Aşk çıkmazı mahallesi

1.2

Düğün salonunun kapısından girmeden önce gözümden akan bir damla yaşı sildim bu onun için akıttığım son yaştı bir daha onun için aglamayacakti bu gözler düğün salonun kapısından girdim ve annemlerin olduğu masaya ilerledim alex ile abim sohbet ediyordu onların sohbet edebildiğiniz görmek beni şaşırtmıştı gülümsedim yüzümdeki gülümsemeyi büyüttüm ve gülerek annemin omuzuna dokundum
"Annem benim biraz başım ağrıyor ben eve gideyim olur mu?" Dediğimde annem gülerek bana döndü sohbet tatlıydı galiba
"Tabi kızım tabi sen git" dedigk sırada alexte ayaklandi
"Bende geleyim sevgilim seninle" dedi ona bakarak gülümsedim ve olumlu anlamda başımı salladım
"Biz aysun ablaya bir selam verip kalkalım. İyi geceler herkese" dedim ve alexi bekledim alexte masadan kalktığında ilerlemeye basladik ama cocuklardan zor yuruyorduk alex beni yonlendirmek icin elini belime koydu o sırada içimden son bi kez arka kapıya bakmak geldi sanki bakarsam o anı orada bırakıp bir daha hatirlamayacaktim yaptım arkama baktım ama gördüğüm görüntü daha fenaydı içmekten darma duman olmuş ve bize bakan dincer ne derdi vardı içiyordu sevdiği kadın ailesi hepsi yanındaydı tek sebep ben olamazdım yani ben onun sadece yakın arkadaşının kardesiydim evet abi kardeş gibi beraber büyümüstuk ama o kadar di işte hem benim için üzülmüş kendisi hayatımdan çık demezdi aklımdaki düsuncelri dağıtıp bakışlarımı arka kapıdan çektim aysun ablanın yanına gelince "ben gidiyorum gitemeden bir hayırlı olsun diyeyim dedim hayırlı olsun" dedim ve aysun ablaya sarıldım ayrıldıktan sonra aysun abla kas göz yapiyordu anladigima gore alexi soruyordu
"Erkek arkadaşım ablacım" dedim aysun abla bana kız sen bulmuşsun maşallah der gibi bir bakış atıp alexe elini uzattı
"Aysun" dedi alex ise elini sıktı ve ismini soyleyerek hayırlı olsun dedi daha sonra beraber salondan çıktık

"Taksi çağırayım mi?" Diye sordu alex ama taksiye binmek istemiyordum yürümek istiyordum
"Hayır" dedim "yürümek istiyorum biraz yürüyelim mi?" alex soruma sessiz kaldı onaylanmıştı galiba yürümeyi biraz yürüdük ve alex konuştu
"Ne oldu?" O kadar belli ediyor muydum bir şey yaşandığını
"O kadar mı belli oluyor?" Dediğimde güldü ve burnumu iki parmağının arasına alarak sıkıştırdı
"Cık ben anladım bir şeyler oldugunu" dediğinde gülümsedim iyi gözlemciydi
"Dinçer" dedim meselenin ne olduğunu anlaması için
"Obaaa kızım iki dakika lavaboya kalktin ne oldu?" Dedi bizim çocuklara benzemişti iyice

"İyice bizimkilere benzedin sende, ben lavaboya giderken kolumdan tuttu arka kapıdan çıkarttı beni çıkmaz sokağa çekti bir şeyler zirvladi hayatımdan çıkmanı istemiyorum seni istiyorum fln diye işin kötü yanı içmişti sarhostu leş gibi içki kokuyordu içmisti ve beni hemen elde edebileceğini düşündüğü için bana gelmişti" dedim alex arkadan saçlarımı karıştırdı
"Nasıl hissediyorsun?" Dedi nasil tarafından edebilrdim bunu bilmiyordum sadece içimden geçenleri söyledim

