Soğuk iyice kendini göstermeye başlamış, gecenin karanlığı soğuk ve sisli havaya eşlik ederken bir ses yankılanmıştı. Hızla elindeki feneri çevirdi. Alnından dökülen terler gerginliğinin göstergesiydi. Bu sefer oldukça sık olan ağaçların arasından b...
Bol bol yorum atmayı ve bölümü oylamayı unutmayalımm
Keyifli okumalar✨
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
- 6. BÖLÜM -
"TEKLİF"
🖇️
S
avaş hazırlıkları yavaş yavaş başlamıştı. Veronica daha önce de savaş başlatmayı bir çok kez düşünmüştü fakat, ilk kez hazırlıklara başlanmıştı.
Nullusdaki tüm askerler, krallığa ait olan absolutum dan güç topluyordu. Absolutum nullus krallığının güç taşıydı. Tüm krallığın gücü bu taştan geliyordu. Şatonun karışık mahsenlerinden birinde tutuluyor ve yanında her zaman mutlaka 2 görevli bekliyordu.
Veronica savaşı kazanma pahasına krallığı tehlikeye atarak, askerleri olduğundan güçlü yapabilmek için absolutum'dan güç çekmek için mahsene indi. Yerin çokça altında olan mahsenler rutubet kokuyordu. İçeriye hiç güneş ışığı girmediğinden duvarda asılı olan meşaleler yol gösteriyordu Veronica'ya.
Mahsenler öylesine karışıktı ki, tüm hayatı bu krallıkta geçen Veronica bile bazen karıştırıyordu. Elinde tuttuğu Colligere ona yol gösteriyordu. Colligere absolutumdan yayılan gücü biriktiren bir nevi eldivendi. Veronica kaynağa yaklaştıkça Colligere daha da kırmızılaşmaya başladı. Nihayet Veronica absolutuma ulaştığında, eldiven etrafa kırmızı ışık yayıyordu.
Bir kaç adımda absolutuma yanaştı, elini kaldırıp kalın beyaz bir sütunun üzerindeki orta boylu kayaya yasladı.
Bir anda içi ürperdi. Güç tüm bedeninde geziniyor içini tarif edemediği bir duygu kaplıyordu.
Kayanın rengi parlak kırmızıdan soluk kırmızıya döndüğünde elini çekme vaktinin geldiğini anlayarak ellerini çekti. Adımlarını bu kez çıkışa yönlendirerek rutubetli duvarların arasında yavaş yavaş süzülerek yürüdü. Merdivenleri teker teker çıkarken zihninde Fexuna'nın mağlubiyeti canlanınca kıvanç duygusu tüm yüzünde gülümseme oluşturdu. Bahçeye çıkıp Winchent'ın yanına ilerledi. Elini kaldırır kaldırmaz Winchent Veronica'nın ne yaptığını anladı.
"Veronica!" dedi sinirle. "Savaşı kazanma uğruna krallığı tehlikeye atıyorsun"
"Krallık benim kontrolümde"
"Peki ya savaş? sen savaşa katılmayacak mısın?"
Veronica başını sallayarak "hayır" diye yanıtladı. "Savaşın lideri sen olacaksın"
(...)
Her yer karanlıktı. Nerede olduğum hakkında hiç bir fikrim yoktu.Hiç bir şey görmüyor, sadece koşuyordum. Zaman algısını yitirmişti . koşmaya devam ederken birden karşımda bir kadının çıkmasıyla duraksadım. Uzun boylu ince bir kadındı. Mor gözleri ve beline kadar uzanan saçları vardı. Üzerinde siyah vücudunu saran bir elbise, saçlarına ise bir taç yerleştirilmişti.
