Son kez aynadan kendimi kontrol ettikten sonra telefonumu alarak saate baktım saat şuan 9.30 du alexin 10da uçağı vardı ve onu uçağa yetiştirmek için evden cikiyorduk dün gece abimin gelmesiyle dinçer anahtarlarinin cebinde oldugunu soyleyemedigi icin bir bahane bulup kalkmıştı abim ise uyumaya gitmişti normalde bu kadar erken uyumadı hele alex ile beni tek bırakıp bu işin içinde bir şey vardı ama bunu daha sonra düşünecektim çıkmam lazımdı hızlıca odamdan çıktım ve merdivenlerden assagi indim her zaman olduğu gibi hepimiz hazırlanmış annemi bekliyorduk
"Anneeee" diye seslendim annem ise odadan çıkıp yanımıza geldi
"Hadi hadi çıkalım geç kalacak damadım" dediğinde anneme ters bir bakış attım ve hepbrarber cikip arabaya binerek hava alanına yola çıktıkSonunda alexin gitme vakti gelmişti birazdan uçağa binecekti vedalaşma vaktiydi anneme ilerledi ve elini öptü
"Her şey için çok teşekkür ederim yemeklerinizi lezzetini unutmayacağım asla" dedi alex annem gülerek alexi kendine çekti sarıldı
"Sen yine gelince ben sana bol bol yaparım oğlum merak etme haydi selametle git annenlere selam söyle" dediAlex daha sonr babamın elini öptü babam da alexi kendine çekip sarıldı ve sırtını sivazladı bir haftad iyice alışmışlardı ona babam belli etmesede sevmişti alexi
"Yine görüşmek üzere efendim" dedi alex babam ise
"İnşallah evlat İnşallah" demekle yetindi sıra abime gelmişti alex abime ilerledi ve tokalaşmak için elini uzattı abim ise
"Saçmalama oğlum" diyerek uzattığı eli tuttu ve alexi kendine çekip sarıldı alex de ona sarıldıktan sonra ayrıldılar ilk konuşan abim oldu
"İlk başta kızdım sana kardeşimi aldın diye ama anladığım üzere onu doğru ellere teslim etmişim ama unutma ha gözlerim hala üzerinde kardeşimi üzersen canını okurum" dediğinde ikisi de güldü alex daha sonra bana adımladı
"Biraz ileri de konuşabilir miyiz?" Dedim arkadaşça veda etmek istiyordum ve ailemin bunu duymaması lazımdı alex elini uzatarak gecmemi işaret etti önden ilerledim o ise arkamdan geldi biraz uzaklaştık ama annemlerin gorebileceği bir yerdeydik alex ellerini belime koydu ve kulağıma fısıldadı "ailen bize bakıyor hemde üçüde" dedi haklıydı yine rol yapmaliydik yine bende kollarımı onun boynuna doladım ve konusmaya başladım"Seninle ailemden uzakta konuşmamın sebebi arkadaş olarak veda etmek istememdi bugüne kadar yaptığın her şey için çok teşekkür ederim alex ve o tanıştığımız ilk gece için ayrıca teşekkür ederim tanımadığın bir insanın derdini dinledin ve iyi geldin sen teşekkür ederim" dedim alex gülümsedi
"Önemli değil bende sana teşekkür ederim beni evinize aldınız aileden biri gibi gördünüz düğüne bile götürdünüz beni" dediğinde kahkaha attım yabancı çocuğu düğüne goturmustuk altın gününün tam ortasına oturtmustuk güzel anilardi"Önemli değil umarım bir daha görüşebiliriz" dedim o da
"Hiç şüphem yok görüşeceğiz hissediyorum" dedi daha sonra sarıldı ama bu arkadaşça bir sarilmaydi hissediyordum bende ona sıkı sıkı sarıldım benim için değerli biriydi alex ayrıldıktan sonra saçlarımı karıştırdı ve valizini tuttu arkasına dönerek aileme el salladı sonra bana döndü ve görüşürüz diyerek uçağa bineceği kapıdan çıktı bende annemlerin yanına ilerledim ve abimin kolu altına girdim alex uçağa binene kadar arkasından baktık alex uçağa binince babam elini şıklatti ve konuştu
"Hadi bakalım eve gidiyoruz"Eve gelir gelmez üstümü değiştirdim ve kendimi yatağa attım o sıra aklıma selim geldi artık buluşsak iyi olacaktı çocuğu çok ihmal etmiştim hemen telefonumu elime alarak selimi aradım iki çalısta acti
"Alo selim nasılsın?"
"İyiyim mahperi sen nasılsın" dedi ama sesi iyi gelmiyordu hasta gibiydi
"Sesin hasta gibi geliyor hasta mısın sen?"
"Evet grip olmuşum ama önemli değil"
"Ne demek önemli degil selim niye bana söylemiyorsun doktora gittin mi?"
"Ya kızım dedim ya önemli değil diye iyileşirim ben"
"Yok olmaz öyle" dedim
"Evde tek misin sen biri var mı yanında?"
"Tekim kimse yok"
"sen kapat telefonu birazdan döneceğim ben sana"
"Tamam görüşürüz"
"Görüşürüz"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aşk çıkmazı mahallesi
Narrativa generaleAşk çıkmazında kalan mahperinin sevdiği adama kavuşması için önünde engeller vardı bu engellerden en büyüğü ise sevdiği adamın ta kendisiydi sevmemesi gerekeni sevmişti mahperi mahallesindeki abi kardeş gibi büyüdüğü abisinin en yakın arkadaşı olan...