyiciydi ki daha öncesinde görmediğimiz pek çok şeyle karşılaşmıştık.
Biz kayalıklarda otururken aklım fexuna da ölen insanlardaydı. Askerlerin kendi işlerini yaptıklarını ve krallığı korumak pahasına ölmeleri gerekti anlıyabiliyordum. Ama ölüm beni en derinden etkileyen şeydi. Bir insanın ölmesi onun hayatının sonu demekti.
İnsan doğasında karanlık yada aydınlık olmak üzere iki tarafı bulunuyordu. Kötülük yapanın karanlık tarafını, iyilik yapanın ise aydınlık tarafını yansıttığını söylerlerdi. Ama insanın yaptıklarından dolayı iki değil üç tarafı olurdu.
Karanlık
Aydınlık
Ve gri
Gri insanın ne iyi ne de kötü tarafıydı. Bazen kötülükten yapılan iyilikler griyi temsil ediyordu. Ben insanların saf karanlık yada saf aydınlık olduğunu düşünmüyordum. Her insan griydi. İnsan kötülük yapmaya meyilliydi. Bu kötülüğü yaparken bile vicdanlarının sızlaması onları saf karanlıktan koruyordu.
