Dibine Kadar

2

Her geçen gün sana bağlanmaya başladım. Bir keresinde siyah gömlek giydiğin bir fotoğraf vardı. O kadar çok yakışmıştı ki. Hayatımda gördüğüm en çok siyah gömlek yakışan kişi sendin.
Benim için siyah gibiydin. Siyahın asaleti gibi asil, siyahın canlılığı gibi canlı, siyah gibi yaşadığımı hissettiriyordu. Hayatımda gördüğüm en çok siyah yakışan insan olduğunu düşünüyordum.

Sana gün geçtikçe bağladım. Benimle flört ederken o kadar çok merak ettim ki acaba sadece flört mü olmak istiyor herkese mi böyle? Yoksa benden mi hoşlanıyor? Kafam karıştı. O kadar çok arada davrandın ki hoşlanıp hoşlanmadığın konusunda arada kaldım. En çok acı veren şey senin benim hakkımda ne düşündüğünü bilememek. Sana baktığımda göz göze geliyorduk. O an tarifi olamayacak bir şekilde karnımda kelebekler uçuşuyor.

Keşke sana sarılabilsem. Kendimi gözlerimi kapayıp seni hayal ederken buluyordum. Hayallerimde sen varsın. Sensiz hayal kuramaz oldum. Normalde insanlara bu kadar çabuk bağlanmazdım ama o gülüşüne bakışına göz göze gelişlerimize aynı ortamda bulunmamızın etkisi olduğuna inanıyorum. Elimle saçlarınla oynamak sana sarılmak istiyordum. Ama sen her fırsatta beni benden hoşlandığın konusunda kararsız bıraktın. Ne benden hoşlanır gibi davrandın ne hoşlanmaz gibi. Beni kestin, konuştun, flörtleştin, bana umut verdin. Bir insan hem ilgili hemde ilgisiz olur mu? Beynim durmadan bu soruları tekrar tekrar kalbime sordu. Sense olayları akışına bıraktın. Acaba bir kez olsun sana olan o hislerimden birazını bana karşı hissettin mi? Kafamda sorular bıraktın. İçimde öyle bir savaş var ki bilemezsin. Sana yazdığım bu satırları goremicek olman çok üzücü.

Hayallerim senin için. Senin içinim. Neden arada davranıyorsun. Her göz göze geldiğimizde kalbimin nasıl attığını biliyor musun? Beni sevmeyeceksin diye ödüm kopuyor. Beni sevmiyor olabileceğin düşüncesi canımı yakıyor. Sana bağladım o kadar çok bağlandım ki tahmin edemezsin. Saçlarını okşamak istiyorum. Sana sarılmak istiyorum. Ellerini tutmak istiyorum.