FERİDE

Geçmiş

14 Nisan 2002
Feride minik ellerini mezar taşına yaslamış ağlıyordu bu küçük yaşında tek başına kalmayı hak etmemişti. Sanki kalbi yerinden sökülüp arada nefessiz kalıp boğuluyormuş gibi hissediyordu.

"Feride bak çok üzülüyorum yeter hadi halanlar da meraklanmıştır şimdi " anlamıyordu kimse onu . Nasıl bırakıpta giderdi ailesini onun yeri annesinin babasının yanıydı .

Nazan arkadaşına çok üzülüyordu onu böyle görmek onu kahrediyordu evet onlar küçük çocuklardı ama kalpleri de bir o kadar büyük .
Annesi Sevim hep söylerdi zaten kalbî büyük olanın acısı da her zaman büyük olurmuş ne olurdu kalpleri de kendileri kadar küçük olsaydı.

Feride kendi hıçkırıklarına arkadaşının da hıçkırıkları eklenince çok daha fazla üzüldü zaten onu buraya tek başına gelmeye korktuğu için gelmeye zorlamıştı bir de onun yüzünden
ağlamasına çok üzülmüştü. " Tamam Nazan ağlama gidelim artık eve zaten halam merak etmiştir . Annemle babamı burada melekler korur zaten dimi ? "" Evet Feride korurlar hadi hava kararacak eve gidelim " "Tamam hadi gidelim " dedi esmer güzeli Feride . Halası ona hep böyle seslenirdi . Feride kalkmadan önce anne ve babasının mezar taşlarına sarılıp onları öpüp kalkmıştı .

Feride ve Nalan kolkola girip yola koyuldular zaten evleri mezarlığa yakındı saat akşam altı olmuştu . İyi kı yaz aylarıydı ve hava geç kararıyordu .

Feride'nin eniştesi Feride'yi sevmezdi sanki kendilerine bakabiliyorlardı da bir de bu yetim çıkmıştı başlarına diye düşünüyordu günahını bile Feride'ye çok görürdü.
Enişte Beyi iki kızda sevmezdi zaten kim severdi ki bakışlarıyla sözleriyle kendisinin varlığıyla sürekli rahatsız olduğunu gösteren bir insanı . İki küçük kız da bu yüzden sevmezdi. Ah ne çok hatırlatırdı Feride'ye yetim olduğunu nasıl da kırardı bin parçaya bölerdi kalbini bu sözler .

Kızlar yolu sessizlikle bitirmişlerdi ama yolun sonunda olan apartmanları kalabalıkla doluydu
Siyah giyinmiş bir sürü koca adam vardı.Bunlarda kimdi böyle biraz daha yaklaştıklarında apartmana , halasının adamlara bağırış sesini duyuyor korkmaya başlıyordu . Noluyordu halası neden bu adamlara bağırıp çağırıyordu. Küçük Feride'nin gözleri halasının gözleriyle kesişti nasıl da kan çanağına dönmüştü gözleri.

Nalan da korkmuştu sıkı sıkı sarılmıştı arkadaşının koluna .Feride adamın halasının saçlarına yapıştığını görünce daha fazla dayanamadı ve hızlı hızlı koşmaya başladı " Hey napıyorsunuz bıraksanıza " diye hem bağırıyor hem koşuyordu sonunda halasının yanına geldi ve halasının saçını tutan adamın ayaklarına vurup " Hey bıraksana baksana canını yakıyorsun " Feride çok seviyordu halasını annesi ve babasını kaybettikten sonra ona bakan sevgisini göstermekten çekinmeyen tek kişiydi halası ona sevgisi de saygısı da sonsuzdu.

Halasının saçlarını tutan adam birden bakışlarını Feride'de sabitledi " Ştt bu güzel kız da kim yoksa... Ahmetin kızı mı bu. ? Dedi . Nerden biliyordu bu korkunç adam babasının ismini kimdi bunlar .

Feride tam ağzını açıp ' Sen benim babamı tanıyor musun ?' Diyecekti ama ondan önce halası söze atıldı " Hayır benim kızım o dokunmayın ona " demişti halası neden kızı olduğunu söylemişti bunu çok merak etmişti Feride hemen halasının yüzüne bakmıştı halası öyle söyledikten sonra yine tam konuşacaktı ki halasının gözlerini açıp ona kaşlarını kaldırmasıyla susması gerektiğini anladı Feride .
Adam Ahmet'in kızı olmadığını duyunca pek inanası gelmedi çünkü kız Ahmet'e çok benziyordu ama kadını da andırıyordu küçük kız .Adam " Eğer o çeneni biraz daha açarsan polise falan yine bir şeyler fısıldamaya başlarsan seni de kızını da kocanı da yedi sülaleni ağabeyinin yanına gönderirim " dedi tüm ciddiyetiyle .
Feride çok korkmuştu halasına yapışmıştı adamın konuşmasıyla . Halası son gücüyle konuşmaya çalıştı canı çok yanıyordu " T- Tamam yeter bırakın bizi tamam " demişti . Halasının konuşmasıyla adam halasının saçını bırakıp kafasını sallayarak arkasını dönüp gitmişti adamlarıyla birlikte.

Nalan adamların gitmesiyle hemen evine çıkıp anne ve babasını çağırmaya gitti
Feride de halasının onu kucağına alıp hemen eve koşmasıyla daha da korkmaya başlamıştı . Halası eve çıkıp kapıyı kilitledi hemen sonrasında Feride'ye sarılıp " Affedin beni Feride can korkumdan abimlerin katillerini bile polise söyleyemiyorum "

Feride o an anlamıştı o adamlar babasının katilleriydi ,onlar onu ailesinden ayıranlardı , onlar onu öksüz bırakanlardı . Halası bile onlara bir şey yapamamıştı o bu yaşında ne yapabilirdi ki ama büyüyünce alacaktı babasının annesinin intikamını
O küçücük yaşta annesinden babasından ayrılmak istememişti ki...

Eweeeet Merhabalar efenim ilk kitabımla karşınızdayım umarım begenirsinizzz:))