"Sanki böyle ona olan umudum hiç duymayan birine dünyanın en güzel sesinden en güzel şarkıyı söylemek gibi boş ve anlamsız ona olan sevgim deprem gibi yıkıcı ama dayanırsan dimdik durursan kurtulursun ama o ise çürük bina gibiydi ilk depremde yıkıldı ona olan öfkem volkan gibi sıcak alev alev dokunursam konuşursam yanar canı yanar" dediğimde alexin adımları durdu yanımda bana döndü ve omuzlarımdan tutarak beni kendine çevirdi
"Ah be kızım yapma şunu kendine unut artık onu" dedi benim için üzüldüğü belliydi ama olmuyordu işte her ne kadar dinçere bunu belli etmesem göstermesem de olmuyordu
"Deniyorum gerçekten deniyorum umudum hala var unutacağım onu ama biraz zaman alacak" dediğimde beni kendine çekip sarıldı var saçlarımı karıştırdı bende ona kollarımı sardım şu son zamanlarda birine sarılmaya ihtiyacım vardı ne kadar öyle kaldık bilmiyorum ayrıldım ve konuştum

"Teşekkür ederim Alex her şey için ve bir şey daha var yarın gidiyorsun ve bizim bu işi halletmemiz gerek" dedim anlamaz bir ifadeyle yüzüme baktı
"Neymiş halletmemiz gereken şey?" Dedi gerçekten anlamamışmiydi
"yalan meselesini diyorum yarın gidiyorsun ve bizim sevgili olmadığımızı söylememiz lazım ama kendimi hazır hissetmiyorum tepkilerinden korkuyorum neden böyle bir şey yaptığımı soracaklar onlara size neden dincer abiyle konuşmadığımı söylememek için bahane bulmam gerekiyordu bende sevgilim var bahanesini söyleyebilmek için yalan söyledim diyemem ne yapacağız" dediğimde sıkıntılı bir nefes verdi
"Bak o zaman şöyle yapalım yarın söylemeyelim ben gittikten bir süre sonra sen uzaktan yürütemedik ayrıldık dersin nasıl" dediğinde çok mantıklı gelmişti
"Bencede kesinlikle öyle yapalım" dedim ve tekrar yürümeye başladık sonunda eve gelmiştik üstümü değiştirdim ve aşsaği salona indim şuan evde alex ile tek başimizaydik abimin haberi olsa koşarak eve gelirdi ama Allah'tan abimin haberi yoktu yarın alex gidecekti ve bu gece biraz onunla vakit geçirmek istiyordum bu söylediğimiz yalan yüzünden arkadaş olarak vakit geçirmemistik alexin karşısına oturdum tam konuşacağım sırada kapı çaldı kesin abim yokluğunuzu fark edip uçarak eve gelmişti öküz abim bir rahat bırakmıyordu ki bizi vakit geçirelim
"Abim yoklugumuzu fark edip geldi galiba kapıyı açayım ben" diyerek ayağa kalktım ve kapiya ilerledim kapıyı açtığımda agizim açık kalmıştı saçı başı dağılmış gömleğinin düğmeleri yarıya kadar açılmış kravatı elinde bir dincer vardı karşımda ne işi vardı o yaşadıklarımızdan sonra ne yüzle geliyordu galiba bakışlarında anlamış olacakki aciklama yapmaya başladı
"Şey şey ben eve gidecektim de anahtarı unutmuştum düğün salonu da uzak ben arabayı babama bırakıp yürüyerek gelmiştim geri gidemem yani şey is-" derken arkadan alexin sesi geldi dinçerin geldiğini anlamıştı galiba ve bu olay üzerine beni yalnız bırakmak istememisti

"Sevgilim kim gelmiş" diyerek salon kapısından çıktı ve yanıma gelerek elini belime koydu ve beni kendine yaklaştırdı alexe bakarak gülümsedim
"Dinçer abi gelmis sevgilim anahtarını unutmuşta bize gelmek zorunda kalmış" dedim alex de dinçere bakarak konuştu
"Hm önemli degil gel kardeşim bizde film izliyorduk sende izlersin" dedi alex ne filmi neyden bahsediyordu kaşlarımı çatarak alexe baktım o da bana güven der gibi kafasını salladı bende dinçere bakarak konuştum

