Kalbimdeki Mavi(Askıda)

~Train Wreck ~

⏳12 yıl önce⏳

Emilié Agreste aynanın karşısına geçip kırmızı elbiseyi önüne tuttu.
Saçlarını ön plana çıkaran bir elbiseydi.
Ama kırmızı pek onun rengi değildi.

Elbiseyi yatağa bırakıp onun yanındaki mavi elbiseye uzandı.

O sırada odanın kapısı tıklandı.
Aralık kapı biraz daha açıldı.
İçeriye lacivert tulumu ile minik bir Agreste girdi.

Evet o Adrien'dı...

Henüz daha 5 yaşındaydı. Hatta o gün onun doğum günüydü!Yanakları tombul, gözleri ise kendini belli edercesine büyük...
Sarı saçları jöle ile geri atılmış ve alnını açık bırakmıştı.
Küçük bir çocuğa göre oldukça olgun giydirilmişti.

Küçük ellerinin arasındaki yarım çikolata ile girdi. Gözleri dolmuştu.

Emilié onu görünce elindeki mavi elbiseyi yatağa bıraktı. Kollarını açtı.
Adrien annesinin kollarının arasına girdi .
"Anne ! Felix çikolatamı yedi !"
Emilié Adrien'ın şakağına dudaklarını bastırdı.
"Olsun bitanem. O senin kardeşin."
"O benim kardeşim değil ki! Kuzenim."

"Elbette oğlum."

Emilié Agreste ayağa kalktı. Kucağındaki Adrien'ı yatağa bıraktı. Adrien dolu gözlerini sildi.
Küçük burnunu çekip yatağa uzandı.
Emilié Agreste oğluna gülümsedi.
Eline aldığı mavi elbiseyi önünde tutup aynada kendini incelemeye başladı.
"Mavi! " Dedi küçük Adrien.

"Efendim annem?" Emilié, arkasını döndü. Bakışları Adrien'ın üzerinde gezindi.
"Mavi! Mavi giy anne. Sana yakışıyor. Rüyamdaki kuş kadın da mavi giyiyordu."
Emilié Agreste afalladı.
Kuş kadın?
Adrien onu görmüş müydü ?
Yataktaki mavi elbiseyi tekrar eline aldı.
Derin bir nefes aldı . Fakat o nefes boğazını yakıp geçti.
Öksürükler ile yere yığıldı.
Elindeki mavi elbise yeri boyladığında dizlerinin üstüne çöktü.
O sırada yatağa uzanmış tavanı izleyen Adrien'ın bakışları annesine çevrildi.
Yataktan bir anda kalkıp köşede duran komodine koştu. Komodinin üstündeki sürahiyi iki eliyle kavrayıp dikkatlice bardağa boşalttı suyu.
Dikkatli ve paytak adımlarla annesinin yanına ilerledi.
Elindeki bardağı annesine uzattı.
Emilié suyu alıp ictiginde biraz daha rahatlamıştı.

"Emilié! Hazır mısın? Başlamak üzere!"
Odanın girişinde beliren babasına döndü küçük Adrien'ın endişeli bakışları.
Gabriel'ın yüzü karısını yerde görünce şaşkınlık ile boyandı.
"Emilié !"
Karısını yerden kaldırıp elleri ile yanaklarını kapadı.
Elmacık kemiklerini okşadı.
"İyi misin? Neler oldu?"
Emilié elindeki bardağı küçük Adrien'a uzattı.
"İyiyim. Merak etme. Sadece ufak bir öksürük krizi. Adrien'ın getirdiği su iyi geldi ."
Gabriel'ın bakışları onları dikkatlice izleyen Adrien'a kaydı.
Ağzının kenarları çikolataya sarılmış küçük sarışın dikkatlice bakışlarını annesinde ve babasında gezdiriyordu.

Gabriel yerdeki mavi elbiseyi karısına verdi sonrasında ise oğlunu kucağına alıp banyoya ilerledi.

Ağzının kenarlarına bulaşan çikolatayı temizledi.
Banyodan çıktığında Emilié üzerine mavi elbiseyi giymisti.
Gabriel, Emilié 'ye yaklaşıp elbisenin fermuarı çekti.
Karısının boynuna bir öpücük koydu.