Don't forget me

Beni Affedermiydi?..

Yora koltuğa geçip oturdu,  elinde tuttuğu beyaz şarabı sallayarak ...

~ Şimdi ne yapmayı düşünüyorsun?.. Bir halt beceremedin değil  mi ? .. Ah..  Aslında senin gibi bir kızım olduğu için utanmaliyim...

Luna sinirle gülerek saçlarını arkaya çekti

~ Benim planlarım var sen merak etme ...

~ Tabii canım eminim öyledir Jungkook şu anda kim bilir , Jiminle hangi köşede hasret gideriyordur .

Luna elindeki bardağı yere firlatark

~ Yeter sus artık!! Jungkook yalnız benim ! O hep benimdi ! ..

Yora kızına doğru gelerek önünde durdu ..

~ Biliyormusun seni güçsüz yapan şey tam da bu , aptal aşık gibi ortalıkta dolanmaktan başka yaptığın hiç birşey yok ! .. O gün seni orada bulmasaydim çoktan kazanın senin aptal bir oyunun olduğunu öğrenirlerdi..

Luna sinirle kaşlarını çatarken

~ Sonuç olarak istediğim oldu , o küçük veletden de Jiminden de kurtuldum ...

~ Sen öyle sanıyorsun,  onların gözlerinde  bir birlerine olan ateş hala  yanıyor,  bunu durdurmak için  o ateşin birini söndürmen lazim .. Yoksa sonunda o ateşte  kavrulan sen olursun ...

Luna gözleri dolarak...

~ O zaman son defe bana yardım  et anne ! ... Jimini bitirmek için bana yardım et...

Yora kapıya doğru giderek

~ Artık  yalnızsın bu işte yokum ... Kendi ayaklarin üzerinde durmayı öğrenme zamanı...

Luna yerine oturdu..

~ Beni hiç  bir ateş yakamaz .. buna asla izin vermem
..

....

Jimin önündeki tabakta biraz daha oyalanirken ..

~ Hadi amma Jimin bir kaç lokma ye de içim rahat etsin ..

Jimin gülümseyerek Taehyunga baktı

~ Tae gerçekten hiç  aç değilim.. Hem ben artık toparlansam iyi olur otobus yarın erken kalkıyor,  sabah otobüse geç kalmak istemem.

Taehyung Jiminin ellerinden tutarak

~ Off hiç  alışık değilim seni bırakmaya,  ne olur bende gelsem ? ...

Jimin yerinden kalkarak

~ Çocuk gibisin Tae alt tarafı birkaç gün  sonra geri döneceğim zaten ...

~ Olsun ben yinede civcivimi çok özlerim...

Taehyung Jimine sarılarak alnına öpücük kondurdu

~ Peki o zaman bana eşyalarımı toplamaya yardım et ...

.......

~ Bay Jeon tüm  kamera görüntülerini yok etmişler onları yendiden yeri döndürmek çok zor ..

Jungkook kaşlarını çatarak

~ Ne olursa olsun o görüntüleri düzelt  Simle buna çok ihtiyacım var ..

Simle başını sallayarak

~ Elimden gelenin daha fazlasını yapmaya çalışacağım..

Jungkook minnetle başını sallayarak odadan çıktı.. Bu ev ona hiç tanıdık gelmiyordu , amma her yer sanki onun için huzuru andırıyordu , sahi burada bir aile mi olmuşlardı? .. 3 kişilik bir aile .
. Jungkook bebek odası olduğu belli olan kapıya doğru giderek yavaşça kapıyı açtı.. Etrafda elle tutulur pek birşey yoktu , Tek tük bebek oyuncakları pembe duvarlar , boş bir bebek beşiği... Bu görüntü bile kalbini param parça etmeye yetiyordu kos koca Jungkook bir günde kaç defe öle bilirdi diğe düşündü... beşiğin yanında ki masada ters duran eski bir çerçeveye gözü takıldı uzun olanın ,