"Tabi gelebilirsin dinçer abi sende bizimle film izlersin" dedim dincer ayakkabılarını çıkarttı ve içeri girdi bende arkasından kapıyı kapattım önden ben ve alex arkamızdan da dincer salona girdik girdiğimizde ışıklar kapalı masanın üstü ve yerler gül yaprakları ayrıca masanın üstünde atistirmaliklar ve iki kadeh bardağı vardı iki dakika da nereden gelmişti bunlar kaşlarımı çatarak alexe baktım o ise bana gülümsüyordu bu çocuk bunları nasıl bu kadar hızlı yapmıştı bunları alex televizyonun karşısındaki koltuğun en ucuna oturdu bende hemen alexin yanına oturdum dinçerde yine bizim oturduğumuz koltuğa ama en uca oturmuştu aramızda biraz mesafe vardı
"Sevgilim başlatıyorum hazır mısın?" Diye sordum kumandayı alırken alex
"Bir dakika" diyerek beni kendine iyice yaklaştırdi ve kolunu omzuma attı bu sırada dinçer çatık kaşlarla bizi izliyordu

"Şimdi başlatabilirsin aşkım" dedi alex hangi film olduğunu bilmiyordum ama romantik bir film olduğu belliydi filmi başlattım ve izlemeye basladık film bilerek ileri sarilmisti 15.dakikadan fln başlıyordu bunu bile düşünmüşmüydu gerçekten bu çocuk çok zekiydi

film biraz ilerledikten sonra artık kafamı taşıyamiyordum sürekli yana yatıyor ama hemen toparlaniyordum bir süre sonra artık kafamı taşımaya çalışmaktan yorulmuştum ve kafamı alexin omuzuna koydum ve alexin kulağına fısıldadım
"Biraz yorgunum böyle kalmam sorun olur mu?" Dediğimde alex güldü bu sırada her hareketimizi detaylıca inceleyen gözünü bizden ayırmayan dinçer burnundan soluyordu her zamanki gibi "korumacı abi" rolünü oynuyordu alex kulağıma eğildi ve konuştu
"Sorun olmaz da senin ki kuduruyor haberin olsun" dedi bende omuz silktim ve filme baktım iki dakika geçmeden dinçer konuştu

"Mahperi" dedi şimdi bana niye seslenmişti bir şey mi isteyecekti seklimi bozmadan sadece kafamı ona çevirdim
"Efendim dinçer abi" dedim o ise bir kez daha burnundan soluyarak konuştu
"Ben buradan tam göremiyorum boynum ağrıyorda kafamı ceviremiyorum sen buraya gel ben oraya geçeyim" dedi yalandı artık bu huylarını bırakması gerekiyordu çünkü gerçekten sıkılmıştim o benim abim değildi hatta hayatımda bile değildi bu davranışları bırakması lazımdı ama şuan bu ortamda olay çıkarmak istemiyordum çünkü hiç halim yoktu
"Tamam olur dinçer abi" dedim ve alexin kolunun altından çıktım alex yanağımdan öperek bana göz kırptı bende gülümsedim daha sonra dinçer abinin oturduğu yere geçtim o ise benim yerime geçti ve filme devam ettik

Bir süre sonra susadığimi hissettim ve ayağa kalktım
"Şu içmeye gidiyorum bir şey isteyen var mı?" dedim kimseden ses çıkmadı anlaşılan yoktu mutfağa giderken koridorda dinçerin yere attığı ceketini  gördüm asmak için elime aldığımda bir anahtar şıkırtısı duydum anahtarı var mıydı elimi ceketin cebine soktum ve elime gelen anahtarla kaşlarım çatilmıstı sırf alex ile beni tek bırakmamak abilik taslamak için gelmişti gerçekten sıkılmıştım ona bunun hesabını soracaktım ama şimdi değil bu hareketlerini bırakmasını söyleyecektim ben sedef değildim canıma tak etmişti artık bu hareketleri bunun hesabını mutlaka soracaktım...

Selaaaam gerçekten artık sonunda bölüm geldi çok şükür her neyse bölüm nasıldı?? Yorumlarınızı bekliyoruuum bir daha ki bölüm görüşürüzzz 🏃‍♀️🏃‍♀️🏃‍♀️