Beş Okulu, özel güçleri olan gençleri tam on altı yaşlarına bastıklarında onları eğitmek üzere okula kabul etmektedir. Ancak bu okula girmek öyle kolay olmayacaktır.
Özel güçlere sahip bu gençlerin her biri teste girecek ve güçlerine uygun kategori...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Dakikalardır kulaklarımda çınlayan kelimelerin, bu evrendeki ailem üzerinde bıraktığı etkiye tanıklık ediyordum. Afra'nın durmak bilmeyen göz yaşları arasında Anıl'ın onu nasıl teselli etmeye çalıştığı ve bir yandan Karam'a yaklaşmak konusundaki tedirginliğini görmek, beni hem üzüyor hem mutlu ediyordu. Buzlar eriyor, Pamir dışında kim varsa Karam'a desteğini belli eder bir tavırla bize yaklaşıyordu.
''Bunca şeyi onca zaman yalnız başına sırtlanmak zorunda değildin.'' dedi Anıl.
''Yalnız değildim.'' Biraz duraksadı, Pamir'e baktı ancak Pamir ona bakmıyordu. ''Evet sizden saklamak zorundaydım çünkü sizi yalnızca bu şekilde koruyabileceğimi sanıyordum. Aslanlarsa hep yanımdaydı, lider olduğum günden beri bir an olsun onlarsız hareket etmedim.''
''Deniz'in katille iş birliği içinde olduğunu biliyor muydun?''
Konunun yeniden Deniz'e gelmiş olması, Afra'yı huzursuz etmişti. Karam kafasını iki yana sallarken ''Hayır.'' dedi. ''Öyle iyi oynamış ki rolünü, bana yaklaştığı her an bunu bir amaç uğruna yapmış olabileceğini düşünmemiştim.'' Gülümsedi bu defa. ''Her an Engelleme kullanıyor oluşum beni onun hamlelerine karşı korudu besbelli.''
''Onun yanında kendini savunmasız bırakmaman ilginç.'' dedi Anıl bir kez daha söze girerek.
''Bana bu konuda kızgın olduğunu biliyorum.''
''Değilim!''
''Afra'dan çekinmene gerek yok. Kızgınsın.'' dedi Karam. ''Kızgınsın ama Deniz'i unutamadığından ya da ona karşı hissettiklerin gerçek duygular olduğundan değil. Sadece benden beklemediğin şekilde davrandığım için beni kendi içinde affedemiyorsun, biliyorum.''
Afra o esnada Anıl'ın dizine koyduğu elini biraz sıktı. Yanındayım demek istiyordu sanki. İçinden geldiği gibi konuş demek istiyordu.
''Sizi kendimden uzaklaştırabilmenin tek yolu, ayrı ayrı kırmak dökmekti sanki. Öyle korkuyordum ki bir sonraki hedef siz olmayın diye zaaflarınıza oynadım. Her birinizi geri dönülmez bir şekilde alnından ittim, kızdırdım, saçmaladıkça dibe battım ancak siz bunu bilmemeliydiniz.''
''Seni bizimle tehdit edecek kadar iyi tanıyordu.'' dedi Pamir. ''Dışarıdan buz gibi görünen, değer verdiğini dile dökmeden yalnızca sevdiklerine kendini açan bir Aslan'ı tehdit etmek hem cesaret hem had ister. Bu haddi verdiğin kimdi?''
Sessizliğini, sorulabilecek en mantıklı sorulardan biriyle bozan Pamir sakin görünüyordu. Oturduğu kayalıktaki pozisyonu bir an bile değişmemişti, görünüşü heykeli andırıyordu ancak görünenin aksine içinde yaşadığı karmaşayı anlayan yalnızca ben olamazdım.
''Çok düşündüm, şüphe ettiğim kim varsa kendimden uzaklaştırdım ve tepkilerini ölçtüm. Kimse açık vermedi, kimse şüphe uyandıracak bir harekette bulunmadı.''
