2

202 16 0
                                    

⚠️Typos aheads and grammatical errors⚠️

Elijah's POV.

"Mama!! Wag niyo kung iwan!! Natatakot po ako" iyak kung ani habang nakatingin sa mama kung papalayo sakin.

"Ingatan mo ang sarili mo anak, andito kami ng papa mo para bantayan ka palagi. Anak, Elijah........."

Napamulat naman ako dahil sa panaginip nayun. Pawis akong bumangon sa maliit kung kama sabay abut sa maliit kung kabinet at kinuha ang maliit na litrato namin ni mama at papa habang karga-karga ako ni papa bata palang ako. Diko na maalala kung anong nangyari sa dalawampong taong nakalipas simula nung maaksidente sina mama at papa at isang taong gulang palang ako nung mangyari ang trahediyang iyun.

Ang lahat ng ito ay kinuwento lang ng aking tiyahin na nagpalaki sakin. Kahit ganon nalulungkot parin ako na sa mura kung edad, nawalan nako ng mama at papa na sanay anjan sila hanggang sa lumaki at tumanda ako pero napakadamot ng tadhana at wala na akong magagawa roon.

Di narin ako nag aksaya ng oras at nag ayus narin ako sa sarili ko para pumasok narin sa trabaho bilang isang crew sa maliit na coffee shop dito sa probinsiya namin. Kaya pumasok narin ako sa banyo para maligo at gawin ang daily routine ko

Makalipas ang ipang minuto ay nagbihis narin ako at di narin ako nag agahan kasi masyado nakong late sa trabaho. Wala din sa bahay si Tiya kasi may tinda din siyang isda sa Palengke Kaya maaga na naman yun umalis ng bahay. Kaya pagkalabas ko ng bahay ay sinigurado ko naman itong ni lock ng sa ganon walang makakapasok ni kahit sino.

Dahil sa wala akong pera pampamasahe upang magpahatid sa trabaho ay nag commute nalang ako at dahil narin sa sanay nako maglakad di rin nagtagal ay naabot narin ako sa sinabi kung coffee shop kung saan ako namamasukan bilang crew.

Pagkabukas ko ng pintuan ay agad namang tumambad sakin ang napakabait kung amo, si Cristof.

"Good morning boss!" Masaya kung ani dito kaya napangiti naman siyang bumati rin sakin.

"Magandang umaga din sayo Elijah, kala ko dika papasok ngayon lalo pat absent ang best friend mo" saad pa niya na ikinataka ko. Ngayon lang kasi di nagsasabibi si Rey na aabsent siya ngayon kahit text wala nga akong natanggap galing sa kanya.

"Ganon ba boss, di din kasi nagtext si Rey na aabsent siya ngayon" saad ko dito tumango naman siya bipang pagsang ayun.

"Ganon ba?. Basta ang importante ay pumasok ka at may katulong ako para asikasuhin ang mga customers natin dito sige na maghanda kana ng makapagsimula narin tayong magtrabaho" saad pa niya tumango naman ako sabay punta sa locker ko at ilagay ang mga gamit dun sabay bihis ng t-shirt na para lang sa mga crew na gaya ko.

"One American Coffee please " saad ng isang customer kaya ginawan ko naman agad siya. Pagkatapos kung gawan ang order niya ay agad ko naman itong binigay sa kanya.

"Here's your American coffee sir, enjoy your day" ngiti kung ani dito pero walang emosyon itong tumalid at umalis sa harapan ko sabay upo sa may bakanteng table.

"Siguro may hinihintay siya. Baka nga?" Ani ko sa sarili ng biglang bumukas ang entrada sabay pasok ng isang gwapong lalaki. Maamo ang mukha na kung iisipin mo ay di purong pinoy chaka ma brown din ang mga mata nito. Nakita ko nalang itong lumapit sa lalaking bumili ng American coffee.

"Kung ganon tama nga ang hinala ko na may hinihintay nga siya" saad kopa sabay baling ulit sa trabaho ko.

Habang nag ginagawan ko ng coffee ang mga customers ay di ako mapakali sa pwesto ko na para bang may nakatingin sakin ng diko mawari kung bakit kaya lumingon naman ako sa may mga tables at hanggang sa napunta ang tingin ko sa may table 3 kung saan yung sinasabi kung gwapo kanina, pero ang nakapagtataka ay nakatingin iton sakin habang may bahid na ngiti . Kunot noon naman akong inalis ang tingin doon chaka nagpukos sa ginagawa ko.

"Thank you ma'am, sir enjoy your coffee" masaya kung ani sa mga customers ko at nagulat nalang akong may biglang nagsalita na ikinalingon ko dito.

"Do you have black coffee? Yung matapang na matapang" saad pa niya. Oo ang gwapong lalaki kanina ay andito sa harap ko para mag order ng kapi niya. Di naman talaga mapagkailan na maitsura ang lalaki kaya naging totoo lang ako ayun sa aking nakikita.

"Pasensya na sir di napo available ang Black coffee na sinasabi niyo" saad ko dito

"Pero meron po kaming American blend coffees chaka hot choc—" naputol ang sasabihin ko ng biglang may sumingit samin.

"Liam, we need to go" seryuso niyang ani sa lalaking kausap ko kung ganon Liam pala ang pangalan niya at bagay naman sa gwapo niyang itsura.

"Teka lang pre, gusto ko magkapi eh" saad pa ng Liam sa kanya. Wala itong emosyong tumingin sakin chaka naman bumaling ang tingin niya sa kasama niya.

"It's important. Let's go" saad niya dito sabay hila ng kwelyo palabas ng coffee shop. Napabuntong hininga nalang ako dahil sa dalawang yun at pinagpatuloy ang trabaho.

"Pasensya kana Elijah kung na pressure ka sa mga customers natin kanina, wala kasi yung best friend mo di sana di sayo lahat napupunta yung mga customers natin" saad ni Boss napangiti naman ako.

"Nako boss wala yun, ganyan talaga pero nakakaya ko naman" saad ko nalang sabay ngiti.

"Kaya marami tayong customers dahil sa paraan ng pagngiti mo pero bukas dika na mag iisang pumasok kasi nagtext narin si Rey na papasok siya bukas" saad niya sakin kaya nahimasmasan naman ako.

"Haysss salamat naman kung ganon boss pero mauuna napo akong umuwi baka kasi hinahanap nako ni Tiya, gabi narin at maglalakd pa kasi ako" saad ko dito tumango naman siya.

"O siya mag iingat ka sa daan elijah, gusto sana kitang ihatid kaso tumawag yung kasusyo ko ngayon kaya Pasensya na" dismayado pa niyang ani.

"Nako ayus lang boss, kaya ko naman. Ohh siya magpapaalam nako boss bukas ulit" paalam ko bago lumas ng coffee shop.

To be continue

Rozen Chua: His Possesive Boss [BxB][Mpreg] | REVAMPTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon