Gizli operasyonu tamamlamıştık ve tüm çocukları kurtarmıştık. Gizli olmasanın sebebi ise bana veya sevdiklerime zarar gelmesini istemiyorum ve gizli bir kimlikle çalışıyorum.
Eve geldiğimde çocukları kurtaracağımız sırada ufak tefek yaralar almıştım. Kimseyi endişelendirmek ve korkutmak istemiyorum. İpek hanıma yorgun olduğumu söyledim ve hemen odaya gittim. Hemen pansuman malzemelerini çıkarttım ve pansuman yapacağım sırada kapının çalınması ile içimden ufak bir küfür savurdum. Hemen sonra ise pansuman malzemesini sakladım. Gir dediğimde Koray girmişti ve elinde pansuman çantası vardı.
Anlamsızca ona baktım ve yanıma geldi.
" Yaralandığını biliyorum ve izin verirsen pansuman yapabilirmiyiz açaba? "
Sorusu ile kaşlarım çatıldı ve nerden anladığını az çok tahmin edebiliyorum. Doktor olmasının yanında dikkatli ve gözlemci olduğunu kısa sürede anlamıştım.
Onu başımla onayladım ve arkamı döndüm. Koray dikkatlice sırtımı açtı ve sessizce bitmesini beklemeye başladım.
" Nerde yaralandın? "
Sorusunu cevapsız bıraktım.
" İpek hanıma söylemeye bilirmisin ve endişelenmesini istemiyorum. Zaten ufak tefek yaralar ve abartacak bir şey yok. "
" Anneme söylersem zaten odandan ayrılmaz. Enes 13 yaşındayken bisikletten düşmüştü ve kolunu kırmıştı. Annem Enes'e bebek gibi bakmıştı ve başından 1 saniye bile ayrılmamıştı. Benden sana bir tavsiye diyelim. Anneme bu durumu söylemiyoruz ve ikimizin arasında sır olarak kalıyor. Annem bunu öğrenirse abartlı bir tepki verir ve başından bir saniye bile ayrılmaz. Poyraz abim grip olduğunda tüm evi karantina altına almıştı ve abimden uzak durmanızı söylemişti. Hastalığın bize de bulacağını düşünerek. "
Koray'ın anlattıkları ile şaşkınlıkla dinledim. İpek hanım bunu öğrenmesine daha iyidi ve gereksiz ilgiye ihtiyacım yoktu.
" Şey u durum aramızda kalabilirmi? "
Koray'a bakmaya çalışarak demiştim ve Koray gülümseyerek başını salladı.
" Merak etme benden sır çıkmaz ve aramızda kalacak. "
Gülümsedim ve pansumanın bitmesini bekledim.
Enes Alp ile arka bahçede voleybol oynuyorduk. Sonradan Berkcan Berk Koray'da katılmıştı.
Alp Berkcan ile ben bir takım.
Koray Berk ile Enes'te bir takımdı.
Çekişmeli bir voleybol maçı oluyordu. Enes'in topu atması ile topa sertçe vurdum ve karşı taraf topa mübadele etmeye çalıştılar ama edemedi. Berkcan Alp bana sarıldı ve bende onlara sarıldım.
Alkış sesleri ile oraya döndüğüm de İpek hanım Arif bey Poyraz Cihan bizi alkışlıyor olduklarını gördüm ve tebessüm ettik.
" Hadi bakalım tatlı yiyeceğiz ve ılık suyla yıkanın! "
İpek hanımın dediği ile başımı salladım ve odama geldim. Banyoya girdim. Hızlıca ılık bir duş aldım ve bornozumu geçirdim. Odaya girdim ve hızlıca kıyafetlerimi giyindim. Ve saçlarımı kuruladım. Saçlarımı at kuyruğu yaptım ve aşağıya indim.
Uzay yanıma geldi ve onu kucağıma aldım.
" Ablacığım bugün birlikte uyuyabilirmiyiz? "
Tatlı tatlı sorması ile gülümsedim ve başımı salladım.
" Olur. "
Uzay memnuniyetle gülümsedi ve onunla birlikte tek boş yer olan Koray'ın yanına oturdum. Koray kolunu omzuma attı ve beni kendine çekti.
" Mis gibi kokmuşsun. "
Gülümsedim sadece. Poyraz ile Cihan'ın bakışları Koray'da ve onu öldürecek gibi bakışlar atıyorlardı.
Tatlılar gelince ise tatlılarımızı yiyerek sohbet ediyorlardı. Uzay bana bir şeyler anlatıyordu ve dikkatlice onu dinliyordum.
İpek hanım Aysel teyze ile kahvaltı hazırlıyorduk ve son kahvaltı şeyinide masaya koydum. İpek hanımın kahvaltı hazırladığını görünce bende yardım ettim ve birlikte hızlıca kahvaltı hazırlamaya başladık.
" O hanımlar ellerinize sağlık çok güzel görünüyor kahvaltı. "
Arif beyin konuşmasından sonra ise İpek hanım ve benim yanağımı öpmesi bir olmuştu.
" Teşekkür ederiz hayatım ve çocuklar uyandı demi. "
" Kahvaltı kokusunu duyduk ve uyandık annem. "
İpek hanımla benim yanağımı öptü ve yerine geçti. Sırayla Berk Berkcan Koray Alp bizi öptü ve yerlerine geçtiler. Cihan İpek hanım ile beni öptü ve sonra da beni öpmesi ile şaşırsam da belli etmedim. Poyraz'da İpek hanım ile beni öptü ve ikisi de yerlerine geçtiler. Arif bey İpek hanımla bende yerlerimize geçtik ve kahvaltı yapmaya başladık.
Enes ile Alp bombing oynamaya gittik. Sonradan Cihan'da gelmişti ve Cihan ile ben bir takım Enes Alp bir takım olmuşlardı.
İddaya girmiştik ve kazanan kaybedenin istediğini yapmak zorundaydı.
Kazanan Cihan ve bendim. Ve benim istediğim üzerine lunaparka gittik ve korku tüneline girdik.
Ben ile Enes kahkaha atarken Cihan Alp Koray çığlık atıyorlar ve Enes video kaydı alıyordu.
" Ay anne şu oğulların niye kız doğurmadın ve çığlık atarak yardım istemeleri çok komikti! "
Enes kahkaha atarak Cihan Alp Koray'ı işaret etti.
" Enes! "
Cihan'ın uyarıcı sesini aldırmadı ve telefonundan bir şeyler yaptıktan sonra İpek hanımla Arif beyin ortasına oturdu. Çığlık sesini duyunca ise kendimi tutamadım ve güldüm. Koray Alp Çağan'ın bakışları bana dönse bile onları umursamadın ve Uzay ile oyun oynamaya geri döndüm.
Yarım kalan imzaları halle ettim ve şirketten çıktım. Arabaya bindim ve eve doğru sürmeye başladım.
Eve giderken gelen arama ile ani bir frenle yönümü değişitirdim ve konuma geldim. Çocukları kurtarmak için çatışıyorduk ve çocuk kaçakları çocukları ülke dışına kaçıracaklarmış. Son adan haberini aldım ve hemen harekete çektim.
En sonunda çocukları kurtardık ve polislerin gelmesine yakın ise ordan uzaklaştım. Uzaktan izledim ve tebessüm ettim. Bir suçlu çetesi daha adalete teslim edildi ve çocuklar özgürlüğüne kavuştu.
Bu bölüm hakkında neler düşünüyorsunuz
Beren
Cihan
Koray
Enes
Alp
Uzay
İpek ile Arif
Sizden rica ediyorum oy verirmisiniz ve yorum yapmayı unutmayınız lütfen :)
