FERİMAH

6. Etme Bulma Dünyası

KEYİFLİ OKUMALAR

OY VE YORUM YAPMAYI UNUTMAYINIZ

Ölüm çaresizlik içinde kalanların dileğidir. Ve hiçbir dilek kolaylıkla gerçekleşmez.

Birleşmiş milletler kararı ile dünyanın tüm yükü benim gözlerime mi binmişti? Zira gözlerim dünyanın yükü binmiş gibi acıyor ve ağırlık vardı göz kapaklarımın üstünde, bilincim yerine gelmişti ama gözlerim açılmamakta kararlıydı. Sırtım son derece kuş tüyü gibi bir yerle buluşmuştu ama sırtım da hala büyük acılar batıyordu, sırtımın acıması kötü yerde yattığımdan kaynaklanmıyor aksine sırtımın acıması şiddet sonrası oluşan yaraların iyileşmemesinden kaynaklanıyordu. Her neyse üzülmenin vakti değildi. Gerçekten neredeydim ki? Umarım sağımdan solumdan Toygar şerefsizi çıkmaz. Toygar olamazdı çünkü onu Karaltı iyi bir dayak çekmişti, o canıyla uğraşıyordur. Ben babamla konuşuyordum en son, herhalde ben babamla konuştuktan sonra bayılmış olmalıyım. Bayılmama en büyük sebepse babama dediklerim ve Toygar'ın iğrenç canına kan vermiş olmamdı.

Kulaklarıma mükemmel arkadaşım Gizay'ın sesi geliyordu. "Neden bayıldı?" Diye sordu. Ona ne kadar babamın yanında çalıştığı için kızsam da o benim can dostum, sırdaşımdı. Sevmemdeki en büyük sebep ise o annem gibi terk etmiyordu, ne olursa olsun benim yanımda duruyordu. Mesela bir gün babam Gizay'ı tehdit etmişti, Gizay yine de beni terk etmeyip işe girdi ve yanımda durdu. Bağı kopmayan arkadaşlık ama babamın zoru ile görüşülmeyen bir arkadaştık.

"En son bir odadan Rasim amca çıktı ardından Afşin çıktı. Afşin duvardan tutunarak gidiyordu ve Toygar'ın odasının kapısının kolundan tutuğunda anda yere yığıldı, bende odaya getirdim." Dedi bu ses yabancı kız sesi. Kimin olabilirdi ki? Benim hayatımda olan kız sayısı bile beş parmağı geçmezdi. Sevinç vardı, Narin abla ve bugün hayatıma katılan Gizay'ın sevgilisi Feyza vardı. Ah bu Feyza'ya ait olmalıydı. Benimle hastaneye gelen tek kız da oydu. Feyza'nın hareketlerine denetlediğim zaman şöyle bir seciye çıkmıştı; fazla konuşmayan, dinleyici, iyi gözlemci, zeki ve asil kızdı.

"Bugün fazlasıyla yorgun bir gün geçirdi. Bugün kliniğe gittik sonrasında adamlar bana arkadaşınız lavabo da kilitli kaldı dediler. Tabii ben de hızlıca oraya gittim ve birde ne görüyüm? Üstü kan içinde. Sordum neden kan oldu diye? O ise kolum hele nereye takıldı da kan oldu diye cevap verdi. Ama bana göre yalan söylüyordu. Bileklerini kesip intihar edecekti ama tuvaletin alarm sistemi varmış o da yanlışlıkla basmış olmalı, adamlar sesi duyunca koşarak yetişip engel oldular." Uzun uzadıya konuşan Gizay sustu. Düşünmesini istediğim düşünceyi aklına düşürmeyi başarmıştım. Karaltı beni öldürse bile Gizay intihar diye ortaya atacak ve intihar ettiğimi düşüneceklerdi. "Bir de böyle olunca korktum ve doktorun kapının eşiğinde bekliyordum. Doktor 'dokunmaktan neden çekiniyorsunuz?' gibisinden soru sordu. Bizimkisi ise doktoru tersledi. Bu işte bir iş var ama bilmiyorum. Onun haline çok üzülüyorum."

Ah Gizay üzümlü kekim. Sen daha benim yaşadıklarımın bir kısmını duymamışsın bile. Benim yaşadıklarımı bir görsen sen bile intihara kalkışırdın.

"Zor şeyler yaşadığı kesin ve intihar isteği olabilir." Dedi Feyza. "Afşin Toygar'dan başka birini sevdi mi?" Konudan bağımsız soru sordu.

Niye sordu ki?

"Niye sordun ki?" Dedi Gizay aklımdan geçen soruyu bire bir sordu, kalp kalbe karşıymış.

"Yani." Dedi Feyza ne diyeceğini bilmez bir tınıyla konuşuyordu. "Belki Toygar'ı o yüzden sevmiyor olabilir." Gerçekten Gizay'ın konuştuğu konu ile zerre alakası yoktu. Feyza bunu bana söyleseydi yüzüne ne alaka diye haykırırdım. Birini sevsem, öleceğimi dahi bilsem Toygar'ın yüzüne bunu söylemek için can atardım.