🔞🚬អ្នកស៊ើបអង្កេតរឿងក្តីឃាតកម្ម🚬🔞

រំអួយ

ភាគទី21

"ទីបំផុតយើងរកឯងឃើញហើយ"ស្នាមញញឹមបានផុសឡើងនៅលើផ្ទៃមុខម៉ដ្ឋរលោងជីមីនអង្អែលប្រអប់នោះបន្តិចសន្សឹមៗថានិងបើកហើយតែក៏ត្រូវអាក់វិញពេលឮសំឡេងមួយ

"នរណាអនុញ្ញាតឲ្យឯងចូលបន្ទប់យើង"រាងតូចត្រូវគាំងធ្មឹងស្តុបមួយកន្លែងសម្លេងចង្វាក់បេះដូងលោតឮសូសន្ធឹកបុកពោះផឹបៗនៅពេលស្តាប់ឮសម្លេងយ៉ាងមានអំណាចនោះហើយ

"គឺ..."ជីមីនបែរមុខទៅប្រភពសម្លេងទឹកមុខស្លេកស្លាំងបញ្ជាក់ពីភាពភ័យខ្លាចក្នុងខ្លួនរបស់គេពេលនេះ យ៉ុនហ្គីបោះជំហ៊ានចូលមកជិតជីមីនទាំងទឹកមុខរាបស្មើរបញ្ជាក់ពីរអំណាច។ តើពេលនេះមានអ្នកណាអាចជួយគេបានទៅប្រុសបិសាចមួយនេះកាន់តែខិតចូលជិតគេហើយ សូមជួយផងជួយយកគេចេញពីរភាពតានតឹងមួយនេះបន្តិចទៅ ។  រាងតូចក៏ចេះតែថយក្រោយតាមជំហ៊ានយ៉ុនហ្គីបោះមកមុខ

"ចង់ប្រមូលផ្តុំផុសតាងទាំងនេះទៅប្តឹងហើយចាប់យើងញ៉ាត់គុកមែនទេ"កែវភ្នែកមួយគូរមើលមុខជីមីនឆ្លាស់គ្នាជាមួយនិងប្រអប់នោះ នាយចោទសួរទាំងដាក់ដៃទាំងពីរឃាំងជីមីនអឹបជញ្ជាំងមិនអាចឲ្យគេរើចេញទៅណារួច

"គឺមិន មិន មែន...អញ្ជឹង...ទ.."ជីមីនប្រឹងនិយាយប្រកែកទាំងត្រដិតមាត់ ផ្ទៃមុខក៏បែរទៅម្ខាងនៅពេលរាងក្រាសចេះតែអោនមុខប្រខិតមកជិត

"ហើយនេះជាស្អី ឯងចង់ថាយើងភ្លើរភ្នែកខ្វាក់ហេស៎"

"អួយយយ៎"ជីមីន ក៏ត្រូវស្រែកបញ្ចេញភាពឈឺចាប់ឡើងមកនៅពេលយ៉ុនហ្គីបានទាញសក់គេពីក្រោយចាប់ឲ្យរាងតូចផ្ងើយមុខឡើងសម្លឹងមើលទៅមុខនាយចំៗ

"ឯងស្មានហេស៎ខួរដ៏អន់របស់ឯងអាចចាប់កំហុសយកយើងញាត់គុកបាន" ហឹស!! ក្មេងម្នាក់នេះដូចជាមើលងាយនាយខ្លាំងពេកហើយក្លាហានហ៊ានចូលដល់ក្នុងបន្ទប់នាយហើយចង់ប្រមូលផុសតាងគ្រប់យ៉ាងទាំងនេះប្តឹងនាយអញ្ចឹងហេស៎? កុំសង្ឃឹមអាចធ្វើទៅបាននោះ យ៉ុនហ្គីក៏ចាប់ទាញសក់ជីមីនអូសក្រវ័ងគេទៅលើគ្រែក្បែរនិងឮសូតែភឹប***

"អាយយ៎វា វាមិនមែនអញ្ចឺ.. ហ្អឹក អញ្ចឹង ទេ ហឺតហ្អឹក ស្តាប់ខ្ញុំបកស្រាយសិន "ដៃទាំងពីររបស់ជីមីនកំពុងទប់ទ្រូងអ្នកទ្រោមពីរលើគេពោលសម្តីនិយាយទាំងមានទឹកសន្សើមចេញពីរក្រឡង់ភ្នែកទាំងគូ ភាពភ័យខ្លាចទាំងអស់កំពុងរត់សម្រុកចូលក្នុងខ្លួនគេ រាងកាយចាប់ផ្តើមញ័រចំប្រក់នៅពេលបាតដៃគ្រើមៗរាងក្រាសអូសអង្អែលលើថ្ពាល់ទន់រលោងបង្អូសមកកញ្ចឹង'ក'កែវភ្នែកនាយសម្លឹងមើលរាងតូចដូខសត្វខ្លាឃើញចំណី