Don't forget me

Hoşçakal

5 yıl önce..

~ Bay Jeon oğlunuz şu an gayet iyi durumda sadece uyanmasını beklemeliyiz , yalnız o zaman size kesin bir bilgi vere biliriz ..

Namjoon elini yumruk yaparak ~ Elinizden gelenin en iyisini yapın doktor bey ! Oğlumu ayakta görmek istiyorum ... !!

~ Baba sakin ol ! İyi işte en önemlisi bu ..

Seokjin iç çekerek ~ Jimin... onu göre bilirmiyiz doktor bey ?..

~ Evet . sadece hastayı çok yormayın kendine gelmek üzre,  ve .. önemlisi psikolojik olarak olanları kabullenmeyi reddede bilir mutlaka bir psikolojik tedavi görmesini öneririz..

Herkes çaresizce başını olumlu anlamda salladı, Namjoon elini arkadaşının omzuna koyarak ~ Hadi Jin onun sana ihtiyacı var..
Seokjin gözleri dolarak ~ Kendimi çok güçsüz hissediyorum...
~ Geçecek hepsi geçecek.. Iyleseceyiz ..

Seokjin Joona sarılarak odaya ilk adımını attı..

Soğuk oda ,beyaz duvarlar , makinen sesi , iyice germisti büyük olanı,  sesizce yatağa yaklaşıp sandalyeye oturdu ..

~ Jimin oğlum... Duyuyormusun beni .. Ben geldim ...

Jimin yavaş yavaş gözlerini açmaya başlamıştı elini istemsizce karnına koyarak okşadı...

~ B~bebeğim...

Seokjin gözleri dolarak küçük elleri avcunun içine alıp öptü..

~ Oğlum güzelim,  şükürler olsun ...

~ B~bebeğim.. küçük olan aynı şeyi tekrar ederek düz olan karnına bakarak gözleri doldu ..

~ B~Baba.. bebeğim nerde ?!...
Seokjin gözlerini yumarak .. boğazında oluşan yumruğu yutarak..

~ Oğlum güzel yüzlü..

~ Baba !! Kızım nerde ?!! ... Onu hissetmiyorum Baba... doğdu mu ?!! Nerde şimdi?? Beni ona götür... Jungkook!! Jungkook!! Beni kızıma götürün..

Jimin tiz çığlığı tüm odayı sarmıştı.. Yatağından doğrularak kalkmak isterken karnında hissetiyi acıyla geri yerine yattı .. Seokjin oğlunun omuzlarından tutup ona engel olmaya çalıştı..

~ Yapma böyle Oğlum lütfen,  daha yeni ameliyyatdan çıktın yaralarin çok taze ...

Jimin gözlerini yumarak yaşlar gözünden akmaya başladı.. Titrek sesle

~ Lütfen Baba... b~ana neler olduğunu söyle... S~sakuram yaşıyor değil mi ? ..

Seokjin daha fazla dayanamayıp oğluna sarılarak hıçkırık kaçırmıştı ağzından... Jimin gözlerini yumarak derinden iç çekerek yutkundu , şimdi duyacakları kulakları sağır olsun isterdi ..

~ Üzgünüm Oğlum, Sakuramiz melek oldu , artık bizimle değil, üzgünüm Oğlum....

Jimin duyduklariyla şok olmuşca yerinde donup kaldı.. Gülerek koşmaya başladı

~ H~ayır Baba sen ne diyorsun ?  B~ biz Jungkookla kızımızı görmeye geldik , o yüzden hastanedeyiz,  Baba öyle değil mi ? Hem Jungkook nerde ? .. Bana onu çağır.. Jimin sesli şekilde bağırarak..

~ Jungkook!! Sevgilim , Jungkook nerdesin ? ...

Seokjin delirmiş gibi konuşan oğlunun yüzünü avuçlarının arasına alarak ~ Jimin bana bak !! Sakın ol lütfen ! ..

Jimin hızla yüzünde olan ellerden kurtularak ~ Jungkook nerde ?? Jungkook!!

Seokjin Jimini sallayarak ~ Jungkook gelemez Jimin ... kendine gel lütfen....